Skip to main content

တနလၤာေန႔မွာ

မုန္တိုင္းရဲ႕ ျမည္သံ
ေရဘံုဘိုင္ေခါင္းက က်လာေပါ့
အလို!...။

ျမဴေတြရစ္သမ္းတဲ့ စၾက၀ဠာတရားထဲ
ခါးသီးစြာ ဆံုမိလ်က္သား
၀မ္းေျမာက္စကားဆိုစို႔။

ဒီေန႔အတြက္ ပထမဆံုးေသာက္ရေသာ
လက္ဖက္ရည္ခြက္၌
ကုန္ခန္းသြားေသာ ခြန္အားေတြ
ေယာက္်ားေကာင္ေတြ ျပန္ေတြ႕ရတယ္

တံခါးကို ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ႕ ဖြင့္ထားတယ္။

ၿပီး၊ သူဟာ ေတာင့္တင္းက်န္းမာတယ္လို႔
ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္နဲ႔ ေျပာတယ္။

သူဟာ သမား႐ိုးက်ပန္းခ်ီဆရာမဟုတ္ဘူးလို႔
သမား႐ိုးက် ညည္းညဴတယ္။

ဒါ့အျပင္
သူဟာ တနလၤာေန႔ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း
အဲဒီ တနလၤာေန႔ကဆိုတယ္။

သူ႔မုသားဟာ ခိုင္ခံ့တယ္ဆိုတာ
သူ အာမခံပါတယ္တဲ့။

တကယ္လို႔ တယ္လီဖုန္းလာရင္
ေျမြဟာ ကိုယ္စြမ္းတာ ကိုယ္အန္ခ်ခဲ့ရသလို `ငါရွိေနမယ္
လာခဲ့ေလ´။

ၿပီး၊ ဖုန္းျပန္ခ်လိုက္တယ္။

စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း
ဒါမဟုတ္ေသးဘူးေလ။

ေအာင္ခ်ိမ့္

တစ္ခုေသာစေနေန႔မွာ ေတဇာဟာ ဘိုင္က်ေနေသာေၾကာင့္ (ထံုးစံအတိုင္း) စိတ္ညစ္ညစ္ရွိတာနဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို မ႐ိုးမရြ ခိုးခ်ၿပီး တင္လိုက္ပါတယ္။ ဆရာေအာင္ခ်ိမ့္ရဲ႕ကဗ်ာကို ခိုးခ်ျခင္းမွန္ေသာ္လည္း သူ႔လက္ရာေျခရာ ေသးေသးေလးလည္း ပါလိုေသာေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ်မရွင္းခိုင္းပါပဲနဲ႔ ရွင္းၾကည့္ပါတယ္ဗ်ာ။ သည္းခံၾကပါ ဟဲဟဲ။

ပထမဆံုးစာပိုဒ္မွာပဲ မရွင္းမရွင္းျဖစ္ရပါတယ္။ မုန္တိုင္းႀကီးဟာ ဘယ္လိုလုပ္ ေရဘံုဘိုင္ေခါင္းထဲေရာက္သြားလဲေပါ့...။ ဒါေပမဲ့လည္း ဆန္းျပားခန္းနားတဲ့ ယေန႔ေခတ္မွာက လိပ္ျပာေလးအေတာင္တစ္ခ်က္ခတ္ျခင္းကေတာင္ မုန္တိုင္းေတြအစျပဳႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သီအိုရီအထိ လူသားေတြ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေဖာ္ထုတ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့ နားလည္ေပးလို႔ေတာ့ရပါတယ္။
(လိပ္ျပာေတာင္ပံခတ္အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ (Butterfly Effect) အေၾကာင္း ေနာက္မ်ားမွ ေလွ်ာက္ေရးပါဦးမယ္)

အႀကိဳက္ဆံုးစာသားေလးကိုေတာ့ ဒုတိယအပိုဒ္မွာေတြ႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဒီကမၻာမွာ ယခုလာဆံုေတြ႕ေနၾကရတာဟာ (ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့) ခါးသီးပါတယ္။ လာခ်င္လို႔ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာတစ္ခုလား၊ မလာခ်င္ပါပဲ ဇြတ္အထင္း ဖန္ဆင္းခံခဲ့ရတာလား စဥ္းစားရင္းနဲ႔ကို နာက်ည္းမိပါတယ္။ လူ႔ဘ၀ကိုေရာက္လာဖို႔ တန္ဖိုးတစ္ခုေပးေၾကးဆို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေပးျဖစ္ခဲ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း မတတ္ႏိုင္တဲ့အဆံုးေတာ့ ၀မ္းေျမာက္စကားပဲ ဆိုဖို႔ရွိေတာ့တာေပါ့...။ ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

တတိယအပိုဒ္ကိုေတာ့ မေဆြးေႏြးခ်င္ပါဘူး။ ေက်ာ္သြားလိုက္ေတာ့မယ္။

က်န္တဲ့အပိုဒ္ေတြကေတာ့ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ဘာသာစကားကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္မႈကို အထင္းသားေတြ႕ရတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုကို ၀ါကတစ္ခုအတြင္းသြတ္သြင္းထားပံုေတြ သပ္ရပ္ပါတယ္။ ပီျပင္ပါတယ္။ ေလွာင္သံပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္မွာမွ တိခနဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို သတိေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ သတိေပးခ်က္ေလးေၾကာင့္လည္း ကဗ်ာဟာ ပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္သြားတယ္။
Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ဂမၻီရၾကက္ေျခ

ဤကမၻာေျမကို ေနာက္သို႔လွည့္ခိုင္းၿပီး အရာရာအသစ္ကျပန္စခြင့္ရွိရင္ အရင္လိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရွင္သန္အားေမြးလိုက္ခ်င္… ။ (ေက်ာ္ဟိန္း) အ၀တ္အထည္ ကိုယ္တစ္ခုဟူေသာ စကားမွ (ေသးေသးေကြးေကြး) ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုသာ အက်ဳံး၀င္ၿပီး အ၀တ္အစားမွ်ပင္ မကပ္ဘဲ ေမြးဖြားလာခဲ့ရၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခုအျဖစ္ ဤကမၻာေျမႀကီးတြင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပစရာဟူ၍ လက္သီးဆုပ္လိုက္သည့္အခါတိုင္း လက္ဖ၀ါးထဲတြင္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္မိေနေသာ ဂမၻီရၾကက္ေျခတစ္ခုသာ သူ႔ တြင္ရွိသည္။ လက္ဖ၀ါးျပင္တြင္ နက္႐ႈိင္းထင္ရွားစြာ ေနရာယူထားေသာ ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခု။ လက္သီးဆုပ္လိုက္ခ်ိန္တိုင္း ထိုအရာအား ဆုပ္ကိုင္ေနမိေၾကာင္း သူ အစဥ္အျမဲ သတိျပဳေနခဲ့မိသည္။ ထိုအရာသည္ သူ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူ၏ ေမြးရာပါ ဥစၥာဓန ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ သူက ေရြးခ်ယ္ ရယူထားခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အလိုလိုရရွိခဲ့ေသာ စြမ္းအင္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ၎သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေရးျခစ္ထားေသာ သာမန္ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုမွ် မဟုတ္ဘဲ စြမ္းအင္တစ္မ်ဳိး ကိန္းေအာင္းေနသည့္ ေမွာ္ဆန္ဆန္အမွတ္အသားတစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ ေကာင္းစြာ သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုစြမ္းအင္သည္ သူကိုယ္တိုင္ ေရေရရာရာ မသိရသည့္ အရပ္တစ္ခ
1 comment
Read More

“တပင္ေရႊထီး၏ အပ္စိုက္စမ္းသပ္မႈ”

“လက္သည္းၾကားတြင္ အပ္စိုက္၍ တူႏွင့္ရိုက္ကာ စမ္းသပ္၏။ ေနာက္မတြန္႔သူကိုသာ သူရဲေကာင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္၏” ငယ္စဥ္ဘ၀က ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဒီလို သင္ၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါကို ျမန္မာ့ရာဇ၀င္သူရဲေကာင္း ဘုရင့္ေနာင္...လို႔ ကာလအေတာ္ၾကာကထဲက ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မွားေနခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ေ၀ဖန္မယ္လုပ္ေတာ့ မေသခ်ာတာနဲ႔ ေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့လည္း အေျဖမွန္မရခဲ့ဘူး။ ျမန္မာ၀ီကီကိုလည္း ေမ့ေနခဲ့တယ္။ အမွန္က ဒီလိုစမ္းသပ္တဲ့ ျမန္မာဘုရင္ဟာ “တပင္ေရႊထီး” ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ျမန္မာ၀ီကီမွ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ နန္းတက္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာ၊ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္လွ်င္ တပင္ေရႊထီးမွာ နားထြင္းျခင္း၊ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း အမႈတို႕ကို ျပဳခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ထိုသို႕ေသာအခ်ိန္တြင္ တပင္ေရႊထီးမွာ ထူးဆန္းေသာ အၾကံတို႕ျဖစ္လာသည္။ အျခားမဟုတ္၊ ရန္သူဟံသာဝတီ မင္း သုရွင္တကာရြတ္ပိ၏ ပိုင္နတ္ေနျပည္ေတာ္အနီးတြင္ရွိသည့္ ေရႊေမာေဓာ ဘုရားရင္ျပင္တြင္ ထိုနားထြင္းျခင္း၊ ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း တို႕ကို ျပဳလုပ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမွဴးမတ္တို႕က အလြန္ရန္မ်ားလွသည္ေၾကာင့္ မလိုအပ္ပဲ မစြန္႕စားရန္ ေလွ်ာက္တင္ေသာ္လည္း၊ ေယာက္ဖေတာ္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာက ဆႏၵရွိလွ်င္ သြ
Post a Comment
Read More

အ႐ူးေရာဂါႏွင့္ မ႐ူးတ႐ူးျပႆနာ

အဂၤလိပ္စကားတြင္ “ရူး” သည့္အေၾကာင္း ရည္ညႊန္းလိုသည့္အခါ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားဘဲ ပါးစပ္သင့္ရာ အလြယ္တကူ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းတတ္သည့္ စကားလံုး ႏွစ္လံုးရွိပါသည္။ Psychotic ႏွင့္ Neurotic တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ျမန္မာစကားတြင္မူ ႐ူးသည္၊ စိတ္မႏွံ႔ျဖစ္သည္၊ က်ပ္မျပည့္ျဖစ္သည္၊ ေဂါက္သည္ မွအစ အခုေနာက္ပိုင္းတြင္ လူငယ္ အသံုးအျဖစ္ ဆိုက္ကို၀င္သည္ ဟုပါ ကျပားအသံုးအႏႈန္းမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးစြဲလာၾကသည္။ Psychotic ကို “အျပင္းစား စိတ္ေရာဂါ”၊ Neurosis ကို “အႏုစား စိတ္ေရာဂါ” ဟု ေက်ာင္းတုန္းက အလြယ္ မွတ္ခဲ့ရဖူးသည္။ “ကုမရသည့္ အရူး“ ႏွင့္ “ကု၍ရသည့္ အရူး” ဟုလည္း မွတ္သားဖူးသည္။ စိတ္ပညာအရ “အရူးေရာဂါ” Psychosis ႏွင့္ “မရူးတရူး ျပႆနာ” Neurosis  တို႔၏ ကြဲျပားပံုကို ေလ့လာၾကည့္ပါမည္။ Psychosis (အ႐ူးေရာဂါ) စိတ္ပညာရပ္ ေဘာင္အတြင္း အက်ံဳး၀င္သည့္ ေ၀ါဟာရတစ္ခုျဖစ္ေသာ Psychosis သည္ ပံုမွန္ လူမႈေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္လာေစသည့္ အရွိတရားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ်က္ ဆံုး႐ႈံးသြားေသာ စိတ္အေျခအေနကို ေခၚညႊန္းသည့္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ စကားလံုးကို Ernst Von Reuchtersleben   ဆိုသူက “ရူးသြပ္မႈ”
4 comments
Read More