Skip to main content

Posts

Showing posts from August, 2014

အခ်စ္ကိုစားေသာ ၾကြက္မ်ား (1984)

"ကမၻာေပၚမွာ ၾကံဳေတြ႕ရႏိုင္တဲ့ အဆိုးရြားဆံုးအျဖစ္ဟာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အၾကား ကြဲျပားတယ္။ အရွင္လတ္လတ္ေျမျမွဳပ္ခံရတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ မီးရႈိ႕ခံရတာျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း ေရနစ္တာ၊ တံက်င္နဲ႔ထိုးခံရတာ၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း ေသနည္းအမ်ဳိးအစား ၅၀ ထဲက တစ္ခုခုေပါ့။ တခ်ဳိ႕ျဖစ္ရပ္ေတြမွာ သိပ္ၿပီးထူးဆန္းေနတာမ်ဳိးေတာင္မဟုတ္ပဲ အမႈမထားေလာက္တဲ့ အရာမ်ဳိးေလးေတြလည္း ျဖစ္ေနတတ္တယ္" ဟု အိုဘရိုင္ယန္က ေျပာသည္။ သူက ေဘးဘက္သို႔ အနည္းငယ္တိမ္းလိုက္ၿပီး၊ စားပြဲေပၚတြင္ရွိေနသည့္ အရာကို ၀င္စတန္ ျမင္သာေအာင္ ျပလိုက္သည္။ ၀ါယာႀကိဳးျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ ေလွာင္အိမ္တစ္ခု၊ သယ္ေဆာင္ရန္အတြက္ လက္ကိုင္တစ္ခု အေပၚတြင္ပါသည္။ ၎၏ အေရွ႕ဘက္တြင္ ပူးတြဲပါရွိသည့္အရာတစ္ခုမွာ ဓားသိုင္းစြပ္မ်က္ႏွာဖံုးႏွင့္တူၿပီး အခြက္မ်က္ႏွာျပင္အတိုင္း အျပင္ဘက္သို႔ ထိုးထြက္ေနသည္။ သူ႔ဆီမွ သံုးေလးမီတာခန္႔ ေ၀းကြာေနေသာ္လည္း ေလွာင္အိမ္ကို အကန္႔ႏွစ္ခုျဖင့္ ခြဲျခားထားသည္ကို ျမင္ေနရၿပီး၊ အထဲတြင္ သတၱ၀ါတစ္မ်ဳိးရွိေန၏။ ၾကြက္မ်ားျဖစ္သည္။ အိုဘရိုင္ယန္က ေျပာသည္။ "ခင္ဗ်ားကိစၥမွာေတာ့ ကမၻာေပၚမွာဆိုးရြားဆံုးအျဖစ္ဟာ ၾကြက္ေတြ လာျဖစ္ေနတယ္" ေလွာင္အိမ...

#ည၂နာရီ၂၆

တိတ္ဆိတ္တယ္ ေမွာင္တယ္ မခန႔္မွန္းတတ္ဘူး ၾကားရလား အဲဒီက မျမင္ရတဲ့ ပုရစ္တစ္ေကာင္ ေအာ္ေနတဲ့ ပံုသဏၭာန္ တကယ္လို႔ အိပ္မက္ဟာျမန္ၿပီး ေလတဟူးဟူးတိုးၿပီး ငါက ရာဇဝတ္သား ျဖစ္ၿပီး ငါထြက္ေျပးသြားခဲ့တာ အဆံုးမွာ ဂိမ္းစီးတီးက ဆိုင္ကယ္ႀကီးျဖစ္မေနဘူးဆိုရင္ ဘာလို႔ ျပန္မအိပ္ရဲ ရမွာလဲ ဒီလိုပဲ ငါ့ကိုယ္ငါ အားေပးတယ္ ယံုၾကည္ဖို႔ ဒါမွမဟုတ္လည္း မိုင္ကုန္ျဖဲၿပီး ဘယ္ဆီမွ မေရာက္တဲ့ကိစၥကို ခံႏိုင္ရဲဖို႔။ ေတဇာ (လေရာင္လမ္း) Image: wall.alphacoders.com

အလႊာမ်ား (The Layers)

ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာထဲ ငါျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတယ္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ငါ့ကိုယ္ပိုင္ လမ္းလြဲမသြားဖို႔ ငါ ရုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ အသက္ရွင္တည္ရွိျခင္း စည္းမ်ဥ္းတခ်ဳိ႕ ရွိေပမဲ့ ဒီလိုနဲ႔ အရင္တုန္းကလူတစ္ေယာက္ ငါမဟုတ္ျပန္ေတာ့။ ေရွ႕ခရီးဆက္ႏိုင္ဖို႔ အင္အားမရခင္ ႀကိဳတင္ၾကည့္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့လူတစ္ေယာက္မို႔ ငါ ေနာက္လွည့္ျပန္ၾကည့္ေတာ့ မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းတူရွဴ တျဖည္းျဖည္းေ၀းက်န္ခဲ့တဲ့ ဘ၀မွတ္တိုင္ေတြ၊ စြန္႔ပစ္ခံလယ္ေတာကြင္းေတြဆီက ၾကြက္ၿမီးတန္းတက္လာတဲ့ ေႏွးေကြးမီးလွ်ံေတြ အေပၚမွာ၊ အေတာင္ေညာင္းအုပ္စုဖြဲ႕ အစာရွာနတ္ေစတမန္ေတြ ငါျမင္ရ။ ငါ့ ခ်စ္ျခင္းအစစ္နဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါ မ်ဳိးႏြယ္စုတစ္ခုအျဖစ္ ဖန္ဆင္းခဲ့ အဲဒီငါ့မ်ဳိးႏြယ္ဟာ ၿပိဳကြဲခဲ့။ သူ႔ ဆံုးရႈံးမႈ ပြဲေတာ္ႀကီးထဲ ငါ့ ႏွလံုးသားလည္း ဘယ္လိုျပန္ ေပါင္းစည္းရပါ့မလဲ။ ေလျပင္း တိုးတက္တိုက္ခတ္လာေနခ်ိန္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တစ္စစီေၾကြခဲ့တဲ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ေသြးရူးေသြးတန္းဖံုမႈန္႔ေတြလို ငါ့မ်က္ႏွာကို စပ္ဖ်င္းရိုက္ခတ္လို႔။ သို႔တိုင္ ငါကေတာ့ တစ္စံုတစ္ခုကို အံ့ၾသဘနန္းနဲ႔ ခ်ဳိးျမဲခ်ဳိးေကြ႕ေနဆဲ ငါသြားရမယ့္ ဘယ္ေနရာကိုမဆို ေရွ႕ဆက္ဖို႔အတြက္ မၿပိဳလဲေသးတဲ့ဆႏၵဇြဲနဲ႔ ၿပီး လမ္းေပၚေတြ႕သမွ် ငါ...