ေခတ္ေပၚမိသားစုဘ၀ကို ကဗ်ာမ်ားမွ ေလ့လာျခင္း

ေအာင္ခ်ိမ့္ရဲ႕ "လမ္း" ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကေတာ့ အႏၱရာယ္ေတြ ျပြမ္းတီးေနတဲ့ ေခတ္ေပၚမိသားစု ဘ၀ရဲ႕ ရွင္သန္မႈကို ထိတ္လန္႔ဖြယ္အေကာင္းဆံုး ျပဆိုႏိုင္ခဲ့တယ္။

လမ္း

မိသားစုမ်ား အခန္းက႑
ကမၻာဦး ပံုသ႑ာန္
တစ္ဦးျပန္အလာ တစ္ဦးေမွ်ာ္ၾက
မီးဖိုၾက

ငါတို႔ေခတ္မွာ ငါတို႔ဟာ
ခ်စ္ေမတၱာကို ယူလာႏိုင္ခဲ့လို႔လား
အိမ္ျပန္လာၾကတယ္

ကားတစ္စင္းေသေနေပါ့
ေညာင္ပင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာ
မိုးက မတိတ္ေတာ့ဘူးလား
ေဟာဒီေလာကမွာ

ေအာင္ခ်ိမ့္
(၁၉၉၆၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ရနံ႔သစ္)



ေအာင္ခ်ိမ့္ရဲ႕ ကဗ်ာဟာ ကတ္ (၂) ကတ္ပဲပါတဲံ အတိုဆံုး ႐ုပ္ရွင္ကားေလးတစ္ခုပါပဲ။ ကင္မရာဟာ မီးပံုေဘးက ကမၻာဦးမိသားစုကို႐ိုက္ျပရင္းက ႐ုတ္တရက္ (ကတ္ေျပာင္း) သြားၿပီး မိုးတဖြဲဖြဲရြာေနတဲ့အခ်ိန္ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကို (ဆိုးဆိုးရြားရြား) ၀င္တိုက္ထားတဲ့ ကားတစ္စီးကို ျပတယ္။ ဒါပဲ။ ၿမိဳ႕ျပဟာ တည္းခုိသူေတြကို ႀကီးမားတဲ့တန္ဖိုးေတြ ေတာင္းဆိုတတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ၿမိဳ႕ျပကို ပိုက္ဆံ၊ အခ်စ္၊ အသက္စတဲ့ မတန္တဆတန္ဖိုးေတြ ေပးဆပ္ၾကရတယ္။ ကဗ်ာဟာ "လူးလြန္႔ေနတဲ့မီးေတာက္ေတြနဲ႔ စတင္ထားၿပီး" "တစိမ့္စိမ့္ရြာေနတဲ့မိုး" နဲ႔ အဆံုးသတ္ထားတယ္။ လူးလြန္႔ေနတဲ့မီးေတာက္ေတြရဲ႕ သေကၤတသေဘာဟာ "မိသားစုရဲ႕ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့အပူမီးဆိုရင္၊ မတိတ္ႏိုင္ပဲ တစိမ့္စိမ့္ရြာခ်ေနတဲ့ မိုးစက္ေတြကေတာ့ "ေအးစက္တဲ့ (ရက္စက္တဲ့) ကံၾကမၼာတရားပဲ ျဖစ္ေပလိမ့္မယ္။

(ေအာင္ခင္ျမင့္၏ ရွင္းလင္းခ်က္ကို ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပပါသည္)