လရောင်လမ်း

ပံုေျပာသူ ( ) ငါျပန္မတက္ႏိုင္တဲ့ တြင္းဆံုးထဲက်ေရာက္ခဲ့... ငါ ဘာသြားေကာက္တာပါလိမ့္...။ XXXXXXXXXXX ေနပူပူမိုးရြာရြာ... ထီးပါေတာ့မွ ဖြင့္ေဆာင္းေပါ့... ေနပူပူမိုးဖြဲဖြဲထဲ ထီးကို တုတ္ေကာက္လိုကိုင္လွ်က္ ခပ္တည္တည္ပဲ အဲဒီလူ လမ္းေလွ်ာက္ အဲဒါ သူ ရွက္တက္မႈတဲ့ အေတာ္ေတာ့ ဂြက်တာပဲ...။ xxxxxxxxxx တျဖည္းျဖည္းသာ... ငါတို႔ရဲ႕ ဘ၀ႀကီးဟာ... ကုန္ခမ္းလာတယ္... အဲဒါကို အနည္းငယ္ထစ္ေငါ့ေအာင္... ငါတို႔ မရပ္မနားေဆာ့ၾကတယ္... တရားေတြ႕ သေယာင္တကယ္မေတြ႕ေရြ႕ ေမ်ာက္ဘ၀မွ လံုး၀မေရြ႕ ။ xxxxxxxxx ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေမွ်ာ္မွန္းတိုင္းတဲ့အေ၀းႀကီး ကၽြန္ေတာ္လြင့္စင္သြားႏိုင္ပါတယ္...။ ကမၻာ့အျပင္.. စၾက၀ဠာအျပင္အထိ... ကၽြန္ေတာ္လြင့္စင္သြားႏုိင္ပါတယ္... အရာရာေမွာင္မဲမဲ... အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို လူ႔ဘ၀အလင္းဆီ ဆြဲတင္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ေအာင္ခ်ိမ့္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြ မွတ္မိသမွ် ေရးထင္တားတာပါ။ ညစ္တယ္..ညစ္တယ္...ညစ္တယ္...။ X-(

တစ္စံုတစ္ခု မွားယြင္းေနမွန္း သူသတိမထားမိမီအထိ ဟင္နရီကူးပါး လေပၚသို႔ေျခခ်ခဲ့သည္မွာ သီတင္းႏွစ္ပတ္မွ် ရွိၿပီျဖစ္သည္။ အစ၌ ေဖာ္မျပႏိုင္ေသာ ထူးဆန္းသည့္ခံစားခ်က္တစ္မ်ဳိးကို သူခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔အေနႏွင့္ အာရံုစူးရွထက္ျမက္ေသာ သိပၸံသတင္းေထာက္ တစ္ဦးျဖစ္ရာ ထိုကိစၥအတြက္ အေထြအထူးေသာကေရာက္ေနစရာ မရွိ။ တကယ္ေတာ့ သူဒီေနရာသို႔ ေရာက္ေနရသည့္အေၾကာင္းရင္းမွာ ကုလသမဂ အာကာသဆိုင္ရာ ကြပ္ကဲမႈဌာန (UNSA) မွ တာ၀န္ေပးေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ UNSA အေနျဖင့္ လကမၻာေပၚမွသတင္းမ်ားကို ကမၻာေျမသို႔ ျပန္လည္ေပးပို႔ေရးအတြက္ အျမဲပင္ ထက္ျမက္၍တာ၀န္ေက်ေသာလူမ်ားကိုေစလႊတ္ရန္ အလိုရွိခဲ့သည္။ ယခုလိုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ ဤကိစၥသည္ ပို၍ပင္ အေရးႀကီးေနသည္။ လူဦးေရ အလြန္အကၽြံတိုးပြားလာေသာ ကမၻာႀကီးမွာ လမ္းမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပင္လယ္ျပင္စားက်က္ေျမမ်ားကို အငမ္းမရေတာင္းဆိုလာၾကၿပီး အာကာသစူးစမ္းေလ့လာမႈ ကုန္က်စရိတ္အတြက္လည္း ကန္႔ကြက္ေဒါသထြက္ေနၾက၏။ ထိုသို႔ေသာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ သူ၏ ဒုတိယေျမာက္လကမၻာခရီးတြင္ စာလံုးႏွစ္ေထာင္ပါ အစီရင္ခံစာတစ္ခုကို ေန႔စဥ္ ကမၻာေျမသို႔ ျပန္ပို႔ေနရသည္။ လသည္ သူ႔အတြက္ တစ္စိမ္းဆန္ေသာ အရပ္တစ္ခုမဟုတ္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ အာဖရိကတိုက္၏

တစ္ခါတစ္ရံ အလိုဆႏၵမွေသြဖည္ေရြ႕ ငါတို႔ ကျပအသံုးေတာ္ခံေန႔မ်ား…။ အခေၾကးေငြေပးေရြ႕ တိုက္စားခံရေသာ ဘ၀မ်ားစြာထဲ ငါလည္း ပါ၀င္ခဲ့ဖူးတာပဲ…၊ ေၾကာင့္က်ေသာကႏွင့္ အညံ့ခံရမႈမ်ား ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ခံရျခင္းမ်ား ဒီလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ငါမရင့္က်က္ပါရေစနဲ႔လား….။ ေဆးလံုးခါးခါးေပၚက သၾကားလို ခပ္ပါးပါးအျပံဳးမ်ားၾကား… ခပ္တည္တည္ပဲလမ္းသလားလို႔…။ လိမၼာပါ… နားလည္ပါ… ႀကိဳးစားပါ… ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္သိပါ… ခပ္တင္းတင္းဆံုးမစကားမ်ား… ျပားျပား၀ပ္ခ်င္လာေအာင္ ႀကိဳးကိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ညွပ္ပူးညွပ္ပိတ္ စကၠန္႔သံမ်ားအား ရိုးသားစြာ အာခံခဲ့ပါတယ္…။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္တယ္ဆိုတာေလာက္ သိတဲ့လူေတြအၾကား… အက်ဳိးျဖစ္လာေစတဲ့ အေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပေနလဲ… ဆင္ေျခလို႔ပဲ တံဆိပ္ကပ္လိမ့္မယ္…။ ေခြၽးမထြက္ေအာင္ အလုပ္လုပ္တတ္မွ ေဒၚလာရေၾကးဆို ငါ ထမင္းရည္ႀကိဳေသာက္ရတာလည္း မဆန္းဘူး…။ ေရေလာဂ်စ္ဖတ္ၿပီး ေတးသြားအတိုင္းမွ လိုက္မကတတ္သူ ေနပူပူမွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႔….။ ေငြအတြက္ အခ်ိန္ကိုေရာင္းသူ အခ်ိန္အတြက္ ေငြကိုေရာင္းသူ သာတူညီမွ် ရွိပါေလစ။ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ လမ္းၾကားမ်ားၾကား မုန္႔ဟင္းခါးစား ထမင္းေပါင္းစား ေခါင္းအံုးနဲ႔ေ၀းတဲ့ညေတြဆို အိပ္မက္ပါေပ်ာက္ရွခဲ့ရျပန္ေရာ…။ ေရႊဂ

သူလာၿပီ အျဖဴေရာင္ျမဴခိုးေတြထဲ ေအးစက္တဲ့ ေလနဲ႔ေပြ႕ဖက္ ႏွလံုးသားေတြ ေအးခဲေတာ့မယ္ ဆံပင္ေတြၾကား .. ပုခံုးသားေပၚ လက္အစံုေပၚကို က်ဆင္း သူတစ္ခါလာျပန္ၿပီ ... ႏွင္းတဲ့။ ႏွင္းရယ္၊ ခ်စ္သူရယ္ အမည္တူခဲ့တယ္ ႏွင္းေတြ ခဏကေလး က်ၿပီး ခဏကေလး ေပ်ာက္ကြယ္ ခ်စ္သူ ခဏကေလး ခ်စ္ၿပီး ခဏကေလး ေပ်ာက္ကြယ္။ တစ္ခ်ိန္ကလို သူလာၿပီေလ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ အံု႔ဆိုင္းၿပီး တစ္ခဏက်ေသာ ဒီႏွင္းေတြဟာ ခ်စ္သူအမည္ႏွင့္..။ ေ၀ျမတ္ေအာင္ ၂၀၀၉၊ ေမလ၊ ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂဇင္းမွ။

ဘယ္သူမဆို ဘ၀တစ္ခုပဲ။ ဒါကိုသိမွေတာ့ ဘာကိုမႈရမလဲ။ ထီထိုးဖို႔စိတ္ကူးခဲ့ ခဏခဏေမ့ခဲ့ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ဖို႔သက္သက္ပဲ ဂ်ာနယ္ဖတ္ဖို႔သက္သက္ပဲ အရက္ေသာက္ဖို႔သက္သက္ပဲ ငါလူျဖစ္လာခဲ့သလား ေမးခြန္းဟာ ေျခာက္ကပ္ကပ္။ ငါ ရစရာအညွီမ်ား ငါ ေပးရမယ့္ အတည္ေပါက္မ်ား ေအး... မင္းလစ္ေတာ့ ဒီစကားဟာ ဟာသပဲ ဒီႏွစ္ထဲ။ နိစၥဓူ၀ ဒါကိုပဲ ထပ္ကာတလဲလဲ စဥ္းစားရ။ သလင္းဦးရဲ႕ႏွစ္မ်ား လာလမ္းေျဖာင့္ခဲ့ပါသလား။ ခင္ေဇာ္ျမင့္ ၂၀၀၉၊ ေမလ၊ ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂဇင္းမွ။

ေတာင္ထိပ္တြင္ ေဘာလံုးကေလးတစ္လံုးကို ခ်ထားပါ။ ၿပီးရင္ အဲဒီေဘာလံုးကေလးကို ေတာင္ၾကားဆီသို႔ လိမ့္ခ်လိုက္ပါ။ သူဘယ္နား က်လိမ့္မလဲမေျပာႏိုင္ဘူး မဟုတ္လားဗ်ာ။ ဒါဟာ မေသခ်ာမႈ၊ (တစ္နည္း ဧကန္မဲ့မႈ) (Uncertainty) ေပါ့။ ဒီေဘာလံုးေလးဟာ သူလိမ့္ဆင္းလာရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ခလုတ္ကန္သင္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရမွာေပါ့။ ေက်ာက္ခဲေသးေသးေလးတစ္တံုးနဲ႔ တိုက္မိခဲ့သည္ျဖစ္ေစ သူ႔ရဲ႕လားရာဟာ အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တယ္မဟုတ္လား။ သူက်ေရာက္မယ့္ ေတာင္ၾကားေလးထဲကေနရာဟာ ေက်ာက္ခဲေသးေသးေလးတစ္တံုးေၾကာင္း အမ်ားႀကီးလြဲေခ်ာ္သြားစရာ ရွိတယ္မဟုတ္လား။ ဒါဟာ လိပ္ျပာေတာင္ပံခတ္ အက်ဳိးဆက္ (Butterfly Effect) ကို အရိုးရွင္းဆံုးရွင္းျပတဲ့ ဥပမာပါ။ အေမဇုန္ေတာထဲက လိပ္ျပာကေလးတစ္ေကာင္ အေတာင္ပံခတ္တာ မုန္တိုင္းႀကီးေတြျဖစ္ေပၚေစတယ္ဆိုတာ နည္းနည္းယုတၱိမတန္သလို ထင္ရေပမဲ့ ေဘာလံုးဥပမာကေတာ့ ယုတၱိတန္ၿပီး ထင္သာျမင္သာရွိပါတယ္။ သိပၸံ၀တၳဳေတြထဲကလို အတိတ္ကိုသာ ျပန္ၿပီးခရီးသြားႏိုင္တယ္ဆိုပါစို႔။ သူဟာ မူလရွိၿပီးသား သူေနခဲ့တဲ့ ပစၥဳပၸန္ဆီျပန္ေရာက္ဖို႔ရာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူက အတိတ္ကိုသြားၿပီး ေျပာင္းလဲမႈတစ္စံုတစ္ရာ(ေသးေသးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္) လုပ္ခဲ့မိၿပီျဖစ္လို႔ပါပဲ

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ပင္လယ္နံေဘးကတိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ ေနၾကာပန္းေလးတစ္ပြင့္လို ထြန္းလင္းေတာက္ပတဲ့ မင္းသမီးေလးတစ္ပါးရွိခဲ့ဖူးတယ္။ နန္းတြင္းပေရာဟိတ္ႀကီးေတြ သင္ၾကားသမွ် အရာအားလံုးကိုလည္း သူမဟာ အလြယ္တကူ သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့တယ္။ သူမရဲ႕ ေရႊနဲ႔ေငြ ေပသီးခံုေလးေတြနဲ႔လည္း နန္းတြင္းရတနာေတြကို တြက္ခ်က္ၿပီး စာရင္းျပဳစုႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူမရဲ႕ အလြန္တရာႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ နန္းတြင္းစုန္းႀကီးနဲ႔ေတာင္ သင့္တင့္ေအာင္ ေပါင္းသင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ မင္းသမီးေလးဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကလြဲလို႔ က်န္တဲ့အရာအားလံုးမွာ ေျပာစရာမရွိေအာင္ ပါရမီပါခဲ့ပါတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကေတာ့ သူမရဲ႕အခ်စ္နဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ အမ်ဳိးသားတစ္ဦးတစ္ေလမွ အဲဒီတိုင္းျပည္အတြင္းမွာ မရွိလို႔ေပါ့။ သူမဟာ ဒံုမင္းတီးတယ္။ ပိုးသားေပၚမွာ အ႐ုပ္ေလးေတြေရးထိုးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငွက္ကေလးေတြကို သူမရဲ႕လက္ထဲကအစာကုိလာစားဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးတယ္။ မင္းသမီးေလးဟာ တိရိစၧာန္ကေလးေတြနဲ႔ အကၽြမ္းတ၀င္ရွိလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းသမီးေလးဟာ သာမန္လူေတြနဲ႔ေသြးခ်င္းမနီးတဲ့ ေတာ္၀င္မင္းသမီးေလးေတြ တစ္ခါတစ္ရံခံစားရတဲ့အတိုင္း အထီးက်န္ၿပီး ပ်င္းရိေနတုန္းပါပဲ။ သူမရဲ႕အျဖစ္ကို

`ဒါဟာ အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲ´ ဟု သိပၸံပညာရွင္ ပါရဂူႀကီးက စိတ္မသက္မသာ ေျပာလိုက္၏။ `က်ဳပ္တို႔တတ္ႏိုင္တာတစ္ခုခုေတာ့ အေသအခ်ာ ရွိမွာပါ´ `မွန္ပါတယ္ ပါရဂူႀကီးခင္ဗ်ာ၊ ဒါေပမဲ့ အလြန္ေတာ့ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။ ဒီၿဂိဳဟ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကေန အလင္းႏွစ္ငါးရာမက ေ၀းကြာၿပီး ဆက္သြယ္မႈျပဳလုပ္ဖို႔ မလြယ္ကူပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီကိစၥအတြက္ တစ္ခုခုလုပ္ေပးႏိုင္မယ္လို႔ေတာ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ျပႆနာတစ္ခု ရွိေနပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ အဲဒီကပုဂိၢဳလ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္မႈရဖို႔ အေတာ္ေလးမျဖစ္ႏိုင္သလို သူတို႔ ဘက္ကလည္း တစ္နည္းနည္းနဲ႔မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ႏိုင္ပံု မေပၚဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလိုသာ သူတို႔နဲ႔ စကားေျပာဆိုဆက္သြယ္မႈမျပဳလုပ္ႏိုင္ရင္ သူတို႔ကိုလည္း ကူညီႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး´ သိပၸံပညာရွင္ ပါရဂူႀကီးမွာ အခ်ိန္အတန္ၾကာေအာင္ၿငိမ္သက္၍ ထိုျပႆနာအတြက္ စဥ္းစားအေျဖရွာေန၏။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူ၏ရာဇ၀င္အတိုင္း အေျဖမွန္တစ္ခု ေခါင္းထဲသို႔ ဆိုက္ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။ `ဘယ္ဉာဏ္ရည္ျမင့္သက္ရွိေတြမွာမဆို စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအားရွိသူတခ်ဳိ႕ သူတို႔ထဲမွာ ရွိၾကတယ္။ အေသးငယ္ဆံုးအေ

ဘုမသိဘမသိ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ .............ကိုျမင္ရတယ္...။ သူ႔ကို ငါမသိ အျပစ္မရွိ သူမွတ္မိရင္ ႏႈတ္ဆက္လိမ့္မယ္....။ <<<ေတဇာ>>> ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ထဲက မိုးရာသီလတစ္လမွာ စပ္ခဲ့မိပံုပဲ။ ဟုတ္တယ္။ ေမြးဖြားလာရတာဟာ ဘုမသိဘမသိပါပဲ။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္... လူေတြကိုၾကည့္၊ ဘယ္သူေတြမွန္းလဲမသိဘူး။ ေနာက္ ေျမႀကီးေပၚေျခလွမ္းေလးေတြလွမ္းၾကည့္၊ အဲဒီေျမႀကီးဆိုတာႀကီးလည္း မသိျပန္ဘူး။ နည္းနည္းႀကီးလာေတာ့ ေနရင္းထိုင္ရင္း မူႀကိဳတက္ရ၊ ေက်ာင္းတက္ရ၊ စာက်က္ရ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုသူေတြနဲ႔ေတြ႔ရ။ စာအုပ္ေတြနဲ႔ေတြ႔ရ၊ အရိုက္ၾကမ္းတဲ့ဆရာမနဲ႔ ဆံုရ။ နည္းနည္းထပ္ႀကီးလာျပန္ေတာ့ ေကာင္မေလးေတြကိုလိုက္ႀကိဳက္ရ၊ လြမ္းရ၊ ေဆြးရ၊ ကိုယ္နဲ႔ဖူးစာမပါတဲ့လူေတြနဲ႔ ကံဆံုရျပန္တယ္။ ခု မငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္လည္းေရာက္ေရာ အလုပ္လုပ္ရ၊ စိတ္ပင္ပန္းလူပင္ပန္းျဖစ္ရ။ ဒီမွာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ (ခုေလာေလာဆယ္ေတာင္ ဘာေၾကာင့္ကြန္ျပဴတာေရွ႔ထိုင္ၿပီး စဥ္းစားလိုက္စာရိုက္လိုက္လုပ္ေနမိသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး) ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္မသိတဲ့အတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အျပစ္မရွိေၾကာင္း (ငယ္ငယ္ထဲက) ရိုးရိုးသားသားယံုမိပါတယ္။ သံသရာဆိုတာႀကီးတကယ္ရွိလို႔ လူျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုရင္လ

ဆရာႀကီးယန္းေပါဆတ္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈပဓာန၀ါဒအေၾကာင္း စတင္မိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ဆရာေမာင္သာမညရဲ႕ ဘာသာျပန္ဆိုခ်က္မ်ားျဖစ္ၿပီး အနည္းငယ္ စဥ္းစားၿပီးဖတ္မွသာ အေတြးေပါက္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ဗ်ာ။ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒလို႔ ေခၚတဲ့အရာဟာ ဘာလဲ...။ ဒီစကားရဲ႕ အနက္အဓိပၸာယ္ကို ရွင္းျပစမ္းပါဆိုလာရင္ သည္စကားလံုးကို သံုးစြဲေနၾကသူေတြ အကုန္လံုးလိုလို စိတ္ရႈပ္သြားၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သည္စကားလံုး ေခတ္စားလာတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ဘယ္ဂီတဆရာဟာျဖင့္ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒီျဖစ္တယ္၊ ဘယ္ပန္းခ်ီဆရာဟာျဖင့္ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒီျဖစ္တယ္ စသည္ျဖင့္ လူေတြက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး ကင္ပြန္းတပ္ေပးခဲ့ၾကတာကိုး။ ကလာတီး (Clartes) သတင္းစာထဲက ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္တစ္ဦးကဆိုရင္ သူ႔ကိုယ္သူ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒီလို႔ လက္မွတ္ေရးထုိးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ေတြ႕ မွာ သည္စကားလံုးကို စည္းမရွိကမ္းမရွိ ထင္သလိုသံုးစြဲေနၾကပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီစကားလံုးမွာ သီးျခားအနက္အဓိပၸာယ္ မရွိေတာ့တဲ့အထိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေပၚ ဘာသာေရးပုတ္ခတ္မႈလို၊ ေနာက္ဆံုးေပၚလႈပ္ရွားမႈလိုအထဲမွာ ငမ္းငမ္းတက္ပါခ်င္သူေတြဟာ အမွန္လြန္၀ါဒ (Surrealism) လို ထူးျခားဆန္းသစ္တဲ့ သေဘာတရားမ်ဳိးမရွိဘဲျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒကိုပဲ အရဖမ္းဆ

သန္းေခါင္ယံတိတိ ပကတိ တိတ္ဆိတ္မႈ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ရွဴသံရယ္ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ငိုသံရယ္သာ ေခ်ာက္ျခားဖြယ္ရာ က်န္ရစ္ေပါ့...။ တစ္ခ်က္ခ်က္နာရီသံထဲ ယုတၱိေဗဒနဲ႔ စည္းခ်က္က်မႈ စိမ့္၀င္ အဆိုးျမင္စြာေျပာရရင္ သခ်ၤာဘာသာရပ္လို ရက္စက္လွတယ္...။ အာေဂါင္ျခစ္ၿပီး အႏုပညာလို႔ေအာ္ေနလည္း အသံ၀င္ရံုပဲရွိလိမ့္မယ္ ေဘာဂေဗဒကဗ်ာဆရာေတြၾကား... ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ၾကား... ကၽြန္ေတာ္မ်ားရဲ႕ အလင္းဓာတ္ကို မီးသျဂိဳလ္ဖို႔ မလိုအပ္ဘူး...။ အလြမ္းဓာတ္ခံ ကဗ်ာဆန္ဆန္ညေနေတြေနာက္ နာက်ည္းခ်က္ရယ္သံေတြပဲ့တင္ထပ္ အဲဒီညက... အခ်စ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကို အဘိဓာန္မွာ ရွာၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္... ဒါေပမဲ့ အဘိဓာန္အိုရဲ႕ အဲဒီစာမ်က္ႏွာဟာ ျခစားထားေလရဲ႕ ...။ ဒီလိုနဲ႔ သန္းေခါင္ယံည... စည္းခ်က္က်နာရီသံနဲ႔... ေဘာဂေဗဒဆန္ဆန္ အႏုပညာေတြၾကား ႏွစ္ပါးမကသြားေနခ်ိန္... ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရယ္သံမွာ ကၽြန္ေတာ္ ရႈိက္ငိုေနခဲ့မိေပါ့...။ <<<ေတဇာ>>> ၂၁၊ ၃၊ ၂၀၀၉၊ ၁၂း၃၀

Edward de Bono ဆိုတဲ့လူႀကီးဟာသူေပါ့ Pragmatism: n (u) : a way of dealing with problems in a sensible, practical way instead of following a set of ideas: Longman Dictionary of Comtemporary English အဘိဓာန္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ပါ။ လက္ေတြ႕၀ါဒဆိုတာ အယူအဆေတြ နိယာမေတြကို ေဘးခ်ိတ္ထားၿပီး လက္ေတြ႕က်ၿပီး ကိုယ္ေတြ႕သိရတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳအေျခခံနည္းလမ္းနဲ႔သာ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္က်င့္တရားစံႏႈန္းေတြနဲ႔ေတာ့ ညိစြန္းေကာင္း ညိစြန္းေနႏိုင္တယ္ေပါ့။ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာလူေတြကေတာ့ လက္ေတြ႕၀ါဒဟာ နိယာမ (Principle) ေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး လုပ္ေဆာင္တဲ့နည္းလမ္းျဖစ္တယ္လို႔ ျမင္တဲ့အတြက္ ၎၀ါဒကို ႐ႈတ္ခ်ေ၀ဖန္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕၀ါဒဆိုတာ နိယာမမဲ့ (Unprinciple) လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ေတြ႕က်ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ နိယာမမ်ားကို အသံုးခ်ျခင္းလို႔သာ ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခု ၿပီးေျမာက္ဖို႔ သင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာအလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ရာမွာ နိယာမေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕ဆန္ႏိုင္စြမ္း (Practicality) ကို အေလးမူထားျခင္းဟာ လက္ေတြ႕၀ါဒျဖစ္ပါတယ္။ နိယာမေတြဟာ အျပဳအမူေတြကို ထိန္းကြပ္ဖို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို အကူအညီေပးေနတာျဖစ္လို႔ နိယ