မိုးထဲက ေၾကာင္

ဟိုတယ္တြင္ အေမရိကန္လူမ်ဳိးဟူ၍ သူတို႔ႏွစ္ဦးသာ ရွိသည္။ အခန္းသို႔ အ၀င္အထြက္ ေလွကားမွ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူမ်ားအား တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် သူတို႔မသိ။ သူတို႔အခန္းက ဒုတိယအလႊာတြင္ရွိၿပီး ပင္လယ္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူထားသည္။ ထို႔ျပင္ ပန္းျခံတစ္ခုႏွင့္ စစ္ျပတိုက္တစ္ခုတို႔ႏွင့္လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ပင္ ျဖစ္၏။ ပန္းျခံထဲတြင္ ထန္းပင္ႀကီးႀကီးမ်ားႏွင့္ အစိမ္းေရာင္ခံုတန္းမ်ား  ရွိသည္။ ရာသီဥတုသာယာသည့္ အခါမ်ားဆိုလွ်င္ သံုးေခ်ာင္းေထာက္ႏွင့္ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ဦးတေလကို အျမဲေတြ႕ရေလ့ရွိသည္။ ပန္းခ်ီဆရာမ်ားအေနျဖင့္ ထန္းပင္မ်ားေပါက္ေနသည့္ အေနအထားႏွင့္ ပန္းျခံႏွင့္ပင္လယ္ကို မ်က္ႏွာမူထားေသာ  ဟိုတယ္အေရာင္ေတာက္ေတာက္အား သေဘာက်ၾကသည္။ အီတလီလူမ်ဳိးမ်ားက  စစ္ျပတိုက္အားၾကည့္႐ႈရန္ ရပ္ေ၀းမ်ားမွ လာေရာက္ၾကသည္။ ေၾကးျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ စစ္ျပတိုက္သည္ မိုးေရစက္မ်ားေအာက္ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ ေန၏။ အျပင္တြင္ မိုးရြာေနသည္။ ထန္းပင္မ်ားေပၚမွ မိုးေရစက္မ်ား တစက္စက္က်ေန၏။ ေက်ာက္ခင္းလမ္းမ်ားေပၚတြင္ ေရကြက္ကေလးမ်ား တင္ေနသည္။ မိုးစက္မ်ားေအာက္တြင္ ပင္လယ္ေရသည္ ကုန္းေပၚသို႔ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာၿပီး ကမ္းစပ္သို႔ျပန္လည္ေလွ်ာဆင္းသြားကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံက်ဴးေက်ာ္ရန္ အားယူေနသည္။ စစ္ျပတိုက္ေဘးမွ ကြက္လပ္တြင္ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား မရွိေတာ့။ ထိုကြက္လပ္၏ တစ္ဘက္ရွိ ေကာ္ဖီဆိုင္တံခါးေပါက္တြင္ စားပြဲထိုးတစ္ဦးရပ္ေနကာ ဗလာက်င္းေနသည့္ကြက္လပ္အား ၾကည့္ေနသည္။

အေမရိကန္အမ်ဳိးသမီးက ျပတင္းေပါက္တြင္ရပ္၍ အျပင္သို႔ ေငးၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္၏။ သူတို႔ျပတင္းေပါက္၏ အျပင္ ညာဘက္ေအာက္ေျခတြင္ ေရမ်ားစီးက်ေနသည့္ အစိမ္းေရာင္စားပြဲခံုတစ္လံုးေအာက္၌ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ ၀ပ္ေနသည္။ ေၾကာင္က မိုးစက္မ်ားသူ႔အေပၚမက်ေအာင္ သူ႔ကိုယ္သူ အစြမ္းကုန္ က်ဳံ႕ထားသည္။

`ကၽြန္မ ေအာက္ဆင္းၿပီး ပူစီေလးကိုသြားေခၚလိုက္မယ္´ ဟု အေမရိကန္အမ်ဳိးသမီးက ေျပာလိုက္သည္။

`ကိုယ္သြားေခၚမယ္ေလ´ သူ႔ခင္ပြန္းက အိပ္ယာေပၚမွေန၍ လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

`ဟင့္အင္း၊ ကၽြန္မသြားေခၚလိုက္မယ္။ အျပင္မွာ ပူစီေလးတစ္ေကာင္ စားပြဲေအာက္မွာ မိုးခိုေနတယ္´

အမ်ဳိးသားက ကုတင္ေျခရင္းရွိ ေခါင္းအံုးႏွစ္လံုးထပ္ေပၚတြင္မီွရင္း စာဆက္ဖတ္ေနသည္။

`မိုးမစိုေစနဲ႔ဦး..´ ဟု သူက ေျပာလိုက္သည္။

အမ်ဳိးသမီး ေလွကားအတိုင္းဆင္းသြားၿပီးေနာက္ ႐ံုးခန္းထဲအျဖတ္တြင္ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္က မတ္တပ္ရပ္ၿပီး အ႐ိုအေသျပဳလိုက္သည္။ သူ႔စားပြဲခံုက ႐ံုခန္း၏ အတြင္းဘက္ဆံုးတြင္ ျဖစ္၏။ အသက္ႀကီးႀကီးႏွင့္ အရပ္အလြန္ျမင့္သည့္ လူတစ္ေယာက္ပင္။

`မိုးရြာေနတယ္´ ဟု အမ်ဳိးသမီးက အီတလီဘာသာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ သူမ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္ကို သေဘာက်မိသည္။

`ရာသီဥတုက ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္´

ပိုင္ရွင္က မႈန္ျပျပ အခန္း၏ အတြင္းဘက္အစြန္းရွိ သူ၏ စားပြဲေနာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္။ အမ်ဳိးသမီးက သူ႔ကို သေဘာက်သည္။ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအား နားေထာင္သည့္ သူ၏ ေလးနက္လွသည့္ဟန္ပန္အား သူမ သေဘာက်သည္။ သူ၏ ဣေျႏၵသိကၡာအား သူမ သေဘာက်သည္။ သူမအား သူဧည့္ခံသည့္ ပံုစံအား သူမ သေဘာက်သည္။ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ရွိေသာ သေဘာထားအား သူမ သေဘာက်သည္။ သူ၏ တည္ၿငိမ္ေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ႀကီးမားေသာလက္မ်ားအား သူမ သေဘာက်သည္။

သေဘာက်ေနရင္းျဖင့္ပင္ သူမက တံခါးကိုဖြင့္ကာ အျပင္သို႔ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္၏။ မိုးက ပို၍ပင္ သည္းေနသည္။ ရာဘာလက္ျပတ္အက်ႌႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီဆိုင္ရွိရာဆီသို႔ ေျမကြက္လပ္အားျဖတ္သန္းသြားေနသည္။ ေၾကာင္က ညာဘက္နားတစ္၀ိုက္တြင္ ရွိလိမ့္မည္။ တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ တစ္ေလွ်ာက္တြင္လည္း ေရာက္ခ်င္ေရာက္ေနႏိုင္သည္။ သူမ တံခါး၀တြင္ရပ္ေနစဥ္တြင္ပင္ ေနာက္မွ ထီးတစ္ေခ်ာင္းပြင့္လာ၏။ သူမတို႔ အခန္းအား တာ၀န္ယူသည့္ ဟိုတယ္အကူမိန္းကေလး ျဖစ္သည္။

`မိုးစိုလို႔မျဖစ္ဘူး´ ဟု အကူမိန္းကေလးက ျပံဳးရင္း အီတလီဘာသာျဖင့္ ေျပာလိုက္၏။

သူမအား ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္က လႊတ္လိုက္ျခင္းပင္။

အကူမိန္းကေလး မိုးေပးထားသည့္ ထီးေအာက္မွ ျပတင္းေပါက္ေအာက္ေျခေရာက္သည္အထိ ေက်ာက္ခင္းလမ္းကေလးအတိုင္း သူမ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ မိုးေရေအာက္တြင္ စိမ္းစိမ္းေတာက္ေနသည့္ စားပြဲက ရွိေနေသာ္လည္း ေၾကာင္မရွိေတာ့။ ရုတ္တရက္ဆိုသလို သူမ မေက်မနပ္ျဖစ္သြား၏။ အကူမိန္းကေလးက သူမကို ေမာ့ၾကည့္သည္။

`တစ္ခုခုေပ်ာက္သြားလို႔လားရွင္´

`ေၾကာင္တစ္ေကာင္ ရွိေနလို႔´ ဟု အေမရိကန္မိန္းကေလးက ေျပာလိုက္သည္။

`ေၾကာင္လား၊ မိုးေရထဲမွာ ေၾကာင္လား´

အကူမိန္းကေလးက ရယ္လိုက္သည္။

`အင္း..၊ ဒီစားပြဲေအာက္မွာ´ ဟု သူမက ေျပာၿပီးေနာက္ `အို အဲဒီေၾကာင္ေလးကို လိုခ်င္လိုက္တာ၊ ပူစီေလးတစ္ေကာင္ လိုခ်င္တယ္´ ဟု ဆက္ေျပာလိုက္သည္။

သူမ အဂၤလိပ္လိုေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္ အကူမိန္းကေလး၏မ်က္ႏွာ ေျပာင္းသြားသည္။ `မိုးစိုလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မတို႔ အထဲျပန္၀င္မွ´

`အင္း.. ၀င္တာေပါ့´ ဟု အေမရိကန္ မိန္းကေလးက ျပန္ေျပာသည္။

သူတို႔ ေက်ာက္ခင္းလမ္းကေလးအတိုင္း ျပန္ေလွ်ာက္လာၾကၿပီး တံခါးေပါက္သို႔ ၀င္လာခဲ့သည္။ အကူမိန္းကေလးက ထီးပိတ္ရန္ အျပင္ဘက္တြင္ က်န္ရစ္သည္။ အေမရိကန္မိန္းကေလး ရံုးခန္းေရွ႕မွ ျဖတ္သြားစဥ္တြင္ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္က သူ၏စားပြဲမွေန၍ ဦးညြတ္လိုက္၏။ အလြန္ေသးငယ္ၿပီး တင္းၾကပ္သည့္ တစ္စံုတရာအား မိန္းကေလး ခံစားလိုက္ရသည္။ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္သည္ သူမအား ေသးငယ္သြားသလို ခံစားရေစသည့္တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ အလြန္အေရးပါသေယာင္လည္း ခံစားရေစသည္။ ထူးထူးျခားျခား အေရးပါေနသည့္ ခံစားမႈတစ္ခုအား ခဏမွ် သူမ ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမ ေလွကားအတိုင္း တက္လာခဲ့သည္။ အခန္းတံခါးအား ဖြင့္လိုက္သည္။ ေဂ်ာ့က အိပ္ယာေပၚတြင္ စာဖတ္ေနဆဲ။

`ေၾကာင္ရလား´ စာအုပ္ကိုခ်ရင္း သူက ေမးလိုက္သည္။

`မရွိေတာ့ဘူး´

`ဘယ္ထြက္သြားသလဲ ေတြးၾကည့္ေပါ့´ စာဖတ္ေနရာမွ မ်က္လံုးမ်ားကို အေညာင္းေျဖရင္း သူက ေျပာလိုက္သည္။

သူမက ကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္သည္။

`ေၾကာင္ေလးကို အရမ္းလိုခ်င္တယ္´ ဟု သူမက ေျပာလိုက္၏။

`ဘာျဖစ္လို႔လဲမသိဘူး၊ ေၾကာင္ေလးကိုအရမ္းလိုခ်င္တယ္။ ကၽြန္မ အဲဒီ မိုးမိေနတဲ့ေၾကာင္ေလးကို လိုခ်င္တယ္။ မိုးေရထဲမွာ ေၾကာင္ကေလးျဖစ္ေနရတာ ေပ်ာ္စရာမဟုတ္ဘူး´

ေဂ်ာ့က စာျပန္ဖတ္ေနသည္။

သူမက ထသြားၿပီး မွန္တင္ခံုေရွ႕တြင္ ထိုင္ကာ လက္ကိုင္မွန္ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၾကည့္ေန၏။ သူမ၏ ပံုရိပ္အား တစ္ဖက္မွတစ္ဖက္သို႔ ဂရုတစိုက္ၾကည့္ေန၏။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္ေက်ာႏွင့္ လည္ပင္းမ်ား ဆက္ၾကည့္ေနသည္။

`ကၽြန္မ ဆံပင္အရွည္ထားရင္ေကာင္းမယ္လို႔ ရွင္မထင္ဘူးလား´ သူမ၏ပံုရိပ္အား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လွမ္းေမးလိုက္သည္။

ေဂ်ာ့က ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ျဖစ္ေနသည့္ သူမလည္ဂုတ္ရွိ တိုတိုတိတိဆံပင္အား ျမင္လိုက္ရသည္။

`ဒီတိုင္းပဲ ကိုယ္ႀကိဳက္ပါတယ္´

`ဒီပံုစံကို ကၽြန္မ ရိုးေနၿပီ။ ေယာက္်ားေလးနဲ႔တူေနတာကို ၿငီးေငြ႕လွၿပီ´ ဟု သူမက ေျပာလိုက္၏။

ကုတင္ေပၚတြင္ ေဂ်ာ့က သူ၏အေနအထားအား ျပင္လိုက္သည္။ သူမစကားေျပာေနကတည္းက သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက သူမထံမွ မခြာေသး။

`မင္းက ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္ကြာ´ ဟု သူက ေျပာလိုက္၏။

သူမက မွန္အား မွန္တင္ခံုေပၚသို႔တင္လိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္သို႔ထသြားကာ အျပင္သို႔ၾကည့္ေနျပန္သည္။ အျပင္တြင္ ေမွာင္ေနၿပီ။

`ကၽြန္မက ဆံပင္ကို ေနာက္ဘက္ကို ဆြဲယူၿပီး တင္းတင္းေလး ထံုးထားခ်င္တာ´ ဟု သူမက ေျပာလိုက္၏။

`ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ေနၿပီး ပြတ္ေပးလိုက္ရင္ တေညွာင္ေညွာင္ေအာ္တဲ့ ပူစီေလးတစ္ေကာင္ေလာက္ လိုခ်င္တာ´

`ဟုတ္လား...´ ေဂ်ာ့က အိပ္ယာေပၚမွ လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

`ၿပီးေတာ့ ေငြပန္းကန္နဲ႔ ထမင္းစားခ်င္တာ၊ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ လိုခ်င္တာ။ ၿပီးေတာ့ ေႏြဦးရာသီျဖစ္ခ်င္တာ၊ ၿပီးေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာ ဆံပင္ေတြကို ၿဖီးခ်င္တာ၊ ၿပီးေတာ့ ပူစီေလး လိုခ်င္တာ၊ ၿပီးေတာ့ အ၀တ္အစားအသစ္နည္းနည္း လိုခ်င္တာ´

`အာ.. ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး တစ္ခုခု ဖတ္ပါေတာ့ကြာ´ ဟု ေဂ်ာ့က ေျပာလိုက္သည္။

ၿပီး စာဆက္ဖတ္ေနျပန္သည္။

သူ႔အမ်ဳိးသမီးက ျပတင္းေပါက္အျပင္သို႔ ၾကည့္ေန၏။ အေတာ္ေမွာင္သြားၿပီျဖစ္ၿပီး ထန္းပင္မ်ားတြင္ မိုးေပါက္မ်ား က်ေနဆဲ။

`ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ေတာ့ လိုခ်င္တယ္´ ဟု သူမက ေျပာလိုက္၏။

`ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ လိုခ်င္တယ္။ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ေလာက္ အခုလိုခ်င္တယ္။ ဆံပင္ရွည္ထားလို႔မရရင္လည္း၊ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ေတာ့ ေမြးလို႔ရတယ္´

ေဂ်ာ့ မၾကားေတာ့ပါ။ သူက သူ႔စာအုပ္ကိုသာ ဖတ္ေန၏။ သူ႔ဇနီးက ျပတင္းေပါက္မွေန၍ ေျမကြက္လပ္ဆီမွ အလင္းေရာင္ရွိရာသို႔ ၾကည့္ေနသည္။

တံခါးေခါက္သံ ထြက္ေပၚလာ၏။

`၀င္ခဲ့ပါ´ ဟု ေဂ်ာ့က ေျပာလိုက္သည္။ သူက စာအုပ္ေပၚမွ ေက်ာ္ၾကည့္လိုက္သည္။

တံခါး၀တြင္ အကူမိန္းကေလး ရပ္ေန၏။ အေရာင္စပ္ၾကား ေၾကာင္ႀကီးတစ္ေကာင္အား သူမက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ကပ္ထားၿပီး ခႏၶာကိုယ္အား ကိုင္းလိုက္သည္။

`သူေဌးက ဆရာကေတာ္အတြက္ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ ယူလာခိုင္းလို႔ပါရွင္..´

ေတဇာ (လေရာင္လမ္း)

Ernest Hemingway ၏ Cat in the Rain အား ဘာသာျပန္ဆိုသည္။