Skip to main content

ပါပါရာဇီလာေနၿပီ ဒီဘက္တိုးေန

တစ္ဘို႔တည္း၀ါဒ ကူးစက္ျပန္႔ပြားျခင္း 
(The Narcissism Epidemic)

၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းက “တစ္ကိုယ္ေကာင္း၀ါဒ ကူးစက္ျပန္႔ပြားျခင္း” (The Narcissism Epidemic) ဟု အမည္ရသည့္စာအုပ္ ထြက္ေပၚလာေသာအခါ ပထမဆံုးအေနျဖင့္ “ကူးစက္ျပန္႔ပြား” ေနၿပီဟု မည္သို႔ဆိုႏိုင္သနည္း ဟူေသာ ေမးခြန္း ထြက္ေပၚလာသည္။ ဤအတြက္ အေထာက္အထားမွာ ပံုသ႑ာန္ႏွစ္ရပ္အေနျဖင့္ တည္ရွိေနသည္။ လူပုဂိၢဳလ္ တစ္ဦးခ်င္းအရ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအရ ေျပာင္းလဲမႈတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။

ထိုစာအုပ္ ေရးသားသူ South Alabama တကၠသိုလ္မွ John Foster ႏွင့္ Jean M. Twenge ဟူေသာ စိတ္ပညာရွင္ႏွစ္ဦးတို႔က ထင္ထားသည္ထက္ပင္ ပိုမိုျမင့္မားေနေသာ တစ္ကိုယ္ေကာင္း၀ါဒ စ႐ိုက္လကၡဏာမ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည့္ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ တစ္ရပ္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ၂၀၀၂ မွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္း ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ “တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး စာရင္း” (Narcissism Personality Inventory)  NPI သည္ ၁၉၈၂ မွ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္အၾကား အေစာပိုင္းျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ စာရင္းထက္ ႏွစ္ဆခန္႔ ပိုမိုျမင့္တက္ ျမန္ဆန္လာသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ NIP သည္ ပံုမွန္လူမ်ား၏ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစရိုက္ကို တိုင္းတာျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ေရာဂါတစ္ရပ္အျဖစ္ စစ္ေဆးကုသေပးရမည့္ အဆင့္သို႔ မေရာက္ပါ။



ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္ ႏွစ္ရပ္လံုးအရ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ျမင့္တက္လာမႈသည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားတြင္ ပိုမိုအားေကာင္းေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားထက္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ပိုမိုမ်ားျပားေနေသးေသာ္လည္း အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္လည္း လ်င္ျမန္စြာ အမီလိုက္လာေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာလည္း တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ျဖစ္ေပၚေစသည့္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ သက္ေရာက္အား မ်ားစြာသည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားထံသို႔ ပိုမိုႀကီးမားစြာ ႐ိုက္ခတ္ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၍ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။

အံအားသင့္စရာအခ်က္ကို အမ်ဳိးသားက်န္းမာေရးအဖြဲ႕မွ သုေတသီမ်ားက မၾကာေသးခင္က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ “တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး စံလြဲမႈ” (Narcissism Personality Disorder) NPD ဟူသည့္ ကုသရမည့္ ေရာဂါလကၡဏာတစ္ရပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ႏိုင္ေသာ အေျခအေနတြင္ရွိသည့္ အေမရိကန္လူမ်ဳိး ၃၅၀၀၀ ၏ စ႐ိုက္လကၡဏာတို႔ကို ကုိယ္စားျပဳ၍ ေလ့လာစစ္ေဆးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ ထိုသို႔ေသာ လကၡဏာမ်ဳိး ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရဖူးသေလာဟု ေမးျမန္းရာတြင္ အသက္ႀကီးသူမ်ားသည္ အခ်ိန္ပိုမိုၾကာရွည္စြာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အသက္ငယ္ရြယ္သူမ်ားထက္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ႏိုင္ေခ် ပိုမ်ားသည္ဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ေတြ႕ရွိခ်က္သည္ ေျပာင္းျပန္ေဇာက္ထိုး ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။ အသက္ ၆၅ ႏွစ္အထက္ လူမ်ား၏ ၃% ခန္႔သာလွ်င္ NPD ရွိခဲ့ဖူးၿပီး အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အရြယ္မ်ားက ၁၀% နီးပါးရွိသည္ကို ႏႈိင္းယွဥ္ေတြ႕ရွိရသည္။ အသက္ႀကီးသူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ ငယ္စဥ္ဘ၀ စ႐ိုက္လကၡဏာမ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့သြားျခင္းေၾကာင့္ဟု ယူဆႏိုင္ေသာ္လည္း ဤမွ်ေလာက္ ကြာဟခ်က္ႀကီးမားေစရန္မွာ အေတာ္မ်ားမ်ား ေမ့ေလ်ာ့မွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ လူ ၁၀ ေယာက္လွ်င္ ၁ ေယာက္ႏႈန္းနီးနီးသည္ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အရြယ္တြင္ပင္ NPD ရရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး အဆိုပါႏႈန္းမွာ လာမည့္ ဆယ္စုႏွစ္တြင္ မည္မွ်အထိ ျမင့္တက္လာမည္ ဆိုသည္မွာ မေတြး၀့ံစရာပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။

အျပဳအမူပုိင္းဆိုင္ရာ ႀကီးမားေသာေျပာင္းလဲမႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ပိုမိုမ်ားျပားသူမ်ားတြင္ စတင္ၿပီး သိပ္မမ်ားသူမ်ားအေပၚ ကူးစက္ေရာက္ရွိသြားတတ္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ဆိုလိုသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အေရျပားခြဲစိတ္ျပဳျပင္ျခင္း (Plastic Surgery) သည္ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း ေျခာက္ဆခန္႔ ျမင့္တက္လာသည္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာထားမ်ား ပိုမိုတိုးပြားလာၿပီး လူတို႔သည္ အေကာင္းဆံုးကို ေလာေလာဆယ္ အသံုးျပဳႏိုင္ရန္အတြက္ ေၾကြးတင္ခံလိုစိတ္ ပိုမိုလာခဲ့သည္။ ေက်ာ္ၾကားသူမ်ား၏ အတင္းအဖ်င္း စာမ်က္ႏွာမ်ားပါ၀င္ေသာ မဂၢဇင္းမ်ားမွာ ပိုမိုလူႀကိဳက္မ်ားလာခဲ့ၿပီး အျခားေသာ မဂၢဇင္းႏွင့္ သတင္းစာမ်ား၏ ေစာင္ေရမ်ား ထိုးက်ခဲ့သည္။ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္စရာ သာဓကတစ္ခုအေနျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသူတစ္ဦးအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ညအခ်ိန္အျပင္ထြက္လွ်င္ မိမိေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေစမည့္ ပါပါရာဇီ အတုမ်ားကို ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ငွားရမ္းအသံုးျပဳႏိုင္ေနၿပီ ဆုိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ (ပါပါရာဇီလာေနၿပီ ဒီဘက္တိုးေနဟူသည့္ သီခ်င္းစာသားတြင္လည္း တစ္ဘို႔တည္း၀ါဒ (Narcissistic) အေငြ႕အသက္တခ်ဳိ႕ကို ႐ွဴ႐ႈိက္မိပါသည္) လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္အတြင္းက ဤသို႔ေသာအရာမ်ား နားႏွင့္မွ် မၾကားခဲ့ရေသးပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္လံုးမွာ ယခင္ကထက္ပိုမို အတၱႀကီး၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး တစ္ဘို႔တည္း၀ါဒီမ်ား မ်ားျပားလာေနၿပီဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ လူတို႔တြင္သာမက လူ႔တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္စနစ္ (Value System) တစ္ရပ္လံုးဟုပင္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။

◄ ေတဇာ ► ဇန္န၀ါရီ (၂၇)

Ref:

Comments

  1. အဲဒီ “လူ႕တန္ဖုိး သတ္မွတ္ခ်က္” ဆုိတာေလးအတြက္္ စာအုပ္ေလး ဘာေလးမ်ား မရွိဘူးလား.။ း)
    ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဗဟုိျပဳဝါဒီေတြ မ်ားျပားလာျခင္းအတြက္ ဆန္႕က်င္စရာ ရွိရင္ ဆန္႔က်င္ေကာင္းေသာ္လည္း ဘဝင္ျမင့္စရာ ရွိရင္ မုိးထိတက္မယ့္ သူေတြ မ်ားေနမွာပဲ..။ သဘာဝတရားအရ အေကာင္းနဲ႔ အဆုိး ဒြန္တြဲေနဦးမွာပဲ...။ (ျဖတ္ခ်တာ..ဟီး)

    လူ႕ အျပဳအမူဆုိတာ အနာလုိက္ဆစ္ လုပ္လုိ႔ မရေကာင္းတဲ႔ အရာလုိ႔ေတာ့ ထင္တယ္..။ ဘယ္ေတာ့မွ မေသခ်ာဘူးေလ..။
    အခ်ိန္ေတြ ေျပာင္းသလုိ လူေတြ ေျပာင္းသလုိ...အျမဲ ေျပာင္းေနဦးမွာပဲ..ဥစၥာ...။ ခုလုိ အနာလုိက္ဆစ္ေတြ လုပ္ေပမယ့္ လူေတြက သတိထားၾကဦးမွ.။ ျပီးေတာ့ ေလာကမွာ ဘယ္လုိ ရွင္သန္ေနထုိင္ရမယ္ ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္သာ အသိဆုံး..။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္စံကုိ ဗဟုိျပဳျပီး ခုလုိ တဘုိ႔တည္းသမားလုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ရတာလဲ.... ။ အဲဒါကုိလည္း ခ်ျပထားဖုိ႔ လုိမယ္ ထင္တယ္...။

    ReplyDelete
  2. ဒီေရာဂါက မလြယ္ပါလား၊ အားေပးလ်က္ပါ ေတဇာေရ။

    ReplyDelete
  3. လူ႔အျပဳအမူကို ေစာေၾကာလို႔မရဘူးဆိုရင္ေတာ့ “စိတ္ပညာ” စာအုပ္ေတြ မီးပံုရႈံ႕ ႐ံုပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ၀န္ထမ္းလူငယ္ေလးတစ္ဦးက မိဘျပန္ေပးဖို႔ စိတ္မကူးဘဲ လစာအကုန္ အ၀တ္အစား၀ယ္၀တ္တဲ့ အျပဳအမူကို ဘယ္လိုေျပာမလဲ။ (မရွိဘူးမေျပာနဲ႔ ကိုယ္ေတြ႕ပါ။ တစ္ေယာက္တည္းလည္းမဟုတ္ဘူး၊ အမ်ားအျပားေတြ႕ဖူးပါတယ္။ လူတန္းစားတစ္ရပ္တည္းကလည္းမဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြပဲ ေတြ႕ဖူးလားလို႔ ေမးမွာစိုးလို႔) လူတိုင္း၀တ္ေနၾကတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈမွာ ကိုယ္လည္း ၀တ္ခ်င္လာတယ္။ ဒါဟာ ကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈပါ။

    ၀တ္ေကာင္းစားလွ ၀တ္ခ်င္တာမ်ား တစ္ဘို႔တည္းသမား သတ္မွတ္ႏိုင္လို႔လား ေမးမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ကုန္က်ေငြကို အသံုးလိုေနတဲ့မိဘကို ျပန္မေပးႏိုင္တာကို ဘယ္လိုေျပာမလဲ...။ အ၀တ္အစား Brand ေတြကို သီခ်င္းလုပ္စပ္၊ ၀တၳဳထဲ မလိုအပ္ဘဲ ထည့္ေရးေနတာေတြ ဘယ္လိုေျပာမလဲ။ စင္းကို ေစ်း၀ယ္ထြက္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ဘယ္လိုသတ္မွတ္မလဲ။ (ဒါေတြကို မနာလိုစိတ္နဲ႔ေျပာေနတာ လံုး၀မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္) လိုရင္းက ဆယ္လီဘရစ္တီေတြကတစ္ဆင့္ သာမန္လူမ်ားကိုပါ ကူးစက္မႈျဖစ္ေစတယ္။
    ဂရပ္မ်ဥ္းဟာ ရုတ္တရက္ ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ ေထာင္တက္ေနတယ္။ ေရရွည္အလားအလာဟာ သိပ္မေကာင္းလွဘူး။ ဒါေတြက ဆိုလိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။

    စိတ္ပညာရပ္ဟာ အေျခခိုင္၏ မခိုင္၏ ေဆြးေႏြးရမွာေတာ့ ဒီပို႔စ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္မပတ္သတ္ဘူး ထင္လို႔ ေလမရွည္ေတာ့ပါဘူး။

    ReplyDelete
  4. လူ႕အျပဳအမူကုိ ေစာေၾကာလုိ႔ မရနုိင္ဘူးဆုိတာ အေသခ်ာဆုံး တခုထိ မေရာက္နုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာတာပါ.။ (နုိင္ငံျခားက သုေတသန သမားေတြေတာ့ ထည့္ မတြက္ေတာ့ဘူး.)
    လူငယ္ေလး အေနနဲ႔ လစာအကုန္ အဝတ္ဝယ္ဝတ္တာဟာ သူ႕ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အတြက္ တြက္ခ်က္ျပီးသား လုိ႔ ထင္ပါတယ္. ။ ယဥ္ေက်းမႈ(စား၊ဝတ္၊ေနေရး)အတြက္ အစဥ္အဆက္ ကူးစက္ ျပန္႕ပြားမႈမွာ လူတကုိယ္ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ပုံနဲ႔ပဲ ဆုိင္ပါတယ္. ။ လက္တဆုပ္စာ လူစုေလးကုိ အနာလုိက္ဆစ္လုပ္လုိက္ရုံနဲ႔ ဒါေတြေတာ့ မ်ားေနျပီ။ ဒါေတြအတြက္ စုိးရိမ္စရာ လုိ႔ ေျပာတာက တဆိတ္ ေလာကသဘာဝကုိ နားမလည္ရာ ေရာက္ပါတယ္.။

    (အဝတ္ ဘရန္းနဲ႔ ဆယ္လစ္တီဗီတီရဲ့ အင္တာဗ်ဴးက ေပါ့ပ္ ကိစၥပါ..။ သတင္းသမားေတြေၾကာင့္ လူအမ်ား ျမင္သာတဲ႔ ေနရာမွာ ျမင္ေနရေပမယ့္ ပယ္သင့္တဲ႔ အရာကုိ လူေတြ ပယ္သြားၾကမွာပါ.။ သတင္းသမားရဲ့ ဂ်ာနယ္ ေရာင္းအားတက္လုိစိတ္ရွိခ်င္ ရွိလိမ့္မယ္.။ ဒါေပမယ့္ သတင္းသမား ဝမ္းစာ မျပည့္တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မယ္.။ အဓိက က ေရြးခ်ယ္မႈပဲ.။ ေရြးခ်ယ္ခြင္ ့ အျပည့္အဝ မရခဲ႔ရင္ ျပန္႔ႏွံ႕မႈႏႈန္း ၾကီးမွာပဲ..။ )

    စိတ္ပညာရပ္ဟာ အေျခခုိင္၏ မခုိင္၏ဆုိတာ ဆစ္ဂ္မန္ ဖရြဳိက္ အေသအခ်ာ ရွိခဲ႔သားပဲ...။ း)

    ReplyDelete
  5. စိတ္ဝင္စားတယ္။ comment ေတြေၾကာင့္ ပိုစိတ္ဝင္စားတယ္။

    ReplyDelete
  6. စာဖတ္သူJanuary 29, 2010 at 5:50 AM

    တစ္ဘို႔တည္းဝါဒ ႀကီးထြားျပန္႔ပြားေနၿပီဆိုၿပီး တရုတ္ျပည္က ေအာ္ဟစ္ေနတာ ၾကားရတာေတာ့ အေတာ္ၾကာၿပီပဲ။ ခုလို အေနာက္က စစ္တမ္းဖတ္ရတာလည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္။ ေက်းဇူး။

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

ဂမၻီရၾကက္ေျခ

ဤကမၻာေျမကို ေနာက္သို႔လွည့္ခိုင္းၿပီး အရာရာအသစ္ကျပန္စခြင့္ရွိရင္ အရင္လိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရွင္သန္အားေမြးလိုက္ခ်င္… ။ (ေက်ာ္ဟိန္း) အ၀တ္အထည္ ကိုယ္တစ္ခုဟူေသာ စကားမွ (ေသးေသးေကြးေကြး) ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုသာ အက်ဳံး၀င္ၿပီး အ၀တ္အစားမွ်ပင္ မကပ္ဘဲ ေမြးဖြားလာခဲ့ရၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခုအျဖစ္ ဤကမၻာေျမႀကီးတြင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပစရာဟူ၍ လက္သီးဆုပ္လိုက္သည့္အခါတိုင္း လက္ဖ၀ါးထဲတြင္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္မိေနေသာ ဂမၻီရၾကက္ေျခတစ္ခုသာ သူ႔ တြင္ရွိသည္။ လက္ဖ၀ါးျပင္တြင္ နက္႐ႈိင္းထင္ရွားစြာ ေနရာယူထားေသာ ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခု။ လက္သီးဆုပ္လိုက္ခ်ိန္တိုင္း ထိုအရာအား ဆုပ္ကိုင္ေနမိေၾကာင္း သူ အစဥ္အျမဲ သတိျပဳေနခဲ့မိသည္။ ထိုအရာသည္ သူ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈစစ္စစ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူ၏ ေမြးရာပါ ဥစၥာဓန ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ သူက ေရြးခ်ယ္ ရယူထားခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အလိုလိုရရွိခဲ့ေသာ စြမ္းအင္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ၎သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေရးျခစ္ထားေသာ သာမန္ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုမွ် မဟုတ္ဘဲ စြမ္းအင္တစ္မ်ဳိး ကိန္းေအာင္းေနသည့္ ေမွာ္ဆန္ဆန္အမွတ္အသားတစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ ေကာင္းစြာ သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုစြမ္းအင္သည္ သူကိုယ္တိုင္ ေရေရရာရာ မသိရသည့္ အရပ္တစ္ခ

အ႐ူးေရာဂါႏွင့္ မ႐ူးတ႐ူးျပႆနာ

အဂၤလိပ္စကားတြင္ “ရူး” သည့္အေၾကာင္း ရည္ညႊန္းလိုသည့္အခါ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားဘဲ ပါးစပ္သင့္ရာ အလြယ္တကူ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းတတ္သည့္ စကားလံုး ႏွစ္လံုးရွိပါသည္။ Psychotic ႏွင့္ Neurotic တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ျမန္မာစကားတြင္မူ ႐ူးသည္၊ စိတ္မႏွံ႔ျဖစ္သည္၊ က်ပ္မျပည့္ျဖစ္သည္၊ ေဂါက္သည္ မွအစ အခုေနာက္ပိုင္းတြင္ လူငယ္ အသံုးအျဖစ္ ဆိုက္ကို၀င္သည္ ဟုပါ ကျပားအသံုးအႏႈန္းမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးစြဲလာၾကသည္။ Psychotic ကို “အျပင္းစား စိတ္ေရာဂါ”၊ Neurosis ကို “အႏုစား စိတ္ေရာဂါ” ဟု ေက်ာင္းတုန္းက အလြယ္ မွတ္ခဲ့ရဖူးသည္။ “ကုမရသည့္ အရူး“ ႏွင့္ “ကု၍ရသည့္ အရူး” ဟုလည္း မွတ္သားဖူးသည္။ စိတ္ပညာအရ “အရူးေရာဂါ” Psychosis ႏွင့္ “မရူးတရူး ျပႆနာ” Neurosis  တို႔၏ ကြဲျပားပံုကို ေလ့လာၾကည့္ပါမည္။ Psychosis (အ႐ူးေရာဂါ) စိတ္ပညာရပ္ ေဘာင္အတြင္း အက်ံဳး၀င္သည့္ ေ၀ါဟာရတစ္ခုျဖစ္ေသာ Psychosis သည္ ပံုမွန္ လူမႈေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္လာေစသည့္ အရွိတရားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ်က္ ဆံုး႐ႈံးသြားေသာ စိတ္အေျခအေနကို ေခၚညႊန္းသည့္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ စကားလံုးကို Ernst Von Reuchtersleben   ဆိုသူက “ရူးသြပ္မႈ”

“တပင္ေရႊထီး၏ အပ္စိုက္စမ္းသပ္မႈ”

“လက္သည္းၾကားတြင္ အပ္စိုက္၍ တူႏွင့္ရိုက္ကာ စမ္းသပ္၏။ ေနာက္မတြန္႔သူကိုသာ သူရဲေကာင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္၏” ငယ္စဥ္ဘ၀က ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဒီလို သင္ၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါကို ျမန္မာ့ရာဇ၀င္သူရဲေကာင္း ဘုရင့္ေနာင္...လို႔ ကာလအေတာ္ၾကာကထဲက ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မွားေနခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ေ၀ဖန္မယ္လုပ္ေတာ့ မေသခ်ာတာနဲ႔ ေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့လည္း အေျဖမွန္မရခဲ့ဘူး။ ျမန္မာ၀ီကီကိုလည္း ေမ့ေနခဲ့တယ္။ အမွန္က ဒီလိုစမ္းသပ္တဲ့ ျမန္မာဘုရင္ဟာ “တပင္ေရႊထီး” ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ျမန္မာ၀ီကီမွ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ နန္းတက္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာ၊ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္လွ်င္ တပင္ေရႊထီးမွာ နားထြင္းျခင္း၊ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း အမႈတို႕ကို ျပဳခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ထိုသို႕ေသာအခ်ိန္တြင္ တပင္ေရႊထီးမွာ ထူးဆန္းေသာ အၾကံတို႕ျဖစ္လာသည္။ အျခားမဟုတ္၊ ရန္သူဟံသာဝတီ မင္း သုရွင္တကာရြတ္ပိ၏ ပိုင္နတ္ေနျပည္ေတာ္အနီးတြင္ရွိသည့္ ေရႊေမာေဓာ ဘုရားရင္ျပင္တြင္ ထိုနားထြင္းျခင္း၊ ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း တို႕ကို ျပဳလုပ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမွဴးမတ္တို႕က အလြန္ရန္မ်ားလွသည္ေၾကာင့္ မလိုအပ္ပဲ မစြန္႕စားရန္ ေလွ်ာက္တင္ေသာ္လည္း၊ ေယာက္ဖေတာ္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာက ဆႏၵရွိလွ်င္ သြ