Skip to main content

အတိုးဆံုး ကဗ်ာမ်ား (၁၃)


“အသံမ်ား”

ေရာင္စံုမီးပန္းမ်ား ၀င္းကနဲဖြာသြားတယ္
“ေဖာက္”
သူေနာက္က်ေလျခင္း။
ငါေပါက္ကြဲခဲ့တဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြ
အနာဂတ္မွာ ျမည္ေနပါေစ။

“ဟာကြက္”

ေနာက္ေက်ာဓားနဲ႔အထိုး မခံခ်င္လို႔
နံရံမွာ ကပ္ထားတယ္
ဘာရမလဲ
ဘာမွမရပါဘူး
ဘယ္မွကို သြားလို႔မရတာပဲ။

“ဆုလာဘ္”

ဘ၀ဟာ မာရသြန္ပြဲပါ
၀င္မၿပိဳင္တာ ေကာင္းပါတယ္
ေရာဂါသည္ပါ ေပါ့ေလ
မရတဲ့အဆံုး
ျပံဳးျပံဳးႀကီး ေျပးတယ္
ပြဲၿပီးရင္ ဘာေပးမလဲကြယ္တဲ့။

“ ထုေခ်လႊာ”

ကာယကံရွင္ မသာႀကီးက
ထ, မကန္႔ကြက္ပါဘူး
အုတ္ဂူကို တံေတြးနဲ႔ ေထြးလို႔ေလ။
ေဆြမ်ဳိးေရာင္းရင္းေတြကေတာ့ ကန္႔ကြက္မွာေပါ့
ကာယကံရွင္မွ မဟုတ္ေသးဘဲေလ။

“မာစတာပိ့စ္”

ကၽြန္ေတာ္ေသသြားတာ
ပါေဖာမန္႔ အႏုပညာပါ
တစ္ခ်ဳိ႕မ်ား ငိုလားရယ္လား ျဖစ္ရတဲ့အထိ
ဂႏၶ၀င္ေျမာက္ ထြက္ခြာခဲ့တယ္
မသိမ္ငယ္ၾကပါနဲ႔ကြဲ႕။

◄ ေတဇာ ►

Comments

  1. လန္းတယ္ ကိုယ့္လူ။ တိုးတိုးတိတိပဲ။

    ReplyDelete
  2. မာစတာ ပိ့စ္က ျပန္ေျပာ ေနတာပါလား......။ ဂႏၶဝင္ေျမာက္လုိ႔ ဘာလုိ႔ ေျပာနုိင္ရတာလဲ....း)

    ReplyDelete
  3. အသက္ဆိုတာ ခက္ခက္ခဲခဲ ရုန္းကန္ၿပီး ထြက္ရတာမ်ဳိးေလ။ အဲဒီေတာ့ ဂႏၶ၀င္ေျမာက္သြားတယ္ ထင္တာပဲ။
    ကၽြန္ေတာ္ ေသလိုက္ပါဦးမယ္ တာ့တာ လို႔ ေပါ့ေပါ့ေလးဆိုၿပီး ဒိုးသြားလို႔ရတာမ်ဳိးမွ မဟုတ္တာ။ ေယဘုယ်ကို ေျပာတာပါ။ ေဆာ့ခရိတၱိေတြဘာေတြ ပါမလာနဲ႔။ း)
    ေအာ္ ရွင္းျပေနမိျပန္ၿပီ။ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ ကဲ..။

    ReplyDelete
  4. ေအာင္မေလး ငေတ
    ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေတြ ေျပာေနေသးတယ္
    ေသစရာရွိတာ ေသလိုက္
    ၁) အုတ္ဂူ ကိုတံေတြးနဲ႔ လာေထြးမယ္
    ၂) အေလာင္းကို ေဖာက္မယ္
    ၃) ေက်ာက္ဖရားျမစ္ထဲ ကန္ခ်ပလိုက္မယ္
    ဒါပဲ

    ကဗ်ာ လာဘတ္လိုပရပီ
    တင္တင္တံု

    ReplyDelete
  5. အသက္ဆုိတာ ခက္ခက္ခဲခဲ ရုန္းကန္ျပီး ထြက္ရတာလုိ႔ ဘယ္သူေျပာတာလဲ..။ “ငါ့ တုန္းက အဲလုိ ခက္ခက္ခဲခဲ ထြက္ခဲ႔တာေဟ့” လုိ႔ လာေျပာတဲ႔သူ ရွိခဲ႔ဖူးလုိ႔လား..။


    မသိလုိက္ မသိဖာသာ လုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ မရဘူး..။ အဲ....ကၽြန္းေပၚက လူၾကီး ေတြးသလုိ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ အပ်င္းေျပ ေသၾကည့္ဖုိ႔ ၾကဳိးစား ၾကည့္ပါလား...။ း)

    တား...ဘာမွ ေျပာဝူးေနာ္...။ တံခါးပိတ္ ဂ်ိတ္....။။။။

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

ဂမၻီရၾကက္ေျခ

ဤကမၻာေျမကို ေနာက္သို႔လွည့္ခိုင္းၿပီး အရာရာအသစ္ကျပန္စခြင့္ရွိရင္ အရင္လိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရွင္သန္အားေမြးလိုက္ခ်င္… ။ (ေက်ာ္ဟိန္း) အ၀တ္အထည္ ကိုယ္တစ္ခုဟူေသာ စကားမွ (ေသးေသးေကြးေကြး) ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုသာ အက်ဳံး၀င္ၿပီး အ၀တ္အစားမွ်ပင္ မကပ္ဘဲ ေမြးဖြားလာခဲ့ရၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခုအျဖစ္ ဤကမၻာေျမႀကီးတြင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပစရာဟူ၍ လက္သီးဆုပ္လိုက္သည့္အခါတိုင္း လက္ဖ၀ါးထဲတြင္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္မိေနေသာ ဂမၻီရၾကက္ေျခတစ္ခုသာ သူ႔ တြင္ရွိသည္။ လက္ဖ၀ါးျပင္တြင္ နက္႐ႈိင္းထင္ရွားစြာ ေနရာယူထားေသာ ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခု။ လက္သီးဆုပ္လိုက္ခ်ိန္တိုင္း ထိုအရာအား ဆုပ္ကိုင္ေနမိေၾကာင္း သူ အစဥ္အျမဲ သတိျပဳေနခဲ့မိသည္။ ထိုအရာသည္ သူ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူ၏ ေမြးရာပါ ဥစၥာဓန ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ သူက ေရြးခ်ယ္ ရယူထားခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အလိုလိုရရွိခဲ့ေသာ စြမ္းအင္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ၎သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေရးျခစ္ထားေသာ သာမန္ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုမွ် မဟုတ္ဘဲ စြမ္းအင္တစ္မ်ဳိး ကိန္းေအာင္းေနသည့္ ေမွာ္ဆန္ဆန္အမွတ္အသားတစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ ေကာင္းစြာ သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုစြမ္းအင္သည္ သူကိုယ္တိုင္ ေရေရရာရာ မသိရသည့္ အရပ္တစ္ခ

အ႐ူးေရာဂါႏွင့္ မ႐ူးတ႐ူးျပႆနာ

အဂၤလိပ္စကားတြင္ “ရူး” သည့္အေၾကာင္း ရည္ညႊန္းလိုသည့္အခါ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားဘဲ ပါးစပ္သင့္ရာ အလြယ္တကူ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းတတ္သည့္ စကားလံုး ႏွစ္လံုးရွိပါသည္။ Psychotic ႏွင့္ Neurotic တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ျမန္မာစကားတြင္မူ ႐ူးသည္၊ စိတ္မႏွံ႔ျဖစ္သည္၊ က်ပ္မျပည့္ျဖစ္သည္၊ ေဂါက္သည္ မွအစ အခုေနာက္ပိုင္းတြင္ လူငယ္ အသံုးအျဖစ္ ဆိုက္ကို၀င္သည္ ဟုပါ ကျပားအသံုးအႏႈန္းမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးစြဲလာၾကသည္။ Psychotic ကို “အျပင္းစား စိတ္ေရာဂါ”၊ Neurosis ကို “အႏုစား စိတ္ေရာဂါ” ဟု ေက်ာင္းတုန္းက အလြယ္ မွတ္ခဲ့ရဖူးသည္။ “ကုမရသည့္ အရူး“ ႏွင့္ “ကု၍ရသည့္ အရူး” ဟုလည္း မွတ္သားဖူးသည္။ စိတ္ပညာအရ “အရူးေရာဂါ” Psychosis ႏွင့္ “မရူးတရူး ျပႆနာ” Neurosis  တို႔၏ ကြဲျပားပံုကို ေလ့လာၾကည့္ပါမည္။ Psychosis (အ႐ူးေရာဂါ) စိတ္ပညာရပ္ ေဘာင္အတြင္း အက်ံဳး၀င္သည့္ ေ၀ါဟာရတစ္ခုျဖစ္ေသာ Psychosis သည္ ပံုမွန္ လူမႈေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္လာေစသည့္ အရွိတရားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ်က္ ဆံုး႐ႈံးသြားေသာ စိတ္အေျခအေနကို ေခၚညႊန္းသည့္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ စကားလံုးကို Ernst Von Reuchtersleben   ဆိုသူက “ရူးသြပ္မႈ”

“တပင္ေရႊထီး၏ အပ္စိုက္စမ္းသပ္မႈ”

“လက္သည္းၾကားတြင္ အပ္စိုက္၍ တူႏွင့္ရိုက္ကာ စမ္းသပ္၏။ ေနာက္မတြန္႔သူကိုသာ သူရဲေကာင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္၏” ငယ္စဥ္ဘ၀က ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဒီလို သင္ၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါကို ျမန္မာ့ရာဇ၀င္သူရဲေကာင္း ဘုရင့္ေနာင္...လို႔ ကာလအေတာ္ၾကာကထဲက ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မွားေနခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ေ၀ဖန္မယ္လုပ္ေတာ့ မေသခ်ာတာနဲ႔ ေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့လည္း အေျဖမွန္မရခဲ့ဘူး။ ျမန္မာ၀ီကီကိုလည္း ေမ့ေနခဲ့တယ္။ အမွန္က ဒီလိုစမ္းသပ္တဲ့ ျမန္မာဘုရင္ဟာ “တပင္ေရႊထီး” ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ျမန္မာ၀ီကီမွ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ နန္းတက္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာ၊ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္လွ်င္ တပင္ေရႊထီးမွာ နားထြင္းျခင္း၊ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း အမႈတို႕ကို ျပဳခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ထိုသို႕ေသာအခ်ိန္တြင္ တပင္ေရႊထီးမွာ ထူးဆန္းေသာ အၾကံတို႕ျဖစ္လာသည္။ အျခားမဟုတ္၊ ရန္သူဟံသာဝတီ မင္း သုရွင္တကာရြတ္ပိ၏ ပိုင္နတ္ေနျပည္ေတာ္အနီးတြင္ရွိသည့္ ေရႊေမာေဓာ ဘုရားရင္ျပင္တြင္ ထိုနားထြင္းျခင္း၊ ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း တို႕ကို ျပဳလုပ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမွဴးမတ္တို႕က အလြန္ရန္မ်ားလွသည္ေၾကာင့္ မလိုအပ္ပဲ မစြန္႕စားရန္ ေလွ်ာက္တင္ေသာ္လည္း၊ ေယာက္ဖေတာ္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာက ဆႏၵရွိလွ်င္ သြ