ကၽြန္ေတာ္လဲ Forum ေလးေတြ ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ပညာ Forum တစ္ခုမွာဗ်ာ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ၀င္ၾကည့္ၾကည့္ပါတယ္။ သူ႔ေမးခြန္းက စိတ္ပညာကိုေလ့လာသူေတြ၊ စိတ္ပညာရွင္ေတြဟာ မ႐ူးႏိုင္ဘူး။ ေထာက္ခံပါသလားတဲ့ဗ်။ ဒါနဲ႔ ေဆြးေႏြးထားခ်က္ေလးေတြ လိုက္ဖတ္ၾကည့္လိုက္တာ ေထာက္ခံတဲ့လူေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ၀င္ပါလိုက္ေရာ....
ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ရႊီးထားတာေလးေတြပါ။ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ေသာက္ျမင္ကတ္ရင္လဲ ျပန္ေဆာ္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။
ဒီေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ေနတာၾကာၿပီ။ အခုမွ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို ၀င္ဖတ္ၾကည့္မိတာပါ။ ေဆြးေႏြးသူအားလံုး သေဘာထားတိုက္ဆိုင္ေနတာေတြ႕ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လန္႔ေတာင္လန္႔သြားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ပညာနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးထားပါတယ္။ သိပ္ၿပီးသိလွတတ္လွတယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္သက္သက္ ဒီကိစၥက ရွင္းရွင္းေလးပါ။
စိတ္ပညာကို ေလ့လာလို႔ မ႐ူးႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူမွ အာမခံခ်က္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ရူးတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ထားသေလာက္ Abnormal လို႔ သတ္မွတ္ပါမယ္။ လူအမ်ားစု လုပ္သလို၊ ေနထုိင္သလို မေနထိုင္ဘူးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ လူမႈစံႏႈန္းေတြနဲ႕ မကိုက္ညီတဲ့သူေပါ့။ ဒါကေတာ့ အရမ္းေယဘုယ် က်ပါတယ္။ လူအမ်ားစု အ၀တ္အစား၀တ္တယ္၊ အ၀တ္မပါဘဲ လမ္းမမွာေလွ်ာက္သြားေနရင္ အရူးေပါ့။ တစ္နည္းအားျဖင့္ စိတ္ေနာက္ေနတဲ့သူေပါ့။
စိတ္ပညာစာအုပ္ေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ဖတ္ထားေပမဲ့ Whiskey တစ္ေန႔တစ္လံုးေလာက္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ၾကြေဆးလိုဟာမ်ဳိးေလးေတြ ပံုမွန္ေသာက္ၾကည့္ပါလား။ သူ႔လိုျဖစ္ဖို႔ ရာႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ား လာမယ္ေလ။ စစ္မ်က္ႏွာေရွ႕တန္းကို တစ္ခါေလာက္ ေလ့လာေရးခရီးထြက္ ၾကည့္ပါလား။ ေလာေလာလတ္လတ္ေတာင္ စိတ္ေနာက္သြားလို႔ ကုေနရတဲ့ အေမရိကန္စစ္ျပန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္ေလ။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ အထင္ရွားဆံုးေတြကို ေျပာျပတာပါ။ ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မဟုတ္လဲ မရူးဘူးလို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆို စိတ္ပညာဆိုတာ မရူးေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ပညာမဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြရဲ႕ စိတ္(Mind) နဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြကို (Behavior) ေလ့လာတဲ့ပညာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ Science တစ္ပိုင္း Art တစ္ပိုင္းဘာသာရပ္လဲျဖစ္တဲ့အတြက္ အရမ္းစိတ္၀င္စားစရာေပမဲ့ သူေပးႏိုင္တဲ့ ေဆာင္ရန္/ေရွာင္ရန္ အခ်က္ေတြဆိုတာ ေ၀၀ါးေနပါတယ္။ တစ္ၿပီးႏွစ္လာမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ဒီအဆိုကို ကၽြန္ေတာ္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ``ဆရာ၀န္ေတြ မေသႏိုင္ဘူး/ေရာဂါမျဖစ္ႏိုင္ဘူး`` လို႔ေျပာသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ကန္႔လန္႔တိုက္လိုေသာဆႏၵမရွိသလို၊ တတ္လွသိလွသည့္လူလည္း မဟုတ္ပါ။ ပြင့္လင္းရိုးသားစြာ ေဆြးေႏြးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။
ပုဂၢိဳလ္ေရးအရမတိုက္ခိုက္ေသာ ေ၀ဖန္အၾကံေပး/အမွားျပင္ေပးျခင္းမ်ားကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။
စာၾကြင္း
ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတာေလးတစ္ခုက ေဆြးေႏြးခိုင္းထားတဲ့ အဆိုကိုယ္တိုင္ကိုက မသိစိတ္က (Unconsciously) ေထာက္ခံခ်င္ေနေအာင္ ဆြဲေဆာင္ထားသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ နဲနဲ Trick ေလးပါတယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာလို႔ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီ Forum ထဲေရာက္လာထဲက စိတ္ပညာ ကို နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္၀င္စားလို႔ေပါ့....၊ ကိုယ့္စိတ္၀င္စားတဲ့ပညာကိုလဲ ဂုဏ္တင္ခ်င္မွာေပါ့။ ဟုတ္ဖူးလား။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ခ်င္ေတြးနည္း (Wishful Thinking) နဲ႔ စဥ္းစားလိုက္မိတာထင္မိတာပါပဲ။ :P
ေတဇာ
ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ရႊီးထားတာေလးေတြပါ။ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ေသာက္ျမင္ကတ္ရင္လဲ ျပန္ေဆာ္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။
ဒီေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ေနတာၾကာၿပီ။ အခုမွ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို ၀င္ဖတ္ၾကည့္မိတာပါ။ ေဆြးေႏြးသူအားလံုး သေဘာထားတိုက္ဆိုင္ေနတာေတြ႕ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လန္႔ေတာင္လန္႔သြားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ပညာနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးထားပါတယ္။ သိပ္ၿပီးသိလွတတ္လွတယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္သက္သက္ ဒီကိစၥက ရွင္းရွင္းေလးပါ။
စိတ္ပညာကို ေလ့လာလို႔ မ႐ူးႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူမွ အာမခံခ်က္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ရူးတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ထားသေလာက္ Abnormal လို႔ သတ္မွတ္ပါမယ္။ လူအမ်ားစု လုပ္သလို၊ ေနထုိင္သလို မေနထိုင္ဘူးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ လူမႈစံႏႈန္းေတြနဲ႕ မကိုက္ညီတဲ့သူေပါ့။ ဒါကေတာ့ အရမ္းေယဘုယ် က်ပါတယ္။ လူအမ်ားစု အ၀တ္အစား၀တ္တယ္၊ အ၀တ္မပါဘဲ လမ္းမမွာေလွ်ာက္သြားေနရင္ အရူးေပါ့။ တစ္နည္းအားျဖင့္ စိတ္ေနာက္ေနတဲ့သူေပါ့။
စိတ္ပညာစာအုပ္ေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ဖတ္ထားေပမဲ့ Whiskey တစ္ေန႔တစ္လံုးေလာက္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ၾကြေဆးလိုဟာမ်ဳိးေလးေတြ ပံုမွန္ေသာက္ၾကည့္ပါလား။ သူ႔လိုျဖစ္ဖို႔ ရာႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ား လာမယ္ေလ။ စစ္မ်က္ႏွာေရွ႕တန္းကို တစ္ခါေလာက္ ေလ့လာေရးခရီးထြက္ ၾကည့္ပါလား။ ေလာေလာလတ္လတ္ေတာင္ စိတ္ေနာက္သြားလို႔ ကုေနရတဲ့ အေမရိကန္စစ္ျပန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္ေလ။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ အထင္ရွားဆံုးေတြကို ေျပာျပတာပါ။ ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မဟုတ္လဲ မရူးဘူးလို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆို စိတ္ပညာဆိုတာ မရူးေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ပညာမဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြရဲ႕ စိတ္(Mind) နဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြကို (Behavior) ေလ့လာတဲ့ပညာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ Science တစ္ပိုင္း Art တစ္ပိုင္းဘာသာရပ္လဲျဖစ္တဲ့အတြက္ အရမ္းစိတ္၀င္စားစရာေပမဲ့ သူေပးႏိုင္တဲ့ ေဆာင္ရန္/ေရွာင္ရန္ အခ်က္ေတြဆိုတာ ေ၀၀ါးေနပါတယ္။ တစ္ၿပီးႏွစ္လာမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ဒီအဆိုကို ကၽြန္ေတာ္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ``ဆရာ၀န္ေတြ မေသႏိုင္ဘူး/ေရာဂါမျဖစ္ႏိုင္ဘူး`` လို႔ေျပာသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ကန္႔လန္႔တိုက္လိုေသာဆႏၵမရွိသလို၊ တတ္လွသိလွသည့္လူလည္း မဟုတ္ပါ။ ပြင့္လင္းရိုးသားစြာ ေဆြးေႏြးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။
ပုဂၢိဳလ္ေရးအရမတိုက္ခိုက္ေသာ ေ၀ဖန္အၾကံေပး/အမွားျပင္ေပးျခင္းမ်ားကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။
စာၾကြင္း
ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတာေလးတစ္ခုက ေဆြးေႏြးခိုင္းထားတဲ့ အဆိုကိုယ္တိုင္ကိုက မသိစိတ္က (Unconsciously) ေထာက္ခံခ်င္ေနေအာင္ ဆြဲေဆာင္ထားသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ နဲနဲ Trick ေလးပါတယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာလို႔ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီ Forum ထဲေရာက္လာထဲက စိတ္ပညာ ကို နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္၀င္စားလို႔ေပါ့....၊ ကိုယ့္စိတ္၀င္စားတဲ့ပညာကိုလဲ ဂုဏ္တင္ခ်င္မွာေပါ့။ ဟုတ္ဖူးလား။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ခ်င္ေတြးနည္း (Wishful Thinking) နဲ႔ စဥ္းစားလိုက္မိတာထင္မိတာပါပဲ။ :P
ေတဇာ
စိတ္ပညာကို ဝါသနာအရ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ခဲ႔ေတာ့ ကိုယ္က ရူးမရူးေတာ့ မသိ ကိုယ္နဲ႔ ဆံုတဲ႔ နည္းနည္းထူးသူေတြကို ေရာဂါမ်ားရွိေနမလားေတာ့ ထင္မိတာေတာ့ ဆိုးပါတယ္။ :P
ReplyDeleteဒါေပမယ့္ ဒီစာဖတ္သူလည္း ပုထုဇဥ္မို႔ ေလာကဓံအဆိုးနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါ သတိတရားမရွိရင္ ရူးခ်င္လည္း ရူးသြားႏိုင္ပါတယ္။