က်ည္ဆန္ေတြေလွ်ာက္ဖို႔ လမ္း
က်ည္ဆန္ကို တီထြင္ၿပီးေနာက္မွာ
ေသနတ္ေတြကိုပါ မျဖစ္မေန
အသံုးျပဳလာၾကရတယ္
စကားလံုးေတြ ရွိမွေတာ့
ကဗ်ာကို ငါတို႔ လိုအပ္ၿပီေပါ့။
အတုန္႔
ရထားမရပ္ခင္ ခုန္ဆင္းရင္
အလိုက္သင့္ေလး ဆက္ေျပးရတယ္
အခ်ိန္မတိုင္ခင္ သတ္ေသဖို႔
ဘယ္မလဲ စၾကၤန္
ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ကၽြန္ေတာ္ ေလာေနတယ္။
အမႈိက္မပစ္တဲ့ သစ္ပင္
သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ
စြန္႔ပစ္ႏိုင္မယ္ မထင္ေတာ့ဘူး
စြန္႔ပစ္တယ္ဆိုတာ ပိုင္ဆိုင္ဖူးမွ
ဆိုတဲ့အခ်က္ကို
နားလည္ၿပီးတဲ့ေနာက္...။
အရည္ေပ်ာ္မွတ္
ေရခဲမုန္႔ကို နားဖာကေလာ္နဲ႔
ခပ္စားမလို႔လား
အလ်င္အျမန္ အရည္ေပ်ာ္တတ္တယ္
အခုအခ်ိန္မွာမွ ဘ၀ကို
အားရပါးရ လ်က္မပစ္ရဲဘူးဆိုရင္...။
အလ်င္အျမန္ အရည္ေပ်ာ္တတ္တယ္
အခုအခ်ိန္မွာမွ ဘ၀ကို
အားရပါးရ လ်က္မပစ္ရဲဘူးဆိုရင္...။
အလြမ္းဓါတ္ခံ
နိဗၺာန္ကိုသာ အရွင္လတ္လတ္ႀကီး
ေရာက္သြားၾကည့္
အ၀ီစိအေၾကာင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စျမံဳ႕ျပန္ဦးမွာ
ကၽြန္ေတာ္ ေသသြားၿပီးရင္လည္း
ခင္ဗ်ားတို႔ကို သတိရေနမွာ။
ေရာက္သြားၾကည့္
အ၀ီစိအေၾကာင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စျမံဳ႕ျပန္ဦးမွာ
ကၽြန္ေတာ္ ေသသြားၿပီးရင္လည္း
ခင္ဗ်ားတို႔ကို သတိရေနမွာ။
ေတဇာ (လေရာင္လမ္း)
အားရပါးရ လ်က္ပစ္မယ္ဗ်ာ။ ဘဝကို
ReplyDelete