Skip to main content

“မ်က္မျမင္ႏွင့္ အလင္းေရာင္”

အ၀ိဇၨာဖံုးေနတဲ့လူသားေတြကို၊ အမွန္တရားကို မျမင္ႏိုင္တဲ့ လူသားေတြကို၊ ဘုရားတရားသံဃာ ရတနာသံုးပါးကို မျမင္ႏိုင္တဲ့ လူသားေတြကို၊ နိဗၺာန္ကို မျမင္ႏိုင္တဲ့ လူသားေတြကို ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ေမြးရာပါမ်က္မျမင္နဲ႔ အလင္းေရာင္” ကို ဥပမာေပးၿပီး ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ ေမြးရာပါမ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ဟာ အလင္းေရာင္ဆိုတဲ့အရာ ရွိေၾကာင္း လက္မခံပါဘူး။ အမွန္တရားကို မျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါဘူး။ ေနမင္းႀကီးရဲ႕ ပံုသ႑ာန္ကိုဖြင့္ဆိုၿပီး လံုး၀န္းတယ္လို႔ေျပာေျပာ၊ မီးကို ပမာယူၿပီး ပူတယ္လို႔ဆိုဆို အလင္းေရာင္ရဲ႕ မူလသဘာ၀ အႏွစ္သာရကို ေမြးရာပါမ်က္မျမင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လံုး၀ ခံစားနားလည္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားဆိုတာမရွိ၊ တရားဆိုတာမရွိ ဆိုတဲ့လူေတြကို ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ဒီဥပမာေလးနဲ႔ ထင္သာျမင္သာရွိေအာင္ ေဟာၾကားဆံုးမခဲ့ပါတယ္။

ဒီဥပမာဟာ အရမ္းကို ရွင္းလင္းပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈမရွိတဲ့လူေတြဟာ ေမြးရာပါမ်က္မျမင္မ်ားပမာသာျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိရၿပီ။ ဆက္လက္စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ အကယ္၍ မိတ္ေဆြဟာ “ေမြးရာပါမ်က္မျမင္တစ္ေယာက္” ျဖစ္တယ္ဆိုပါေတာ့။ မ်က္စိျမင္ရတဲ့လူေတြက မိတ္ေဆြကို အလင္းေရာင္အေၾကာင္း ရွင္းျပေနၿပီဆိုပါေတာ့။ မိတ္ေဆြ ဘယ္လိုတံု႔ျပန္မလဲ...။ အေျဖက ရွင္းပါတယ္။ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္အတြက္ အလင္းေရာင္ကို ျငင္းပယ္ဖို႔ရာ တစ္နည္းပဲရွိပါတယ္။ သူ ခံစားနားလည္ႏိုင္ျခင္းမရွိတဲ့ အရာတစ္ခုကို ျငင္းပယ္ဖို႔သာရွိပါတယ္။ ဒီအတြက္ အဲဒီမ်က္မျမင္ကို အားလံုးက သနားဂရုဏာသက္ခ်င္ သက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အျပစ္တင္ဖို႔အေၾကာင္းရင္းေတာ့ မရွိဘူးေပါ့...။ သူက အလင္းေရာင္ကို နားလည္ခံစားႏိုင္တဲ့ “စြမ္းရည္” မွ မရွိရွာပဲကိုး...။

<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>

“ရိုးသားတဲ့ေမြးရာပါ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အလင္းေရာင္ရွိေၾကာင္း လက္ခံမွာ

မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ဒီအတြက္ သူ႔မွာ အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာ ရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္မွာ

မဟုတ္ပါဘူး”

<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>

ေနာက္ရႈေထာင့္တစ္ခုက ေတြးၾကည့္မယ္။ အလင္းေရာင္အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ကရွင္းျပလို႔ အဲဒီမ်က္မျမင္ဟာ အလင္းေရာင္ ရွိေၾကာင္း “နားလည္ပါၿပီ” “လက္ခံပါၿပီ” လို႔ ၀န္ခံတယ္ဆိုပါစို႔...။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာမိမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာျခင္းသာ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သူအမွန္တကယ္ နားမလည္ႏိုင္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိေနၿပီးသားကိုး...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုက မ်က္စိျမင္ရတဲ့ လူမ်ား ျဖစ္ေနလို႔သာ ဒီဥပမာကို နားလည္ႏိုင္ေနတာပါ။ တကယ့္ ေမြးရာပါမ်က္မျမင္အစစ္တစ္ေယာက္ကို ဒီဥပမာေပးဆံုးမဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ သူ နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ “ရိုးသားတဲ့ေမြးရာပါ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အလင္းေရာင္ရွိေၾကာင္း လက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ဒီအတြက္ သူ႔မွာ အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာ ရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး” အကယ္၍ ေမြးရာပါမ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ဟာ အလင္းေရာင္ရွိပါတယ္ဆိုၿပီး ေလာကႀကီးရဲ႕ အံ့ၾသမွင္သက္စရာ ရႈခင္းမ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပတာကို နားေထာင္ေနတယ္ဆိုပါစို႔...။ သူဟာ ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာေနသူ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေရာက္မွသာ သူဟာ မရိုးသားသူအျဖစ္ အျပစ္ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္...။

ဒီအခ်က္ေတြကို လက္ခံတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ မိမိတို႔ပတ္၀န္းက်င္က မရိုးမသား မ်က္မျမင္မ်ားကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲ.. မိမိပတ္၀န္းက်င္ကို မၾကည့္ခင္.. မိမိကိုယ္ကို အဦးဆံုး ျပန္လည္ ေမးခြန္းထုတ္ရပါဦးမယ္...။ ဉာဏ္နည္းတယ္လို႔ အထင္ခံရမွာ ေၾကာက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေလာကႀကီးရဲ႕ အံ့ဘနန္းျမင္ကြင္းေတြကို (ကိုယ္တိုင္နားမလည္ဘဲ) ၾကြား၀ါခ်င္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အစဥ္အလာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားရဲ႕ အင္အားကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္... တစ္နည္းနည္းနဲ႔ မရိုးေျဖာင့္ေသာ မ်က္မျမင္တစ္ဦးမ်ား မိမိျဖစ္ခဲ့သလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေပါ့...။ ဒါေပမဲ့ ဒီေမးခြန္းကိုလည္း “ရိုးရိုးသားသား” ျပန္ေျဖလို႔ လိုအပ္ေနေသးတာပါပဲ...။

တကယ္ေတာ့ အလင္းေရာင္ကို ေတြ႕ရပါတယ္ဆိုတဲ့ မ်က္မျမင္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ လက္ညွဳိးထိုးမလြဲ ရွိေနတာပါ။ တခ်ဳိ႕ ေမြးရာပါမ်က္မျမင္မ်ားဟာ ေလာကႀကီးရဲ႕ ရႈကြင္းရႈကြက္ေတြကို ဘ၀တူ မ်က္မျမင္မ်ားအခ်င္းခ်င္း အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ ေဖာက္သည္ခ်ေနၾကပါေရာလား...။ တစ္ဆင့္တက္ၿပီး သူတို႔က အလင္းေရာင္ကို မသိဘူးလို႔ ရိုးရိုးသားသားေျပာတဲ့ မ်က္မျမင္ေတြကိုပါ သနားလိုက္တာ... ဆိုၿပီး သေဘာထားေနၾကတာပါပဲ။ အျပစ္သားေလးေတြ အ၀ီစိဂ်ဳိးကပ္မဲ့အေကာင္ေတြ... ေခါင္းတယမ္းယမ္း စုပ္တသပ္သပ္... သူတို႔ကိုယ္တိုင္သာ သနားစရာသတၱ၀ါေလးေတြျဖစ္မွန္း သူတို႔ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး မေတြးခဲ့မိၾကဘူး။ ဒါကလည္း ဘ၀နဲ႔ခ်ီၿပီး မိမိကိုယ္ကို လိမ္ညာလာခဲ့ေတာ့ “မုသားနကၡတ္” (Mythomania) စိတ္ေရာဂါလို ကိုယ္လိမ္ထားတဲ့အလိမ္ဟာ အမွန္ပဲလို႔ တကယ္ထင္သြားၾကသလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။

ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ “ရိုးသားေသာ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းသည္ အျပစ္မရွိ” လို႔ ရိုးသားစြာ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဆင္ျခင္တံုတရား လက္ကိုင္ထားၿပီး စဥ္းစားစရာမ်ား ရရွိလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္...။

◄ ေတဇာ ► စက္တင္ဘာ (၁၅) ၂၀၀၉

Comments

  1. စာဖတ္သူNovember 15, 2009 at 8:59 AM

    ရိုးသားေသာ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းဟာ အျပစ္မရွိပါ။ မ်က္စိအလင္းရဖို႔ ခြဲစိတ္ကုသျခင္းကို မလုိအပ္ဟု ျငင္းဆန္သူမ်ား။ ဘာေၾကာင့္ မလိုအပ္ဟု ယံုၾကည္မွုမ်ား အေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္လက္ေရးေစခ်င္ပါတယ္။

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

ဂမၻီရၾကက္ေျခ

ဤကမၻာေျမကို ေနာက္သို႔လွည့္ခိုင္းၿပီး အရာရာအသစ္ကျပန္စခြင့္ရွိရင္ အရင္လိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရွင္သန္အားေမြးလိုက္ခ်င္… ။ (ေက်ာ္ဟိန္း) အ၀တ္အထည္ ကိုယ္တစ္ခုဟူေသာ စကားမွ (ေသးေသးေကြးေကြး) ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုသာ အက်ဳံး၀င္ၿပီး အ၀တ္အစားမွ်ပင္ မကပ္ဘဲ ေမြးဖြားလာခဲ့ရၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခုအျဖစ္ ဤကမၻာေျမႀကီးတြင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပစရာဟူ၍ လက္သီးဆုပ္လိုက္သည့္အခါတိုင္း လက္ဖ၀ါးထဲတြင္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္မိေနေသာ ဂမၻီရၾကက္ေျခတစ္ခုသာ သူ႔ တြင္ရွိသည္။ လက္ဖ၀ါးျပင္တြင္ နက္႐ႈိင္းထင္ရွားစြာ ေနရာယူထားေသာ ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခု။ လက္သီးဆုပ္လိုက္ခ်ိန္တိုင္း ထိုအရာအား ဆုပ္ကိုင္ေနမိေၾကာင္း သူ အစဥ္အျမဲ သတိျပဳေနခဲ့မိသည္။ ထိုအရာသည္ သူ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူ၏ ေမြးရာပါ ဥစၥာဓန ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ သူက ေရြးခ်ယ္ ရယူထားခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အလိုလိုရရွိခဲ့ေသာ စြမ္းအင္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ၎သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေရးျခစ္ထားေသာ သာမန္ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုမွ် မဟုတ္ဘဲ စြမ္းအင္တစ္မ်ဳိး ကိန္းေအာင္းေနသည့္ ေမွာ္ဆန္ဆန္အမွတ္အသားတစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ ေကာင္းစြာ သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုစြမ္းအင္သည္ သူကိုယ္တိုင္ ေရေရရာရာ မသိရသည့္ အရပ္တစ္ခ

အ႐ူးေရာဂါႏွင့္ မ႐ူးတ႐ူးျပႆနာ

အဂၤလိပ္စကားတြင္ “ရူး” သည့္အေၾကာင္း ရည္ညႊန္းလိုသည့္အခါ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားဘဲ ပါးစပ္သင့္ရာ အလြယ္တကူ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းတတ္သည့္ စကားလံုး ႏွစ္လံုးရွိပါသည္။ Psychotic ႏွင့္ Neurotic တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ျမန္မာစကားတြင္မူ ႐ူးသည္၊ စိတ္မႏွံ႔ျဖစ္သည္၊ က်ပ္မျပည့္ျဖစ္သည္၊ ေဂါက္သည္ မွအစ အခုေနာက္ပိုင္းတြင္ လူငယ္ အသံုးအျဖစ္ ဆိုက္ကို၀င္သည္ ဟုပါ ကျပားအသံုးအႏႈန္းမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးစြဲလာၾကသည္။ Psychotic ကို “အျပင္းစား စိတ္ေရာဂါ”၊ Neurosis ကို “အႏုစား စိတ္ေရာဂါ” ဟု ေက်ာင္းတုန္းက အလြယ္ မွတ္ခဲ့ရဖူးသည္။ “ကုမရသည့္ အရူး“ ႏွင့္ “ကု၍ရသည့္ အရူး” ဟုလည္း မွတ္သားဖူးသည္။ စိတ္ပညာအရ “အရူးေရာဂါ” Psychosis ႏွင့္ “မရူးတရူး ျပႆနာ” Neurosis  တို႔၏ ကြဲျပားပံုကို ေလ့လာၾကည့္ပါမည္။ Psychosis (အ႐ူးေရာဂါ) စိတ္ပညာရပ္ ေဘာင္အတြင္း အက်ံဳး၀င္သည့္ ေ၀ါဟာရတစ္ခုျဖစ္ေသာ Psychosis သည္ ပံုမွန္ လူမႈေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္လာေစသည့္ အရွိတရားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ်က္ ဆံုး႐ႈံးသြားေသာ စိတ္အေျခအေနကို ေခၚညႊန္းသည့္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ စကားလံုးကို Ernst Von Reuchtersleben   ဆိုသူက “ရူးသြပ္မႈ”

“တပင္ေရႊထီး၏ အပ္စိုက္စမ္းသပ္မႈ”

“လက္သည္းၾကားတြင္ အပ္စိုက္၍ တူႏွင့္ရိုက္ကာ စမ္းသပ္၏။ ေနာက္မတြန္႔သူကိုသာ သူရဲေကာင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္၏” ငယ္စဥ္ဘ၀က ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဒီလို သင္ၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါကို ျမန္မာ့ရာဇ၀င္သူရဲေကာင္း ဘုရင့္ေနာင္...လို႔ ကာလအေတာ္ၾကာကထဲက ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မွားေနခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ေ၀ဖန္မယ္လုပ္ေတာ့ မေသခ်ာတာနဲ႔ ေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့လည္း အေျဖမွန္မရခဲ့ဘူး။ ျမန္မာ၀ီကီကိုလည္း ေမ့ေနခဲ့တယ္။ အမွန္က ဒီလိုစမ္းသပ္တဲ့ ျမန္မာဘုရင္ဟာ “တပင္ေရႊထီး” ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ျမန္မာ၀ီကီမွ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ နန္းတက္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာ၊ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္လွ်င္ တပင္ေရႊထီးမွာ နားထြင္းျခင္း၊ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း အမႈတို႕ကို ျပဳခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ထိုသို႕ေသာအခ်ိန္တြင္ တပင္ေရႊထီးမွာ ထူးဆန္းေသာ အၾကံတို႕ျဖစ္လာသည္။ အျခားမဟုတ္၊ ရန္သူဟံသာဝတီ မင္း သုရွင္တကာရြတ္ပိ၏ ပိုင္နတ္ေနျပည္ေတာ္အနီးတြင္ရွိသည့္ ေရႊေမာေဓာ ဘုရားရင္ျပင္တြင္ ထိုနားထြင္းျခင္း၊ ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း တို႕ကို ျပဳလုပ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမွဴးမတ္တို႕က အလြန္ရန္မ်ားလွသည္ေၾကာင့္ မလိုအပ္ပဲ မစြန္႕စားရန္ ေလွ်ာက္တင္ေသာ္လည္း၊ ေယာက္ဖေတာ္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာက ဆႏၵရွိလွ်င္ သြ