ဖိုမသဘာ၀ဆိုင္ရာ ပညတ္ခ်က္မ်ား

ေရွးဦးလူသားမ်ား စိတ္ႀကိဳက္ပညတ္ေသာအရာသည္ မိန္းမျဖစ္သည္။ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ အယူသီးမႈမ်ားက မိန္းမကို မၾကာခဏဆိုသလိုပင္ မထိရမကိုင္ရ၊ အႏၱရာယ္၊ သို႔မဟုတ္ မသန္႔ရွင္းဟု သတ္မွတ္ေလ့ရွိသည္။ ကမၻာေက်ာ္ ဒ႑ာရီမ်ားကို ဖန္တီးထုတ္လုပ္သူမ်ားသည္ ေအာင္ျမင္မႈမရေသာ လင္ေယာက္်ားမ်ားျဖစ္ရာ သူတို႔အားလံုးက မိန္းမသည္ မေကာင္းမႈ အားလံုး၏အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္ဆိုေသာအခ်က္ကို ၀ိုင္းၿပီးသေဘာတူၾကသည္။ ဤအျမင္သည္ ဂ်ဴးႏွင့္ ခရစ္ယန္အစဥ္အလာမ်ားအတြက္သာမကဘဲ ရာဂဏန္းရွိေသာ တိတၳိ (Pagan) တို႔၏ ဒ႑ာရီမ်ားအတြက္လည္း အေလးအနက္ထားသည့္အျမင္ျဖစ္သည္။ ေရွးဦးလူသားမ်ား၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားအနက္ အတင္းက်ပ္ဆံုးသည္ ဓမၼတာလာေနေသာမိန္းမမ်ားအေပၚ ခ်မွတ္ေသာပညတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အဆိုပါမိန္းမမ်ားကို ထိုကာလအတြင္း ထိမိကိုင္မိေသာ မည္သည့္လင္ေယာက္်ားႏွင့္ မည္သည့္အရာ၀တၳဳမဆို ေကာင္းမႈကုသိုလ္ႏွင့္ အသံုး၀င္မႈအားလံုး ဆံုးရႈံးသည္။ ၿဗိတိသွ်ဂီယန္းနာ (British Guiana) မွ မာကူဆီ (Macusi) လူမ်ဳိးမ်ားက ေရကိုအဆိပ္သင့္မည္စိုး၍ အဆိုပါမိန္းမမ်ားကို ေရခ်ဳိးခြင့္ပင္ မျပဳေပ။ ထို႔အျပင္ ထိုကာလအတြင္းမွမိန္းမမ်ားကို ေတာအုပ္အတြင္း သြားခြင့္မျပဳဘဲ ပိတ္ပင္ထားရာ အညိွဳ႕ခံရေသာ (Enamored) ေျမြက ထိုမိန္းမကို ကိုက္မွာစိုး၍ျဖစ္သည္။ ကေလးမီးဖြားမႈသည္လည္း မသန္႔ရွင္းမႈျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မီးဖြားၿပီးေသာမိခင္သည္ ဘာသာေရးက်င့္စဥ္မ်ားကို အပင္ပန္းခံက်င့္ၿပီး မိမိကိုယ္မိမိ သန္႔စင္ေအာင္ လုပ္ရသည္။ ဖိုမဆက္ဆံမႈသည္ ဓမၼတာလာခ်ိန္တြင္သာမက ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေနခ်ိန္ႏွင့္ ကေလးႏို႔တိုက္ခ်ိန္မ်ားမွာပင္ တားျမစ္ထားေသာ ပညတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ ဤတားျမစ္ခ်က္သည္ မိန္းမမ်ားက သူတို႔၏အဆင္ေျပမႈအတြက္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္တီထြင္ခဲ့ေသာ ပညတ္ခ်က္မ်ားျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ စတင္ျဖစ္ေပၚလာပံုမ်ားသည္ အလြယ္တကူေမ့ေပ်ာက္သြားႏိုင္ရာ မ်ားမၾကာမီပင္ မိန္းမမ်ားသည္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မစင္ၾကယ္သည့္ဘ၀ႏွင့္ မသန္႔ရွင္းသည့္ဘ၀ ေရာက္သြားသည္ကို ေတြ႕ၾကရသည္။ အဆံုးတစ္ေန႔တြင္ မိန္းမမ်ားသည္ ေယာက္်ားမ်ား၏ သေဘာထားအျမင္ကို လက္ခံၾကရၿပီး ဓမၼတာလာခ်ိန္တြင္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္တြင္လည္းေကာင္း ရွက္သည့္စိတ္၀င္လာသည္။ မိန္းမတို႔အိန္ဒေရ၊ အျပစ္၀င္သည့္စိတ္၊ ဖိုမသဘာ၀ကိုမသန္႔ရွင္းဟုဆိုေသာအျမင္၊ တပသီအက်င့္ (Ascetism) နတ္ဆရာမ်ား၏ ျဗဟၼစရိယအက်င့္ (Priestly Celibacy) ႏွင့္ မိန္းမမ်ားကိုဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားသည္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ပညတ္ခ်က္မ်ားမွ ေပါက္ဖြားလာျခင္းျဖစ္သည္။

(လူ႔ယဥ္ေက်းမႈသမိုင္း အေရွ႕တိုင္းကရေသာအေမြစာအုပ္မွ အခန္းအခ်ဳိ႕ကို ထုတ္ႏႈတ္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤစာအုပ္ကို ငွားရမ္းဖတ္ရႈခြင့္ေပးေသာ ကိုေနေစးကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေဖာ္ျပလိုပါသည္။)