When the last living thing has died on account of us, how poetical it would be if Earth could say, in a voice floating up perhaps from the floor of the Grand Canyon, 'It is done.' People did not like it here. _Kurt Vonnegut (1922-2007), Requiem ဗုဒၶဟူးေန႔ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုမွာ ကာတ္ေဗာနိဂတ္ Kurt Vonnegut ေသတယ္။ မဲင္ဟတ္တန္မွာ ကာတ္ေဗာနိဂတ္ဆိုတာ ေနာ္မာန္ေမးလားတို႔လို လူမ်ဳိးက 'A marvelous writer with a style that remained undeniably and imperturbably his own ...I would salute him - our own Mark Twain' လို႔ ေျပာရတဲ့ စာေရးဆရာမ်ဳိး။ သူ႔ဂုဏ္ရည္နဲ႔ သူ႔ဘာသာရပ္တည္ေနႏိုင္တဲ့ စာေရးဆရာမ်ဳိး။ သတင္းၾကားရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ စိတ္မေကာင္းေပတဲ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ေသတယ္ဆိုတဲ့ကိစၥက မနက္တိုင္းအိမ္သာတက္ရတာမ်ဳိးမို႔ တားထားလို႔ရတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၀မ္းသာတာတစ္ခု ရွိလိုက္မိတယ္။ ကမၻာႀကီးပိုမိုပူေႏြးလာတယ္ဆိုၿပီး ေမ်ာက္ျပဆန္ေတာင္းေနတဲ့ အလ္ေဂါလို သတၱ၀ါမ်ဳိးေတြရဲ႕ ညည္းခ်င္းေတြကို ကာတ္တစ္ေယာက္ နားေထာင္ေနရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အီရတ္မွာ ဆာဒမ္လက္ထက္ကထက္ အေျခအေနသိပ္ဆို...
လရောင်ဖြန့်ကြက်ထားသော လမ်းထက်က ခြေလှမ်းငယ်များ။