“သတၱ၀ါတစ္ေကာင္၏ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ အျမင္”

မီမီမီ... ေခၚလို႔မွ လွည့္ၾကည့္ရေကာင္းမွန္းမသိေသာ နယူးေဒလီၿမိဳ႕မွ ေၾကာင္မ်ားကို သူ မခ်စ္ပါ။ လူသားတစ္ေယာက္က တေရးတယူ ေခၚတာေတာင္ ဂရုစိုက္ေဖာ္မရသည့္ မာနႀကီးလွေသာ ေၾကာင္ေလေၾကာင္လြင့္ႀကီးမ်ား တိုက္ေခါင္မိုးေပၚတြင္ အိေျႏၵႀကီးစြာ အိပ္စက္နားေနပါသည္။ ေဒါင္းႏွင့္ေမ်ာက္မ်ား ရံဖန္ရံခါ ေတြ႕ရသည္။ ႏြားမ်ား ကတၱရာလမ္းမမ်ားေပၚတြင္ လမ္းသလားေနသည္။ ေမ်ာက္ႏွင့္ ေဒါင္းကို အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ ေဘးမဲ့ေပးထားသည္ ဆို၏။ ေဒါင္းက ႏိုင္ငံေတာ္ငွက္၊ ေမ်ာက္က ဘုရားဟု ဆိုသည္။ သူအမည္မသိေသာ ျမင့္မားလွသည့္သစ္ပင္ႀကီးမ်ားေပၚတြင္ ေဒါင္းႀကီးမ်ား နားေနသည္မွာ သူ႔အတြက္ တနည္းတဖံုေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေနသည္။ ပ်ဴေစာထီးပံုျပင္ထဲက ရွဴးပ်ံႀကီးကိုေၾကာက္ခဲ့ေသာ ငယ္စဥ္ဘ၀ အစြဲအလမ္းမ်ားေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ အေရာင္အေသြးစံုလင္လွပေသာ ေဒါင္းျမီးမ်ားကိုမူ ကေလးဘ၀ထဲက သူ စိတ္၀င္တစားမရွိခဲ့ပါ။ ႏြားမ်ားကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိလမ္းေဘးေခြးမ်ားပမာ လမ္းေဘးႏြားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ လူကို တစ္စက္ကေလးမွမေၾကာက္။ ကားလာလည္း လမ္းမဖယ္ေပး။ လမ္းမေပၚတြင္ပင္ ခပ္တည္တည္ေနရာယူထားသည္။ အလိုလိုက္ထားလို႔ ဆိုးသြမ္းေနေသာ ခ်ာတိတ္မ်ားလို႔သာ သူ သေဘာထားရသည္။

<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>

ေမ်ာက္မွ လူသို႔ ဆင္းသက္သည္ဆိုရာတြင္ “ဆင္းသက္” ဆိုေသာစကားရပ္၌ မူရင္းအရည္ေသြးမွ

ယုတ္ေလ်ာ့သြားျခင္း၊ နိမ့္ပါးသြားျခင္း အဓိပၸာယ္မ်ဳိး ရွိေနေၾကာင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္မွ ျမင္ရသကဲ့သို႔

သူျမင္ေနရသည္။

<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>

ဤေနရာတြင္ အရင္က ၀ါတာကိုလာထဲမွ ေရခဲေရကို လာလာခိုးေသာက္တတ္ေသာ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ရွိခဲ့ဖူးသည္ ဆို၏။ သူေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ထိုသူငယ္ မရွိေတာ့ပါ။ အိမ္ေထာင္က်သြားျခင္း၊ နယ္ေျပာင္းသြားျခင္း၊ ျမဴနီစပယ္၏ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံရျခင္း၊ ငွက္ေပ်ာျခံတြင္ အလုပ္အကိုင္ေကာင္းေကာင္းရျခင္း၊ အသည္းကြဲသျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္သြားျခင္း... ဒါမွမဟုတ္လည္း တျခားအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ျဖစ္ေပမည္။ ၎ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင့္မရခဲ့ျခင္း အတြက္ သူ႔တြင္ ျပႆနာမရွိပါ။ ဒါ၀င္ေလွ်ာက္ေတြးခဲ့သလို ဘ၀ေဟာင္းက ေဆြးမ်ဳိးမ်ားပမာသာ စူးစမ္းေလ့လာခ်င္စိတ္ျဖင့္ ေမ်ာက္မ်ားကို သူစိတ္၀င္စားခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

ေမ်ာက္မွ လူသို႔ ဆင္းသက္သည္ဆိုရာတြင္ “ဆင္းသက္” ဆိုေသာစကားရပ္၌ မူရင္းအရည္ေသြးမွ ယုတ္ေလ်ာ့သြားျခင္း၊ နိမ့္ပါးသြားျခင္း အဓိပၸာယ္မ်ဳိး ရွိေနေၾကာင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္မွ ျမင္ရသကဲ့သို႔ သူျမင္ေနရသည္။ မင္းထင္ကိုကိုႀကီး၏ “ေမ်ာက္” ကဗ်ာတြင္မူ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က ဤသို႔ဆိုသည္။ “က်ဳပ္ကိုလူေတြက အခန္းထဲထည့္ ထားလို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ကေန လူေတြဘာလုပ္ေနလဲ ေခ်ာင္းၾကည့္မိပါတယ္၊ က်ဳပ္ဘာလုပ္ေနလဲလို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ လူရဲ႕မ်က္လံုးႀကီးနဲ႔ တည့္တည့္တိုးေတာ့ တာကိုး...။ ဒီထဲက တစ္ေန႔က်ရင္ က်ဳပ္တို႔ လူအျဖစ္ဆင္းသက္ရမယ္ဆိုတာ ပိုေသခ်ာသြားေတာ့တယ္” ဟု ေရးထားသည္ကို သူအမွတ္ရလိုက္သည္။ “၀က္၀ံမ်ား မီးကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္” ဟူေသာ သိပၸံ၀တၳဳတိုကို ဘာသာျပန္ရန္အလို႔ငွာ စိတ္၀င္တစား ဖတ္ရႈၾကည့္ခဲ့ေသာ္လည္း ထူးထူးျခားျခားအခ်က္အလက္တစ္စံုတစ္ရာ မပါရွိသျဖင့္ သူစိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ရဖူးသည္။ ၀က္၀ံမ်ားအေနျဖင့္ ထိုမီးျဖင့္ လူသားမ်ားကိုေျခာက္လွန္႔ရန္အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ လူသားမ်ားသည္ ဆယ့္တစ္ပါးမကေသာ မီးမ်ားႏွင့္ပင္ ေလာင္ကၽြမ္းရွင္သန္ေနႏိုင္စြမ္းရွိေသာ ထူးဆန္းသတၱ၀ါတစ္မ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္းကို ၀က္၀ံေလာက၏ “လူသားအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ” စာအုပ္တြင္ မျဖစ္မေနထည့္သြင္း ထားသင့္ေပသည္။

◄ ေတဇာ ► စက္တင္ဘာ (၁၅) ၂၀၀၉