ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း စဥ္းစားေလ့ရွိေသာ အေ၀းေျပးလမ္းမမ်ား ရွိ၏။
စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ျဖတ္လမ္းမ်ား ရွိ၏။
ျဖတ္လမ္းသြား ခရီးသည္မ်ားသည္ အဖိတ္အစင္ မ်ား၏...။
သံသယဆိုသည္မွာ မေသခ်ာမႈကို ေဖာ္ျပသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုင္ရာ အသံုးအႏႈန္း တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ဒြိဟသံသယ ဟုလည္း တြဲသံုးျခင္းမ်ား ရွိသည္။ သံသယဟူသည့္ အသံုးအႏႈန္း အေပၚ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ပင္ကိုယ္ ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္က သံသယပြား ၾကည့္မိသည္။ သံသယ၏ အနက္ကို “မယံုၾကည္မႈ” ဟုပင္ အၾကမ္းဖ်င္း သတ္မွတ္ပါမည္။ ယံုၾကည္ျခင္း အမႈသည္ ငယ္စဥ္ဘ၀ ဆံုးမစာမ်ား အတြင္း ထည္ထည္၀ါ၀ါ ေနရာယူခဲ့ၿပီး ျဖစ္ရာ ဆန္႔က်င္ဘက္ အားျဖင့္ “မယံုၾကည္ျခင္း” မွာ အလိုလို ေမွးမွိန္သြား ရသည့္ စကားလံုးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အလိုလို အဆိုးဂုဏ္ရည္ ေပၚေနေသာ၊ အႏုတ္လကၡဏာ ေဆာင္ေနေသာ (Negative) သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ဖရြိဳက္ (Sigmund Freud) ၏ အလိုအရ ကေလးဘ၀ အစြဲအလမ္းမ်ားသည္ လူႀကီးဘ၀ကို ပံုသြင္းသည္ဆိုေသာ္ ငယ္စဥ္က ၾကားခဲ့ရသည့္ ယံုၾကည္ျခင္းအေပၚ အလြန္အကၽြံ ေဇာင္းေပးေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္ “မယံုၾကည္ျခင္း” အေပၚ စက္ဆုပ္စရာဟု ျမင္ေသာ လူႀကီးမ်ား ျဖစ္လာၾကသေလာဟု ယူဆစရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သံသယဟူသည့္ စကားလံုးသည္ မေကာင္းဆိုးရြား ဆန္ၿပီး ေမွာင္မိုက္ေနဟန္ ရွိသည္။ လံုး၀မထားသင့္ မထားအပ္သည့္ အရာတစ္ခု အျဖစ္ေသာ္မွ ယူဆၾကသူ အမ်ားအျပား ရွိေနပါသည္။ ဤသည္မွာ “သံသယ” ဟူသည့္ စကားလံုးအေပၚ ထားရွိသည့္ လူတို႔၏ ေယဘုယ် သေဘာထား တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ စင္စစ္ သံသယႏွင့္ပတ္သက္၍ လူတို႔၏ သိစိတ္ကျဖစ္ေစ၊ မသိစိတ္ကျဖစ္ေစ ခ်ဥ္းကပ္႐ႈျမင္တတ္သည့္ သေဘာထားကို သံသယပြားၾကည့္ထားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေရးအရေသာ္ မိမိလုပ္ပံုကိုင္ပံုကို မယံုၾကည္သည့္၊ တစ္နည္း သံသယရွိသည့္ သေဘာထားမ်ားကို မည္သည့္အစိုးရကမွ် လိုလားလိမ့္မည္ မဟုတ္။ ျပည္သူလူထု၏ ယံုၾကည္မႈကို ရယူႏိုင္ရန္ အစိုးရတိုင္း အေလးထား ၾကရသည္။ လူထု၏ သံသယသည္ အစိုးရအတြက္ အႏၱရာယ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစိုးရ အာေဘာ္မ်ားသည္ “လူထုယံုၾကည္မႈရရန္” တစ္နည္း “လူထုသံသယကို သတ္ပစ္ရန္” ဟူသည့္ အေျခခံအရ ထြက္ေပၚလာ ရသည္။ အစိုးရကို သံသယ၀င္ေစမည့္ အေရးအသားမ်ားကို အစိုးရယႏၱရားက တတ္ႏိုင္သမွ် တားဆီးသည္။ ခပ္တံုးတံုး (သို႔မဟုတ္) ရမ္းကားသည့္ အာဏာရွင္အစိုးရမ်ားက ေျဗာင္ပင္ ပိတ္ပင္သည္။ ထိုအခါ ျခြင္းခ်က္မရွိ တစ္လမ္းသြား အယူအဆမ်ားသာ အဆိုပါရပ္၀န္းတြင္ တည္ရွိေနေတာ့သည္။ အစိုးရ အာေဘာ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ သံသယကို အႀကိမ္ႀကိမ္အထပ္ထပ္ ထိုးႏွက္သည္။ ခပ္တံုးတံုး အေရးအသားမ်ားတြင္ေသာ္ “သံသယ မထားသင့္” ဟူသည္အထိပင္ ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ ေရးသားလာ ၾကေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အစိုးရမေကာင္းေၾကာင္း ေျပာလိုျခင္းမဟုတ္။ “သံသယ” ဟူသည့္ စကားလံုးအေပၚ ႏိုင္ငံေရးအရ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္းမ်ားကို ထင္ရွားေအာင္ ျပလိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သံသယမပြားသင့္ေၾကာင္း ျခြင္းခ်က္မရွိ ေျပာရဲသည့္အဆင့္အထိ တက္လွမ္းလာသည့္ ႏိုင္ငံေရး၏ ျပဳျပင္စီရင္မႈကို ထင္ရွားေစျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာေရးအရေသာ္ မယံုၾကည္သည့္၊ တစ္နည္း “သံသယ” ရွိသည့္ လူတို႔ကို မည္သည့္ဂ႐ုဏာေတာ္ကမွ် ကယ္တင္မည္မဟုတ္ဟု အတိအလင္းဆိုသည္။ ေလထဲက ကတိက၀တ္မ်ားအား ဆုပ္ကိုင္စံစားႏိုင္ဖို႔ သံသယကို တစြန္းတစမွ် မက်န္ေအာင္ ခ်န္ထားခဲ့ဖို႔ လိုသည္။ ဘာသာေရး၏ “သံသယ” အေပၚဖိႏွိပ္ပံုသည္ ယခု ကၽြန္ေတာ္က “ဘာသာေရး၏ သံသယအေပၚ ဖိႏွိပ္ပံု” အခ်ဳိ႕ကို ဤေနရာမွေန၍ အက်ယ္တ၀ံ့ မေရးသားရဲ ေလာက္ေအာင္ပင္ ဆိုးရြားျပင္းထန္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ “သံသယ” ဆိုသည့္ စကားလံုးအေပၚ ဘာသာေရး၏ ခြဲျခားဆက္ဆံပံု၊ တစ္နည္း လူ႔အေတြးအေခၚတြင္ သံသယ ဟူသည့္သေဘာထား ေနရာမရေအာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္၊ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဘာသာေရး၏ ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သံသယသည္ မေသခ်ာမႈျဖစ္သည္။ သံသယသည္ ဗီဇစိတ္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ပံုသြင္းလြယ္သည့္ ငယ္စဥ္ဘ၀တြင္ ပတ္၀န္းက်င္၏ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားေၾကာင့္ ဗီဇစိတ္သည္ ငုတ္လွ်ိဳးသြားရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္၊ သို႔မဟုတ္ အစၥလာမစ္ စစ္ေသြးၾကြတစ္ဦး အျဖစ္ ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးငယ္ တစ္ဦးမွ် မရွိပါ။ လူတိုင္းသည္ ဘာသာမဲ့အျဖစ္ ေမြးဖြားလာၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေလးအနက္ ေျပာလိုသည္မွာ ဘာသာေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးတို႔သည္ မပတ္သက္၍ မရေသာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၏ အားေကာင္းေမာင္းသန္ အျခင္းအရာမ်ားျဖစ္၍သာ ဥပမာေဆာင္ ထည့္သြင္းထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ “သံသယ” သည္ သနားစရာေကာင္း ေလာက္ေအာင္ပင္ ဖိႏွိပ္တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာလိုရင္းသည္ ပဓာန ျဖစ္ပါသည္။ သံသယဟူသည္ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရေသာ စကားလံုးတစ္လံုးမွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း ဂရုဏာစိတ္ျဖင့္ ေတြးမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကေလးဘ၀၏ သံသယစိတ္၊ သို႔မဟုတ္ “ကေလးအေတြး” ေတြးတတ္သည့္ အဆင့္သို႔ တက္လွမ္းလာႏိုင္ျခင္းမရွိေအာင္ တားဆီးထားသည့္ အခုအခံမ်ားကို “မ်ဥ္းသား” ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ယခု ကၽြန္ေတာ္က သံသယအေပၚ သံသယ၀င္ေနသည္။ သံသယေပၚထားရွိေသာ လူတို႔၏ သေဘာထားမ်ား အေပၚ သံသယ၀င္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္သံသယသည္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ဗီဇသံသယ ျဖစ္ပါသည္။ စင္စစ္ မည္သည့္တိုက္ခုိက္မႈႏွင့္မွ် ဖယ္ရွားမရသည့္ ဧကန္သံသယသာ ျဖစ္ပါသည္။ သံသယ၀ါဒအေပၚတြင္ မ်က္ကန္းယံုၾကည္လိုက္ပါဟု မည္သည့္အခါမွ် တုိက္တြန္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ သံသယ၀ါဒအေပၚ သံသယ ၀င္ႏိုင္ပါသည္။ သံသယ၀ါဒအေပၚ သံသယ၀င္မိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သံသယ၀ါဒီတစ္ဦးအျဖစ္ အလိုလို ေရာက္ရွိသြားရေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤသည္တို႔မွာ “သံသယ” ဟူသည့္ စကားလံုးအေပၚထားသည့္ သံသယမွ ထြက္က်လာသည့္ အေတြးစမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ အေ၀းေျပး လမ္းမမ်ားေပၚ သြားေသာခရီးမွာ ရွည္လ်ားၿပီး ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္း ေနႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၎မွာ ခရီးရွည္ ႏွင္လိုေသာ ခရီးသြားမ်ား အတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။
◄ ေတဇာ ► ဇန္န၀ါရီ (၁၃) ၂၀၁၀
စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ျဖတ္လမ္းမ်ား ရွိ၏။
ျဖတ္လမ္းသြား ခရီးသည္မ်ားသည္ အဖိတ္အစင္ မ်ား၏...။
သံသယဆိုသည္မွာ မေသခ်ာမႈကို ေဖာ္ျပသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုင္ရာ အသံုးအႏႈန္း တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ဒြိဟသံသယ ဟုလည္း တြဲသံုးျခင္းမ်ား ရွိသည္။ သံသယဟူသည့္ အသံုးအႏႈန္း အေပၚ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ပင္ကိုယ္ ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္က သံသယပြား ၾကည့္မိသည္။ သံသယ၏ အနက္ကို “မယံုၾကည္မႈ” ဟုပင္ အၾကမ္းဖ်င္း သတ္မွတ္ပါမည္။ ယံုၾကည္ျခင္း အမႈသည္ ငယ္စဥ္ဘ၀ ဆံုးမစာမ်ား အတြင္း ထည္ထည္၀ါ၀ါ ေနရာယူခဲ့ၿပီး ျဖစ္ရာ ဆန္႔က်င္ဘက္ အားျဖင့္ “မယံုၾကည္ျခင္း” မွာ အလိုလို ေမွးမွိန္သြား ရသည့္ စကားလံုးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အလိုလို အဆိုးဂုဏ္ရည္ ေပၚေနေသာ၊ အႏုတ္လကၡဏာ ေဆာင္ေနေသာ (Negative) သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ဖရြိဳက္ (Sigmund Freud) ၏ အလိုအရ ကေလးဘ၀ အစြဲအလမ္းမ်ားသည္ လူႀကီးဘ၀ကို ပံုသြင္းသည္ဆိုေသာ္ ငယ္စဥ္က ၾကားခဲ့ရသည့္ ယံုၾကည္ျခင္းအေပၚ အလြန္အကၽြံ ေဇာင္းေပးေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္ “မယံုၾကည္ျခင္း” အေပၚ စက္ဆုပ္စရာဟု ျမင္ေသာ လူႀကီးမ်ား ျဖစ္လာၾကသေလာဟု ယူဆစရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သံသယဟူသည့္ စကားလံုးသည္ မေကာင္းဆိုးရြား ဆန္ၿပီး ေမွာင္မိုက္ေနဟန္ ရွိသည္။ လံုး၀မထားသင့္ မထားအပ္သည့္ အရာတစ္ခု အျဖစ္ေသာ္မွ ယူဆၾကသူ အမ်ားအျပား ရွိေနပါသည္။ ဤသည္မွာ “သံသယ” ဟူသည့္ စကားလံုးအေပၚ ထားရွိသည့္ လူတို႔၏ ေယဘုယ် သေဘာထား တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ စင္စစ္ သံသယႏွင့္ပတ္သက္၍ လူတို႔၏ သိစိတ္ကျဖစ္ေစ၊ မသိစိတ္ကျဖစ္ေစ ခ်ဥ္းကပ္႐ႈျမင္တတ္သည့္ သေဘာထားကို သံသယပြားၾကည့္ထားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။╩ ╩ ╩ ╩ ╩ ╩ ╩
ႏိုင္ငံေရးအရေသာ္ မိမိလုပ္ပံုကိုင္ပံုကို မယံုၾကည္သည့္၊ တစ္နည္း သံသယရွိသည့္ သေဘာထားမ်ားကို မည္သည့္အစိုးရကမွ် လိုလားလိမ့္မည္ မဟုတ္။ ျပည္သူလူထု၏ ယံုၾကည္မႈကို ရယူႏိုင္ရန္ အစိုးရတိုင္း အေလးထား ၾကရသည္။ လူထု၏ သံသယသည္ အစိုးရအတြက္ အႏၱရာယ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစိုးရ အာေဘာ္မ်ားသည္ “လူထုယံုၾကည္မႈရရန္” တစ္နည္း “လူထုသံသယကို သတ္ပစ္ရန္” ဟူသည့္ အေျခခံအရ ထြက္ေပၚလာ ရသည္။ အစိုးရကို သံသယ၀င္ေစမည့္ အေရးအသားမ်ားကို အစိုးရယႏၱရားက တတ္ႏိုင္သမွ် တားဆီးသည္။ ခပ္တံုးတံုး (သို႔မဟုတ္) ရမ္းကားသည့္ အာဏာရွင္အစိုးရမ်ားက ေျဗာင္ပင္ ပိတ္ပင္သည္။ ထိုအခါ ျခြင္းခ်က္မရွိ တစ္လမ္းသြား အယူအဆမ်ားသာ အဆိုပါရပ္၀န္းတြင္ တည္ရွိေနေတာ့သည္။ အစိုးရ အာေဘာ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ သံသယကို အႀကိမ္ႀကိမ္အထပ္ထပ္ ထိုးႏွက္သည္။ ခပ္တံုးတံုး အေရးအသားမ်ားတြင္ေသာ္ “သံသယ မထားသင့္” ဟူသည္အထိပင္ ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ ေရးသားလာ ၾကေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အစိုးရမေကာင္းေၾကာင္း ေျပာလိုျခင္းမဟုတ္။ “သံသယ” ဟူသည့္ စကားလံုးအေပၚ ႏိုင္ငံေရးအရ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္းမ်ားကို ထင္ရွားေအာင္ ျပလိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သံသယမပြားသင့္ေၾကာင္း ျခြင္းခ်က္မရွိ ေျပာရဲသည့္အဆင့္အထိ တက္လွမ္းလာသည့္ ႏိုင္ငံေရး၏ ျပဳျပင္စီရင္မႈကို ထင္ရွားေစျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာေရးအရေသာ္ မယံုၾကည္သည့္၊ တစ္နည္း “သံသယ” ရွိသည့္ လူတို႔ကို မည္သည့္ဂ႐ုဏာေတာ္ကမွ် ကယ္တင္မည္မဟုတ္ဟု အတိအလင္းဆိုသည္။ ေလထဲက ကတိက၀တ္မ်ားအား ဆုပ္ကိုင္စံစားႏိုင္ဖို႔ သံသယကို တစြန္းတစမွ် မက်န္ေအာင္ ခ်န္ထားခဲ့ဖို႔ လိုသည္။ ဘာသာေရး၏ “သံသယ” အေပၚဖိႏွိပ္ပံုသည္ ယခု ကၽြန္ေတာ္က “ဘာသာေရး၏ သံသယအေပၚ ဖိႏွိပ္ပံု” အခ်ဳိ႕ကို ဤေနရာမွေန၍ အက်ယ္တ၀ံ့ မေရးသားရဲ ေလာက္ေအာင္ပင္ ဆိုးရြားျပင္းထန္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ “သံသယ” ဆိုသည့္ စကားလံုးအေပၚ ဘာသာေရး၏ ခြဲျခားဆက္ဆံပံု၊ တစ္နည္း လူ႔အေတြးအေခၚတြင္ သံသယ ဟူသည့္သေဘာထား ေနရာမရေအာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္၊ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဘာသာေရး၏ ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သံသယသည္ မေသခ်ာမႈျဖစ္သည္။ သံသယသည္ ဗီဇစိတ္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ပံုသြင္းလြယ္သည့္ ငယ္စဥ္ဘ၀တြင္ ပတ္၀န္းက်င္၏ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားေၾကာင့္ ဗီဇစိတ္သည္ ငုတ္လွ်ိဳးသြားရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္၊ သို႔မဟုတ္ အစၥလာမစ္ စစ္ေသြးၾကြတစ္ဦး အျဖစ္ ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးငယ္ တစ္ဦးမွ် မရွိပါ။ လူတိုင္းသည္ ဘာသာမဲ့အျဖစ္ ေမြးဖြားလာၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေလးအနက္ ေျပာလိုသည္မွာ ဘာသာေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးတို႔သည္ မပတ္သက္၍ မရေသာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၏ အားေကာင္းေမာင္းသန္ အျခင္းအရာမ်ားျဖစ္၍သာ ဥပမာေဆာင္ ထည့္သြင္းထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ “သံသယ” သည္ သနားစရာေကာင္း ေလာက္ေအာင္ပင္ ဖိႏွိပ္တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာလိုရင္းသည္ ပဓာန ျဖစ္ပါသည္။ သံသယဟူသည္ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရေသာ စကားလံုးတစ္လံုးမွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း ဂရုဏာစိတ္ျဖင့္ ေတြးမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကေလးဘ၀၏ သံသယစိတ္၊ သို႔မဟုတ္ “ကေလးအေတြး” ေတြးတတ္သည့္ အဆင့္သို႔ တက္လွမ္းလာႏိုင္ျခင္းမရွိေအာင္ တားဆီးထားသည့္ အခုအခံမ်ားကို “မ်ဥ္းသား” ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ယခု ကၽြန္ေတာ္က သံသယအေပၚ သံသယ၀င္ေနသည္။ သံသယေပၚထားရွိေသာ လူတို႔၏ သေဘာထားမ်ား အေပၚ သံသယ၀င္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္သံသယသည္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ဗီဇသံသယ ျဖစ္ပါသည္။ စင္စစ္ မည္သည့္တိုက္ခုိက္မႈႏွင့္မွ် ဖယ္ရွားမရသည့္ ဧကန္သံသယသာ ျဖစ္ပါသည္။ သံသယ၀ါဒအေပၚတြင္ မ်က္ကန္းယံုၾကည္လိုက္ပါဟု မည္သည့္အခါမွ် တုိက္တြန္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ သံသယ၀ါဒအေပၚ သံသယ ၀င္ႏိုင္ပါသည္။ သံသယ၀ါဒအေပၚ သံသယ၀င္မိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သံသယ၀ါဒီတစ္ဦးအျဖစ္ အလိုလို ေရာက္ရွိသြားရေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤသည္တို႔မွာ “သံသယ” ဟူသည့္ စကားလံုးအေပၚထားသည့္ သံသယမွ ထြက္က်လာသည့္ အေတြးစမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ အေ၀းေျပး လမ္းမမ်ားေပၚ သြားေသာခရီးမွာ ရွည္လ်ားၿပီး ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္း ေနႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၎မွာ ခရီးရွည္ ႏွင္လိုေသာ ခရီးသြားမ်ား အတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။
◄ ေတဇာ ► ဇန္န၀ါရီ (၁၃) ၂၀၁၀
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အမွန္ဆီကုိ ရည္မွန္း ေလွ်ာက္လွမ္းၾကမွာ မဟုတ္လား.။ (အမွန္ဆုိတာ ဘာလဲ ေမးရန္မလုိ) ။ း) အေၾကာင္းအရာ တခုအေပၚ ေယဘုယ်က်က် ရွဳျမင္သုံးသပ္ နုိင္ဖုိ႔ပဲ လုိမယ္ ထင္တယ္..။ ခုလုိ သံသယ(ဗီဇစိတ္) ဆုိတဲ႔(နဂုိရွိျပီးသား အမွန္ျဖစ္ေနတဲ႔ ) စကားလုံး အတြက္ ထပ္မံ သံသယ ပြားေနဦးမယ္ ဆုိရင္ ၾကက္ဥနဲ႔ ၾကက္မ ဘယ္က စလဲ ဆုိတာမ်ဳိးပဲ ေရာက္သြားမယ္ ထင္တယ္..။
ReplyDelete