ကားကို မင္း အျပင္းအထန္ ေမာင္းေျပးမယ္၊
ၾကက္သီးေမႊးညွင္းထမယ္၊ ေၾကာက္မယ္၊ ဆံပင္ေတြ ေထာင္လာမယ္
ခဏေနေတာ့ ကားေမာင္းစြမ္းရည္ျပခ်င္လာမယ္
လြယ္လြယ္မေသမွန္း သိလာမယ္
လြတ္ေျမာက္ဖို႔လည္း ယံုၾကည္ခ်က္ရွိလာတယ္
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာတယ္၊ ဘယ္လိုႀကီးလဲ
မင္း စိတ္ပ်က္လာမယ္ သံသယဝင္လာတယ္
ကားကို လမ္းေဘးထိုးခ်ရပ္ မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္မယ္
အရာရာကို လက္ခံလိုက္ေတာ့မယ္
ခဏေန ဒိုင္ႏိုေဆာႀကီး မင္းကိုအမႈမထားပဲ ပရိုဂရမ္တက် ပတ္လမ္းအတိုင္း
ေက်ာ္တက္ေျပးလႊားသြားေတာ့ မင္း တကယ္ရူးသြားတယ္၊
ေတြေဝတယ္၊ ပီးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္
ကားစက္ႏႈိးပီး အသံထြက္ပီးမီးပဲပြင့္တဲ့ေသနတ္နဲ႔ ေနာက္ကလိုက္ပစ္မယ္
အဲဒီေတာ့ မင္းေပ်ာ္လာမယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သူရဲေကာင္းလို႔ ထင္လာမယ္
မင္းနာမည္က ရမ္ဘိုလို႔ မွတ္မိလာမယ္၊ ေခ်မႈန္းသုတ္သင္ေရးစိတ္၀င္လာမယ္
စစ္ေသြးၾကြလာတယ္
ဒါေပမယ့္ ဒါလည္း အခ်ိန္ၾကာလာတယ္၊ မင္းပ်င္းလာမယ္
စိတ္ကုန္သြားတယ္
ကားကို လမ္းေဘးထိုးခ်ရပ္ မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္မယ္
အရာရာကို လက္ခံလိုက္ေတာ့မယ္
ဒိုင္ႏိုေဆာအသစ္ေတြ ရမ္ဘိုအသစ္ေတြ မင္းေဘးက တလွည့္စီျဖတ္ေျပးသြားၾကမယ္
ရမ္ဘိုအႀကီးတခ်ဳိ႕က ေနကာမ်က္မွန္ေအာက္ကေန မင္းကို စက္ဆုပ္ရြံရွာတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္မယ္၊
ရမ္ဘိုအလတ္ေတြက မင္းၾကားေအာင္ တံေတြးကို ထီြခနဲေထြးမယ္၊
ရမ္ဘိုျဖစ္ခါစေတြက Mother Fucker လို႔ မင္းကို လွမ္းႏႈတ္ဆက္မယ္၊
မင္း ကားကို Wallpaper လယ္ကြင္းထဲဆီ ေမာင္း၀င္လာမယ္
ဟိုးအေ၀းဆီက ပလက္စတစ္ေတာင္တန္းေတြဆီ ဦးတည္ပ်ံသန္းသြားတဲ့ ေရာ္ဘာငွက္တစ္အုပ္ကို မင္းေငးၾကည့္မယ္
ဆက္ဖွီရိုက္ပီး ေပၚလာတဲ့ အမႈန္အစုအေ၀းတစ္ခုကို မင္းရဲ႕ ပရိုဖိုင္ပစ္ခ်ာထဲ ထည့္လိုက္မယ္
ၿပီးတာနဲ႔ မင္းကိုယ္မင္း ဒီအက္ထီဗိတ္လုပ္လိုက္မယ္။
ေတဇာ (လေရာင္လမ္း)
#deactivate (Rubber Birds on the Plastic Horizon)
Image: http://i.ytimg.com/vi/KXpnHEqxzbw/hqdefault.jpg
Comments
Post a Comment