Skip to main content

အတိုးဆံုး ကဗ်ာမ်ား (၃)


“ေမာ္ဒန္”

ပန္းခ်ီကားအား
အဓိပၸာယ္ေမးျမန္းျခင္း သည္းခံပါ
ကဗ်ာအား
စကားေျပျပန္ျခင္း သည္းခံပါ
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဗ်ာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ 
မိတ္မဆက္ပါရေစနဲ႔။

“ညီညြတ္ေရး”

အတူတူမေတြးေသာ္လည္း အေတြးေတြ တူေနၾက
ဤစနစ္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ဖို႔။
ျခားနားျခင္းေတြကို
အတူထိုင္ေတြးဖို႔အတြက္ က်ေတာ့မွ ... ။

“ေမာက္မာမႈ”

႐ိုးသား႐ံုနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး
သိုးဆန္ဆန္မ်က္ႏွာေပး ရွိဖို႔လည္းလိုတယ္
မယံုဘူးမဟုတ္လား
ဒီစကားလံုးေတြကိုယ္ႏႈိက္မွာ 
ေကသရာဇာေလပါသြားၿပီကိုး။

“အမွန္”

သူတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ယူဆခ်က္ေတြကို ေျပာင္းလဲဖို႔
လူေတြဟာ ခက္ခဲလြန္းတယ္တဲ့
လူမႈစိတ္ပညာရွင္ေတြက ညည္းညဴၾကတယ္
ဟုတ္လည္း ဟုတ္တယ္
ယေန႔တိုင္ သူတို႔ မမွိတ္မသုန္ ညည္းညဴေနၾကဆဲပဲေလ။

“ေကာ္”

စကား၀ွက္ဆိုတာ
အဓိပၸာယ္ေပၚသြားရင္
သင့္အတြက္ စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းေတာ့ဘူး
သူ (မ) ကို နားမလည္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔။

◄ ေတဇာ ►
Labels:

Comments

  1. AnonymousMay 6, 2010 at 4:04 PM

    ဒီအတိုးဆံုးေတြကိုလည္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္စဥ္းစဥ္းစားစားဖတ္သြားတယ္။ေက်းဇူးပါဗ်ား။

    ReplyDelete
  2. Notes on Web of My PiecesMay 6, 2010 at 4:08 PM

    ဆန္းဆန္းေလးေတြ...။ ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္ ေပးပုံေလးေတြက ။ ဘယ္လုိ ေျပာရမလဲ ဆုိ...။ ည အိပ္ယာ ဝင္ခါနီး ျခင္ေထာင္ အမုိးကုိ ၾကည့္ရင္း ကုိယ့္ဘာသာ ျငည္းေနတဲ႔ အသံေလးေတြ။ သူမ်ားေတြ ၾကားျပီး လန္႔နုိးကုန္ၾကမွာလည္း စုိးရတယ္...။
    ဒါေပမယ့္ ကမၻာေျမေပၚမွာ အသက္ရွင္ေနတယ္ ဆုိတဲ႔ လူတေယာက္က အဲသလုိ အသံညွင္းညွင္းေလးေတြကုိ အေသအခ်ာကုိ တုိးတိုးေလး ျငည္းဆုိ ေနခဲ႔တယ္...ၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္ပဲ..ဗ်။။။ ဟတ္ဟတ္

    ReplyDelete
  3. RitaMay 6, 2010 at 7:12 PM

    ဒီတခါေတာ့ အေတာ္ ႀကိဳက္မိတယ္။
    ကဗ်ာလို႔ မထင္ဘဲ ေခါင္းစဉ္ကို အနက္ဖြင့္ေနသလိုပဲ။

    ReplyDelete
  4. ၿခဴးခက္ႏြယ္May 8, 2010 at 4:55 PM

    ေတာ္လုိက္တာ
    စဥ္းစားတတ္တယ္ေနာ္
    အားေပးေနမယ္

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

ဂမၻီရၾကက္ေျခ

ဤကမၻာေျမကို ေနာက္သို႔လွည့္ခိုင္းၿပီး အရာရာအသစ္ကျပန္စခြင့္ရွိရင္ အရင္လိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရွင္သန္အားေမြးလိုက္ခ်င္… ။ (ေက်ာ္ဟိန္း) အ၀တ္အထည္ ကိုယ္တစ္ခုဟူေသာ စကားမွ (ေသးေသးေကြးေကြး) ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုသာ အက်ဳံး၀င္ၿပီး အ၀တ္အစားမွ်ပင္ မကပ္ဘဲ ေမြးဖြားလာခဲ့ရၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခုအျဖစ္ ဤကမၻာေျမႀကီးတြင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပစရာဟူ၍ လက္သီးဆုပ္လိုက္သည့္အခါတိုင္း လက္ဖ၀ါးထဲတြင္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္မိေနေသာ ဂမၻီရၾကက္ေျခတစ္ခုသာ သူ႔ တြင္ရွိသည္။ လက္ဖ၀ါးျပင္တြင္ နက္႐ႈိင္းထင္ရွားစြာ ေနရာယူထားေသာ ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခု။ လက္သီးဆုပ္လိုက္ခ်ိန္တိုင္း ထိုအရာအား ဆုပ္ကိုင္ေနမိေၾကာင္း သူ အစဥ္အျမဲ သတိျပဳေနခဲ့မိသည္။ ထိုအရာသည္ သူ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူ၏ ေမြးရာပါ ဥစၥာဓန ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ သူက ေရြးခ်ယ္ ရယူထားခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အလိုလိုရရွိခဲ့ေသာ စြမ္းအင္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ၎သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေရးျခစ္ထားေသာ သာမန္ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုမွ် မဟုတ္ဘဲ စြမ္းအင္တစ္မ်ဳိး ကိန္းေအာင္းေနသည့္ ေမွာ္ဆန္ဆန္အမွတ္အသားတစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ ေကာင္းစြာ သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုစြမ္းအင္သည္ သူကိုယ္တိုင္ ေရေရရာရာ မသိရသည့္ အရပ္တစ္ခ
1 comment
Read More

အ႐ူးေရာဂါႏွင့္ မ႐ူးတ႐ူးျပႆနာ

အဂၤလိပ္စကားတြင္ “ရူး” သည့္အေၾကာင္း ရည္ညႊန္းလိုသည့္အခါ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားဘဲ ပါးစပ္သင့္ရာ အလြယ္တကူ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းတတ္သည့္ စကားလံုး ႏွစ္လံုးရွိပါသည္။ Psychotic ႏွင့္ Neurotic တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ျမန္မာစကားတြင္မူ ႐ူးသည္၊ စိတ္မႏွံ႔ျဖစ္သည္၊ က်ပ္မျပည့္ျဖစ္သည္၊ ေဂါက္သည္ မွအစ အခုေနာက္ပိုင္းတြင္ လူငယ္ အသံုးအျဖစ္ ဆိုက္ကို၀င္သည္ ဟုပါ ကျပားအသံုးအႏႈန္းမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးစြဲလာၾကသည္။ Psychotic ကို “အျပင္းစား စိတ္ေရာဂါ”၊ Neurosis ကို “အႏုစား စိတ္ေရာဂါ” ဟု ေက်ာင္းတုန္းက အလြယ္ မွတ္ခဲ့ရဖူးသည္။ “ကုမရသည့္ အရူး“ ႏွင့္ “ကု၍ရသည့္ အရူး” ဟုလည္း မွတ္သားဖူးသည္။ စိတ္ပညာအရ “အရူးေရာဂါ” Psychosis ႏွင့္ “မရူးတရူး ျပႆနာ” Neurosis  တို႔၏ ကြဲျပားပံုကို ေလ့လာၾကည့္ပါမည္။ Psychosis (အ႐ူးေရာဂါ) စိတ္ပညာရပ္ ေဘာင္အတြင္း အက်ံဳး၀င္သည့္ ေ၀ါဟာရတစ္ခုျဖစ္ေသာ Psychosis သည္ ပံုမွန္ လူမႈေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္လာေစသည့္ အရွိတရားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ်က္ ဆံုး႐ႈံးသြားေသာ စိတ္အေျခအေနကို ေခၚညႊန္းသည့္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ စကားလံုးကို Ernst Von Reuchtersleben   ဆိုသူက “ရူးသြပ္မႈ”
4 comments
Read More

ေခ်ာင္းကေလး (The Brook)

I come from haunts of coot and heron, I make a sudden sally And sparkle out among the fern, To bicker down a valley. By thirty hills I hurry down, Or slip between the ridges, By twenty thorpes, a little town, And half a hundred bridges. Till last by Philip’s farm I flow To join the brimming river, For men may come and men may go, But I go on for ever. I chatter over stony ways, In little sharps and trebles, I Bubble in to eddying bays, I babble on the pebbles. With many a curve my banks I fret, By many a field and fallow. And many a fairy foreland set, With willow-weed and mallow. I chatter, chatter, as I flow To join the brimming river, For men may come and men may go, But I go on for ever. Alfred Lord Tennyson ေခ်ာင္းကေလး ေရၾကက္နဲ႔ဗ်ဳိင္းတို႔ က်က္စားရာမ်ားမွ ကၽြန္ေတာ္စထြက္၊ ကၽြန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚျခင္းတစ္ခု ျပဳလို႔။ ၿပီးေတာ့ ဖန္းေရညွိပင္ၾကားမွာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လက္၊ ေတာင္ၾကားတစ္ခုမွ အတင္းကေလးေျပးဆင္းဘို႔။ ကၽြန္ေတာ္ျမန္ျမန္ဆင္းလာတာက ေတာင္ကုန္းသံုးဆယ္ေ
Post a Comment
Read More