အဲဒီေန႔ ညက ညီမေလး မိုးမိတယ္၊ အသားမွာကပ္ေနတဲ့ ပိတ္သားပါးပါးေလးကို ေဖါက္ထြင္းၿပီး ၾကည့္လိုက္မိတယ္၊ ျမင္လိုက္မိတယ္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ မ်က္ႏွာလႊဲ ၾကားျဖတ္ၿပီး ေမးဦးမယ္၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အျပစ္ကင္းဖို႔ လိုအပ္ရပါသလဲ က်ဳပ္ပဲေျပာမယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ဆိုေတာ့ရွည္ပါတယ္ ဘာေၾကာင့္မ်ား က်ဳပ္တို႔တေတြ အျပစ္မကင္းဖို႔လိုပါသလဲ အေျဖမသိခ်င္ဘူးေနာ္ မစဥ္းစားနဲ႔၊ သြပ္မိုးေပၚ မိုးေပါက္က်သံေတြ ဖြင့္ထားတဲ့ညမွာ ေတြးစရာတစ္ခုခုေတာ့ လိုမွာပဲ အျဖစ္က ဒီလို၊ ညီမေလးအရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေဖာက္ျပားပစ္လိုက္တာ၊ အဲမွာ စတာ ညီမေလးေခါက္ေခါက္နဲ႔ ေဖာက္တယ္၊ ျပန္တယ္၊ ေဖာက္ျပန္မိသြားတယ္ (ေနာင္တေလးအာဆြတ္ရံုထည့္) ဇာတ္ေတာ္ေတြထဲက မင္းညီမင္းသားေတြလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ မိုက္႐ိုင္းတာ ထြားက်ဳိင္းတာ၊ သန္မာတာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ အခုေခတ္မွာေတာ့ သာမန္အျဖစ္ေပါ့ေလ (အရင္တုန္းက မဆန္းဘူး) ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ေလး သတ္ေသၾကည့္တာေပါ့... ေနာ့ ေတာ္၀င္မင္းသားအျဖစ္ ေခြးဇာတ္ခင္းလိုက္တယ္ ဒါပါပဲ။ ေနာက္ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာရင္ ကၽြန္ေတာ့္ခမ်ာ ရင္ကြဲပက္လက္ငိုေနရွာေရာ့မွာ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အျပင္းေလးကစ္လိုက္၊ အခ်မ္းေျပသြားလိမ့္မယ္ ငွက္ငွက္ ေလာေလာဆယ္ဆယ္ ေကာင္...
လရောင်ဖြန့်ကြက်ထားသော လမ်းထက်က ခြေလှမ်းငယ်များ။