♥ ♥ ♥ ...
အကယ္၍ ခ်စ္ျခင္းတရားတြင္သာ အနက္အဓိပၸာယ္တစ္စံုတရာ ရွိခဲ့လွ်င္...
အကယ္၍ ခ်စ္ျခင္းတရားတြင္သာ အနက္အဓိပၸာယ္တစ္စံုတရာ မရွိခဲ့လွ်င္...
အကယ္၍ ခ်စ္ျခင္းတရားသည္ ရွိခဲ့ (သို႔မဟုတ္) မရွိခဲ့လွ်င္...
အကယ္၍ ခ်စ္ျခင္းတရားသည္ ဤသို႔ျဖစ္ခဲ့လွ်င္...
အကယ္၍ ခ်စ္ျခင္းတရားသည္...
ခ်စ္ျခင္းတရားသည္ အကယ္၍ ..... ခဲ့လွ်င္ .... ♥ ♥ ♥ !
တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူ႔ကို ခ်စ္ျခင္းတရား၏အနက္အဓိပၸာယ္ တစ္စံုတရာကို ေမးျမန္းခဲ့ပါလွ်င္ သူ႔အေနျဖင့္ အေျဖတစ္ခုခု ျပန္လည္ေပးစြမ္းႏိုင္လိမ့္မည္မွာ မေသခ်ာလွ။ အခ်စ္ကို ကၽြန္မအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုရန္ မတတ္စြမ္းပါဟု ေရးသားခဲ့သည့္ စာေရးဆရာမေလးကဲ့သို႔ အေျဖမဟုတ္ေသာ အေျဖတစ္ခုကိုပင္ သူက ေပးႏိုင္လိမ့္မည္မထင္။ ခ်စ္ျခင္းတရား၏ အဓိပၸာယ္တစ္ခုခုကို ဖမ္းဆုပ္ရယူရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ယင္း၏အနက္အဓိပၸာယ္မွာ (သို႔မဟုတ္) ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ ေၾကမြပ်က္စီးႏွင့္ၿပီးသား ျဖစ္ခဲ့ၿပီဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုရမည္လား သူက စဥ္းစားၾကည့္သည္။ ဖတ္ေကာင္းေအာင္ေရးထားေသာ (သို႔မဟုတ္) ယံုၾကည္ရန္လြယ္ကူေသာ (သို႔မဟုတ္) လူၿပိန္းႀကိဳက္ဟု လူၿပိန္းမ်ားကသတ္မွတ္မည္ျဖစ္ေသာ (သို႔မဟုတ္) ျမီးေကာင္ေပါက္မ်ား ဒိုင္ယာရီထဲ ေရးမွတ္ေလ့ရွိၾကေသာ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ အဓိပၸာယ္တစ္ခုခု မဖြင့္ဆိုမိေစရန္ သူသတိႀကီးစြာထားခဲ့ၿပီးေနာက္ သူ၏ ခ်စ္ျခင္းတရား အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ခ်က္စာတမ္းမွာ မွင္တစ္စက္မွ် ေျခမခ်ရေသးေသာ ဗလာစာရြက္တစ္ရြက္မွ်သာ မူလအေျခအေနအတိုင္း ရွိေနခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔ထံတြင္ ခ်စ္ျခင္းတရားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ တစ္စံုတရာသည္ သဘာ၀က်စြာပင္ တည္ရွိေနခဲ့ပါသည္။
သူက သူမကို ခ်စ္ခဲ့သည္။ (ခ်စ္ေနဆဲလည္းျဖစ္ပါသည္) “သူက သူမကို ခ်စ္ခဲ့သည္” ဆိုေသာ ၀ါက်တြင္ အဓိပၸာယ္အလံုးစံု ျပည့္၀ေနၿပီးသားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ “အခ်စ္”၏ အဓိပၸာယ္ကို လူအမ်ားက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ဖြင့္ဆိုခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ သူ၏ ပထမတန္းစား ၀ါက်ဖြဲ႕ဆိုမႈမွာ ေသးသိမ္သြားရသည္ဟု သူခံစားရသည္။ သူက သူမကိုခ်စ္သည့္အေၾကာင္းကို “သူက သူမကိုခ်စ္သည္” ဟူေသာ၀ါက်ျဖင့္ အပိုအလိုမရွိ အတိအက်ဖြဲ႕ဆိုႏိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့ပါ။ သူမအေပၚထားရွိေသာ သူ၏အခ်စ္သည္ “သူမအေပၚထားရွိေသာ သူ၏အခ်စ္” ဟူေသာ စကားရပ္တြင္ ေသးႏုပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏွင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဘာသာစကားကို စည္းကမ္းမရွိသံုးစြဲၾကသူတခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ဘာသာစကား၏ တန္ျပန္ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရသည့္ အထဲတြင္ သူပါ ေရာေႏွာပါ၀င္ခဲ့ရၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက သူမကိုခ်စ္ေသာ္လည္း “သူမကို ခ်စ္သည္” ဟု မည္သည့္အခါမွ် ေျပာလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔အေနျဖင့္ သူမကို ခ်စ္ေနခဲ့ပါသည္။
သူမသည္ ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းကေလးျဖစ္သည္။ ထိုထက္ ပိုလည္းမပို လိုလည္း မလိုပါ။ အေပါစား၀တၳဳမ်ားအတြင္းမွ နတ္မိမယ္တမွ် လွပသည္ဆိုေသာ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ မဟုတ္သလို လမ္းမေပၚက ျဖတ္သြားျဖတ္လာျမင္ေနရေသာ သာမန္မိန္းကေလးမ်ားကဲ့သို႔လည္း မဟုတ္ပါ။ သူမက သာမန္ထက္ ပိုလွပါသည္။ သို႔ေသာ္ အလြန္လွပသည္ဟုသံုးႏႈန္းရန္အတြက္မူ “အလြန္” ဆိုေသာ ႀကိယာ၀ိေသသန၏ဂုဏ္ရည္ကို ငဲ့ကြက္ေသာအားျဖင့္ သူက သံုးႏႈန္းလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သူမသည္ အမွန္တကယ္ လွပေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူမ လွပသည့္ကိစၥကို အျငင္းပြားလိုသည္ဆိုလွ်င္ သူက လူအေယာက္တစ္ရာကို ေမးၾကည့္ရင္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေယာက္က လွပတယ္လို႔ ျပန္ေျဖလိမ့္မယ္ဟု အတိအက် ေျပာပါလိမ့္မည္။ သူမလွပသည္ကို လက္မခံေသာ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္အနက္ ေလးေယာက္က မ်က္မျမင္ျဖစ္၍ ေလးေယာက္မွာ သာသနာ့၀န္ထမ္း သိကၡာေတာ္ရ ရဟန္းေတာ္ေလးပါးႏွင့္ က်န္ေလးေယာက္မွာ လြန္စြာမနာလိုတတ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သူမက မိန္းမပီသစြာ လွပပါသည္။ သူမက သူ႔ထက္ အသက္ႀကီးပါသည္။ သူမသည္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးလွပျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။ သူမတြင္ ကေလးဆန္ေသာအမူအရာမ်ားမရွိသလို ဟန္လုပ္ၿပီး ဣေျႏၵရွင္ဟန္ေဆာင္ေနျခင္းမ်ဳိးမ်ားလည္း ရွိမေနပါ။ သူ သူမကို စခ်စ္ခဲ့မိသည့္အခ်ိန္က သူမတြင္ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ ရွိေနခဲ့သည္။ သူမ၏ခ်စ္သူက သူမထက္ အေတာ္အတန္ႀကီးၿပီး သူက သူမထက္ အေတာ္အတန္ ငယ္ပါသည္။ သူက သာမန္ထက္မထူးျခားေသာ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ဳိးျဖင့္ သူမကို ခ်စ္သည္ဟု ပထမဆံုးႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ထိုေန႔က ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ (သို႔မဟုတ္) သိပ္မၾကာလွေသာ ကာလအတြင္း သူမက သူ႔ကို ခ်စ္သည္ဟု ျပန္ေျပာခဲ့ပါသည္။ ကမၻာေပၚတြင္ အေပ်ာ္ဆံုး လူသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ သူခံစားရသင့္ေသာ္လည္း တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္ သူမခံစားခဲ့ရပါ။ “သူေပ်ာ္ေနခဲ့သည္” ဟူေသာ၀ါက်ထက္ သာလြန္ေသာခံစားခ်က္မ်ဳိး သူ႔တြင္ လံုး၀ ရွိမေနခဲ့။ သို႔ေသာ္ သူ ေပ်ာ္ေနခဲ့ျခင္းမွာ ေသခ်ာပါသည္။
သူမက သူမ၏ခ်စ္သူကို ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ရမလဲဟု သူ႔ကို ေမးခဲ့ပါသည္။ သူ႔တြင္ ျပန္လည္ေျဖၾကားစရာ စကားတစ္ခြန္းတေလ ရွိမေနခဲ့ပါ။ သူက ျပံဳးၿပီး “ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ပါလို႔ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ” ဟု သူမ နားလည္မလည္ မေသခ်ာေသာ Rhetorical Question တစ္ခုကိုသာ ျပန္ေမးခဲ့မိသည္။ သူမက ခပ္ေပါ့ေပါ့လည္းမဟုတ္၊ အေလးအနက္လည္း မက်ေသာ မ်က္ႏွာထား၊ ေလသံ စသည္တုိ႔ျဖင့္ “ျဖတ္လိုက္မယ္ေလ” ဟု သူ႔ကို ျပန္ေျပာခဲ့သည္။ သူက ေခါင္းၿငိမ့္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) ေခါင္းခါျခင္း (သို႔မဟုတ္) “အစ္မသေဘာပဲ” စသည္ျဖင့္ မည္သို႔ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ခဲ့မိမွန္း ယေန႔အခ်ိန္တြင္ မေသခ်ာေတာ့။ သို႔ေသာ္ သူမက သူမခ်စ္သူကို အဆက္ျဖတ္ခဲ့သည္ဟုေတာ့ သူက ယံုၾကည္ေနခဲ့သည္။ (မွတ္ခ်က္။ သူက ယံုၾကည္ေနခဲ့သည္ဆိုေသာစကားသည္ သူမက တကယ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ကို ႀကိဳတင္နိမိတ္ျပသည့္အေနျဖင့္ သံုးထားျခင္းမဟုတ္ပါ)
သူႏွင့္သူမ ဘုရားေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္တြဲထိုင္ေနခဲ့သည္။ သူက သူမအေၾကာင္းကို ေရာက္တတ္ရာရာ ေမးေနခဲ့သည္။ ကိုးတန္းကစၿပီး ရည္းစားထားခဲ့ေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္ ေဘာ္လီေဘာလက္ေရြးစင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္းႏွင့္ သူမ၏အေဖမွာ အရက္ႀကိဳက္ေသာ ဗိုလ္မွဴးတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းမွတစ္ပါး ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာစကားလံုးမ်ား သူလံုး၀မေျပာျဖစ္ခဲ့သလုိ သူမကလည္း ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ သူလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ အငဲသီခ်င္းေခြအမ်ားအျပားကို သူမက မႏွစ္သက္ဘဲ သူမအေဖက ႏွစ္သက္သည္ဟု သူမက ျပန္ေျပာျပသည္။ ဤအတြက္ သူက ထူးထူးျခားျခား ခံစားရျခင္းမရွိခဲ့။ ထိုေန႔က ဘုရားေပၚတြင္ သူက အစ္မလက္ကိုကိုင္လို႔ရလားလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သူမက ျပံဳးၿပီးေခါင္းခါျပသည္။ ခ်စ္သူေတြမွ မဟုတ္ၾကေသးတာလို႔ သူမက ေျပာလိုက္သည္။ အတင္းကိုင္ရင္ေရာလို႔ သူက ျပံဳးၿပီးေမးလိုက္ေတာ့ ထျပန္သြားမွာေပါ့လို႔ သူမက အတည္ေပါက္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ ျပန္ေျပာသည္။ သူက ရယ္ခ်င္စိတ္ကို ထိန္းၿပီး ခပ္ျပံဳးျပံဳးသာ လုပ္ေနခဲ့သည္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ခ်ိန္းၿပီးခါမွ လက္အကိုင္ခံရသျဖင့္ စိတ္ဆိုးၿပီးထျပန္သြားေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းသည္ ၀တၳဳထဲတြင္ေသာ္မွ အေတာ္ ရယ္စရာေကာင္းပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဤရယ္ခ်င္စိတ္တြင္ ေလွာင္ေျပာင္လိုေသာစိတ္မပါရွိဘဲ အရာရာကို ရယ္စရာလိုသေဘာထားတတ္ေသာ သူ၏ ပင္ကိုယ္စိတ္သဘာ၀ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေန႔မွ သိပ္မေ၀းကြာေသာကာလတစ္ခုတြင္ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္မ်ားကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးကိုင္ခဲ့ပါသည္။
အလြန္တို ေတာင္းေသာကာလအတြင္း သူမက တစ္လတစ္ခါသာ ေတြ႕ဆံုၾကရန္ သူ႔ကို အၾကံျပဳခဲ့သည္။ သူမေပးေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္သည္ မည့္သည့္အရာမွန္း သူ႔အေနျဖင့္ မေသခ်ာေတာ့ေသာ္လည္း သူလံုး၀လက္မခံႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရေလာက္ေအာင္ ခိုင္လံုမႈကင္းမဲ့သည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ထိုအခ်ိန္ကာလက သူမကို တစ္ရက္မျမင္ရလွ်င္ “တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသည္” ဟူေသာစကားရပ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေလးနက္ေသာ ခံစားခ်က္တစ္ခု သူ႔တြင္ ခံစားေနခဲ့ရသည္။
သူမက “အရက္ေသာက္တာမႀကိဳက္ဘူး”ဟု ေျပာခဲ့သည့္ေန႔မတိုင္ခင္ သူမႏွင့္ အစဦးဆံုးစေတြ႕သည့္ေန႔ ကတည္းက သူက ေန႔စဥ္ရက္ဆက္နီးပါး အရက္ေသာက္ေနခဲ့သည္။ သူက အရက္မေသာက္တတ္ဘူးဟု ေျပာတတ္ေသာ အရက္သမားတစ္ေယာက္ ဘယ္တုန္းကမွ မဟုတ္ခဲ့။ “ႀကိဳးစားၿပီးမေသာက္ဘဲေန ၾကည့္မယ္” ဟူေသာ စကားတစ္ခြန္းမွာ သူအမွန္တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ သူမအတြက္ သူ၏ အစြမ္းကုန္ လိုက္ေလ်ာေသာ စကားတစ္ခြန္းဟု သူက ထိုအခ်ိန္ကယူဆခဲ့သည္။ (ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ၎စကားကို သူက “သူ၏ အစြမ္းကုန္ရိုးသားေသာ စကားတစ္ခြန္း” အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ႐ႈျမင္ပါသည္)
တကယ္ေတာ့ သူမႏွင့္ သူ႔အေၾကာင္းသည္ တကၠသိုလ္နယ္ေျမ၏ ထူးမျခားနားလွေသာ မေရတြက္ႏိုင္သည့္ ဇာတ္လမ္းေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ တစ္ပုဒ္သာ ျဖစ္ေပမည္။ ဤသို႔ ဂႏၶ၀င္မဆန္ျခင္းအတြက္ သူက ေက်နပ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူမ၌ သူမဟုတ္ေသာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ သိခဲ့ရသည္။ ဤအတြက္ သူ ေၾကကြဲ၊ ေဒါသထြက္၊ လြမ္းဆြတ္ စသည့္ ခံစားရမေကာင္းလွေသာ စိတ္ခံစားမႈမ်ား တစ္သီႀကီး ခံစားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏ ခံစားခ်က္သည္ ေၾကကြဲျခင္းထက္ မပိုလြန္ခဲ့ပါ။ လြမ္းဆြတ္ျခင္းထက္ မပိုလြန္ ခဲ့ပါ။ လြမ္းဆြတ္ေၾကကြဲျခင္းဟူေသာ စကားလံုးတြင္ သူ၏ ခံစားခ်က္အားလံုး ျပည့္စံုခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထိုကာလမွ ျပန္လည္ တြက္စစ္ၾကည့္လွ်င္ အေတာ္အတန္ လွမ္းေနၿပီျဖစ္သည့္ အနာဂတ္ကာလတစ္ခုတြင္လည္း သူသည္ ထိုသုိ႔ ေၾကကြဲ လြမ္းဆြတ္ျခင္းကို ခံစားေနရဆဲျဖစ္ပါသည္။
သူသည္ သူမကို ခ်စ္သည္။ အဆိုပါ၀ါက်သည္ ၿပီးျပည့္စံုေသာ ၀ါက်တစ္ေၾကာင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ သူမကို ခ်စ္ခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ ခ်စ္ေနဆဲျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ ထာ၀ရခ်စ္ေနလိမ့္ဦးမည္ဟု Tense မ်ား ခြဲျခားေရးသားစရာ မလိုအပ္ေသာ သူ႔အတိုင္းတိုင္း ၿပီးျပည့္စံုေနသည့္ ၀ါက်တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။
သူ႔အတြက္ သူသည္ သူမကို ခ်စ္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သူမ သိရွိရန္ မလိုအပ္ပါ။ သူမကို ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္သည့္ အိမ္ေထာင္ေရးဟူသည့္ ေမွာင္မဲမဲအရာတစ္ခုထဲသို႔ တိုး၀င္ရန္ သူက ဆႏၵ မရွိပါ။ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိျခင္းဟူသည့္ အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္ပင္ တစ္သက္စာ တမ္းတေနရန္ လံုေလာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ သေဘာေပါက္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သူအလိုရွိသည့္အရာမွာ သူမ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ဤ၀ါက်သည္လည္း လိမ္ညာသူမ်ား၏ လက္သံုးစကားျဖစ္ခဲ့ရသျဖင့္ အင္အားေမွးမွိန္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ၀မ္းနည္းစြာ နားလည္ေနခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူမကို သူက ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းရန္ သူ ပ်က္ကြက္ခဲ့ရသည္။ ဤသည္မွာပင္ သူ၏ နာက်ည္းခ်က္ စစ္စစ္ ျဖစ္ေပသည္။
သူက မေသခ်ာမေရရာသည့္ ျပန္လမ္းမဲ့ခရီးတစ္ခုကို စတင္ထြက္ခြာသြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူမကို ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ ေတြ႕ဆံုႏႈတ္ဆက္ခ်င္သည္။ ဤအလုပ္သည္ ကေလးဆန္သည္ဟု သူသိေသာ္လည္း “ေနာက္ဆံုး” ဟူသည့္ စကားလံုးက သူ႔ကို တပ္လွန္႔ေနေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ၏ အိမ္သို႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သူေရာက္ခဲ့ပါသည္။ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ တတိယႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ျဖစ္ပါသည္။ ပို၍ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ သူမရွိမေနခဲ့ေသာ သူမ၏အိမ္သို႔ တတိယႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ သူ ေရာက္ခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေနရာတြင္ သူမ ရွိမေနခဲ့ပါ။ သူ႔ကိုတပ္လွန္႔ေနေသာ “ေနာက္ဆံုး” ဆိုသည့္ စကားလံုးသည္ “မျဖစ္ႏိုင္ျခင္း” ဆိုသည့္ လြန္ဆန္ရန္ခက္ခဲသည့္ စကားလံုးေအာက္တြင္ ေ၀၀ါးသြားခဲ့ရေပ ေတာ့သည္။ ထိုညက သူသည္ အပိုအလိုမရွိ ၀မ္းနည္းေနခဲ့ပါသည္။
ဤသို႔ေသာ သူ၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို သူမေနျဖင့္ သိရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သိရွိခဲ့လွ်င္လည္း နားလည္ လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ နားလည္ခဲ့လွ်င္လည္း ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူမအေပၚထားရွိေသာ သူ၏ “ေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုမႈ” (ေမတၱာတရား) သည္ စိတ္ခံစားခ်က္တစ္ခုမွ “အေကာင္အထည္” အျဖစ္သို႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ပံုေျပာင္းလာႏိုင္ပါသည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူမကို ျပံဳးေပ်ာ္ေစႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူသည္ သူမဟုတ္ေတာ့သကဲ့သို႔ သူမသည္လည္း သူခ်စ္ခဲ့ေသာ သူမ ဟုတ္ေတာ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ဤသို႔ နားလည္ေနရမႈမ်ားအတြင္း သူ႔တြင္ အမ်ဳိးအမည္ေဖာ္ျပ၍မရေသာ ခံစားခ်က္တစ္မ်ဳိး ခံစားေနရသည္။ ဤအတြက္လည္း သူက ေက်နပ္ပါသည္။ အကယ္၍ သူ၏ ခံစားခ်က္ကို ဘာသာေဗဒအားျဖင့္ အမ်ဳိးအမည္ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ႏိုင္သည္ဆိုလွ်င္ လူအမ်ား၏ အလြဲသံုးစားျပဳလုပ္ျခင္း ခံရၿပီး မူရင္းခံစားခ်က္မွာ အေရာင္မွိန္သြားလိမ့္ဦးမည္ဟု သူက သိေန၍ ျဖစ္ပါသည္။
အကယ္၍... သူသည္ သူမႏွင့္ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ရွိခဲ့လွ်င္ ...
တစ္ခ်ိန္က သူမကို တစ္ခ်ိန္က သူက ခ်စ္ခဲ့သည့္ အခ်စ္သည္ ...
အခ်စ္စစ္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ...၊
သူမသည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္းကို ခံခဲ့ရဖူးေၾကာင္း ...၊
ထိုအခ်စ္သည္ အခ်စ္စစ္ျဖစ္သည့္အတြက္ ယေန႔တိုင္တည္တံ့ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း...၊
စသည့္..
အခ်ိန္တိုင္းတြင္ လူတကာအတြက္ ထူးမျခားနား ျဖစ္ေနခဲ့သည့္ စကားမ်ားကို ...
သူႏွင့္သူမက ရယ္ေမာေျပာဆိုၿပီး ၾကည္ႏူးမိၾကပါလိမ့္မည္...။
◄ ေတဇာ ► ေအာက္တိုဘာ (၁၇) ၂၀၀၉
သူက သူမကို ခ်စ္ခဲ့သည္။ (ခ်စ္ေနဆဲလည္းျဖစ္ပါသည္) “သူက သူမကို ခ်စ္ခဲ့သည္” ဆိုေသာ ၀ါက်တြင္ အဓိပၸာယ္အလံုးစံု ျပည့္၀ေနၿပီးသားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ “အခ်စ္”၏ အဓိပၸာယ္ကို လူအမ်ားက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ဖြင့္ဆိုခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ သူ၏ ပထမတန္းစား ၀ါက်ဖြဲ႕ဆိုမႈမွာ ေသးသိမ္သြားရသည္ဟု သူခံစားရသည္။ သူက သူမကိုခ်စ္သည့္အေၾကာင္းကို “သူက သူမကိုခ်စ္သည္” ဟူေသာ၀ါက်ျဖင့္ အပိုအလိုမရွိ အတိအက်ဖြဲ႕ဆိုႏိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့ပါ။ သူမအေပၚထားရွိေသာ သူ၏အခ်စ္သည္ “သူမအေပၚထားရွိေသာ သူ၏အခ်စ္” ဟူေသာ စကားရပ္တြင္ ေသးႏုပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏွင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဘာသာစကားကို စည္းကမ္းမရွိသံုးစြဲၾကသူတခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ဘာသာစကား၏ တန္ျပန္ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရသည့္ အထဲတြင္ သူပါ ေရာေႏွာပါ၀င္ခဲ့ရၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက သူမကိုခ်စ္ေသာ္လည္း “သူမကို ခ်စ္သည္” ဟု မည္သည့္အခါမွ် ေျပာလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔အေနျဖင့္ သူမကို ခ်စ္ေနခဲ့ပါသည္။
သူမသည္ ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းကေလးျဖစ္သည္။ ထိုထက္ ပိုလည္းမပို လိုလည္း မလိုပါ။ အေပါစား၀တၳဳမ်ားအတြင္းမွ နတ္မိမယ္တမွ် လွပသည္ဆိုေသာ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ မဟုတ္သလို လမ္းမေပၚက ျဖတ္သြားျဖတ္လာျမင္ေနရေသာ သာမန္မိန္းကေလးမ်ားကဲ့သို႔လည္း မဟုတ္ပါ။ သူမက သာမန္ထက္ ပိုလွပါသည္။ သို႔ေသာ္ အလြန္လွပသည္ဟုသံုးႏႈန္းရန္အတြက္မူ “အလြန္” ဆိုေသာ ႀကိယာ၀ိေသသန၏ဂုဏ္ရည္ကို ငဲ့ကြက္ေသာအားျဖင့္ သူက သံုးႏႈန္းလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သူမသည္ အမွန္တကယ္ လွပေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူမ လွပသည့္ကိစၥကို အျငင္းပြားလိုသည္ဆိုလွ်င္ သူက လူအေယာက္တစ္ရာကို ေမးၾကည့္ရင္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေယာက္က လွပတယ္လို႔ ျပန္ေျဖလိမ့္မယ္ဟု အတိအက် ေျပာပါလိမ့္မည္။ သူမလွပသည္ကို လက္မခံေသာ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္အနက္ ေလးေယာက္က မ်က္မျမင္ျဖစ္၍ ေလးေယာက္မွာ သာသနာ့၀န္ထမ္း သိကၡာေတာ္ရ ရဟန္းေတာ္ေလးပါးႏွင့္ က်န္ေလးေယာက္မွာ လြန္စြာမနာလိုတတ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သူမက မိန္းမပီသစြာ လွပပါသည္။ သူမက သူ႔ထက္ အသက္ႀကီးပါသည္။ သူမသည္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးလွပျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။ သူမတြင္ ကေလးဆန္ေသာအမူအရာမ်ားမရွိသလို ဟန္လုပ္ၿပီး ဣေျႏၵရွင္ဟန္ေဆာင္ေနျခင္းမ်ဳိးမ်ားလည္း ရွိမေနပါ။ သူ သူမကို စခ်စ္ခဲ့မိသည့္အခ်ိန္က သူမတြင္ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ ရွိေနခဲ့သည္။ သူမ၏ခ်စ္သူက သူမထက္ အေတာ္အတန္ႀကီးၿပီး သူက သူမထက္ အေတာ္အတန္ ငယ္ပါသည္။ သူက သာမန္ထက္မထူးျခားေသာ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ဳိးျဖင့္ သူမကို ခ်စ္သည္ဟု ပထမဆံုးႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ထိုေန႔က ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ (သို႔မဟုတ္) သိပ္မၾကာလွေသာ ကာလအတြင္း သူမက သူ႔ကို ခ်စ္သည္ဟု ျပန္ေျပာခဲ့ပါသည္။ ကမၻာေပၚတြင္ အေပ်ာ္ဆံုး လူသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ သူခံစားရသင့္ေသာ္လည္း တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္ သူမခံစားခဲ့ရပါ။ “သူေပ်ာ္ေနခဲ့သည္” ဟူေသာ၀ါက်ထက္ သာလြန္ေသာခံစားခ်က္မ်ဳိး သူ႔တြင္ လံုး၀ ရွိမေနခဲ့။ သို႔ေသာ္ သူ ေပ်ာ္ေနခဲ့ျခင္းမွာ ေသခ်ာပါသည္။
သူမက သူမ၏ခ်စ္သူကို ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ရမလဲဟု သူ႔ကို ေမးခဲ့ပါသည္။ သူ႔တြင္ ျပန္လည္ေျဖၾကားစရာ စကားတစ္ခြန္းတေလ ရွိမေနခဲ့ပါ။ သူက ျပံဳးၿပီး “ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ပါလို႔ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ” ဟု သူမ နားလည္မလည္ မေသခ်ာေသာ Rhetorical Question တစ္ခုကိုသာ ျပန္ေမးခဲ့မိသည္။ သူမက ခပ္ေပါ့ေပါ့လည္းမဟုတ္၊ အေလးအနက္လည္း မက်ေသာ မ်က္ႏွာထား၊ ေလသံ စသည္တုိ႔ျဖင့္ “ျဖတ္လိုက္မယ္ေလ” ဟု သူ႔ကို ျပန္ေျပာခဲ့သည္။ သူက ေခါင္းၿငိမ့္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) ေခါင္းခါျခင္း (သို႔မဟုတ္) “အစ္မသေဘာပဲ” စသည္ျဖင့္ မည္သို႔ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ခဲ့မိမွန္း ယေန႔အခ်ိန္တြင္ မေသခ်ာေတာ့။ သို႔ေသာ္ သူမက သူမခ်စ္သူကို အဆက္ျဖတ္ခဲ့သည္ဟုေတာ့ သူက ယံုၾကည္ေနခဲ့သည္။ (မွတ္ခ်က္။ သူက ယံုၾကည္ေနခဲ့သည္ဆိုေသာစကားသည္ သူမက တကယ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ကို ႀကိဳတင္နိမိတ္ျပသည့္အေနျဖင့္ သံုးထားျခင္းမဟုတ္ပါ)
သူႏွင့္သူမ ဘုရားေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္တြဲထိုင္ေနခဲ့သည္။ သူက သူမအေၾကာင္းကို ေရာက္တတ္ရာရာ ေမးေနခဲ့သည္။ ကိုးတန္းကစၿပီး ရည္းစားထားခဲ့ေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္ ေဘာ္လီေဘာလက္ေရြးစင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္းႏွင့္ သူမ၏အေဖမွာ အရက္ႀကိဳက္ေသာ ဗိုလ္မွဴးတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းမွတစ္ပါး ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာစကားလံုးမ်ား သူလံုး၀မေျပာျဖစ္ခဲ့သလုိ သူမကလည္း ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ သူလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ အငဲသီခ်င္းေခြအမ်ားအျပားကို သူမက မႏွစ္သက္ဘဲ သူမအေဖက ႏွစ္သက္သည္ဟု သူမက ျပန္ေျပာျပသည္။ ဤအတြက္ သူက ထူးထူးျခားျခား ခံစားရျခင္းမရွိခဲ့။ ထိုေန႔က ဘုရားေပၚတြင္ သူက အစ္မလက္ကိုကိုင္လို႔ရလားလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သူမက ျပံဳးၿပီးေခါင္းခါျပသည္။ ခ်စ္သူေတြမွ မဟုတ္ၾကေသးတာလို႔ သူမက ေျပာလိုက္သည္။ အတင္းကိုင္ရင္ေရာလို႔ သူက ျပံဳးၿပီးေမးလိုက္ေတာ့ ထျပန္သြားမွာေပါ့လို႔ သူမက အတည္ေပါက္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ ျပန္ေျပာသည္။ သူက ရယ္ခ်င္စိတ္ကို ထိန္းၿပီး ခပ္ျပံဳးျပံဳးသာ လုပ္ေနခဲ့သည္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ခ်ိန္းၿပီးခါမွ လက္အကိုင္ခံရသျဖင့္ စိတ္ဆိုးၿပီးထျပန္သြားေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းသည္ ၀တၳဳထဲတြင္ေသာ္မွ အေတာ္ ရယ္စရာေကာင္းပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဤရယ္ခ်င္စိတ္တြင္ ေလွာင္ေျပာင္လိုေသာစိတ္မပါရွိဘဲ အရာရာကို ရယ္စရာလိုသေဘာထားတတ္ေသာ သူ၏ ပင္ကိုယ္စိတ္သဘာ၀ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေန႔မွ သိပ္မေ၀းကြာေသာကာလတစ္ခုတြင္ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္မ်ားကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးကိုင္ခဲ့ပါသည္။
အလြန္တို ေတာင္းေသာကာလအတြင္း သူမက တစ္လတစ္ခါသာ ေတြ႕ဆံုၾကရန္ သူ႔ကို အၾကံျပဳခဲ့သည္။ သူမေပးေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္သည္ မည့္သည့္အရာမွန္း သူ႔အေနျဖင့္ မေသခ်ာေတာ့ေသာ္လည္း သူလံုး၀လက္မခံႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရေလာက္ေအာင္ ခိုင္လံုမႈကင္းမဲ့သည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ထိုအခ်ိန္ကာလက သူမကို တစ္ရက္မျမင္ရလွ်င္ “တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသည္” ဟူေသာစကားရပ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေလးနက္ေသာ ခံစားခ်က္တစ္ခု သူ႔တြင္ ခံစားေနခဲ့ရသည္။
သူမက “အရက္ေသာက္တာမႀကိဳက္ဘူး”ဟု ေျပာခဲ့သည့္ေန႔မတိုင္ခင္ သူမႏွင့္ အစဦးဆံုးစေတြ႕သည့္ေန႔ ကတည္းက သူက ေန႔စဥ္ရက္ဆက္နီးပါး အရက္ေသာက္ေနခဲ့သည္။ သူက အရက္မေသာက္တတ္ဘူးဟု ေျပာတတ္ေသာ အရက္သမားတစ္ေယာက္ ဘယ္တုန္းကမွ မဟုတ္ခဲ့။ “ႀကိဳးစားၿပီးမေသာက္ဘဲေန ၾကည့္မယ္” ဟူေသာ စကားတစ္ခြန္းမွာ သူအမွန္တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ သူမအတြက္ သူ၏ အစြမ္းကုန္ လိုက္ေလ်ာေသာ စကားတစ္ခြန္းဟု သူက ထိုအခ်ိန္ကယူဆခဲ့သည္။ (ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ၎စကားကို သူက “သူ၏ အစြမ္းကုန္ရိုးသားေသာ စကားတစ္ခြန္း” အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ႐ႈျမင္ပါသည္)
တကယ္ေတာ့ သူမႏွင့္ သူ႔အေၾကာင္းသည္ တကၠသိုလ္နယ္ေျမ၏ ထူးမျခားနားလွေသာ မေရတြက္ႏိုင္သည့္ ဇာတ္လမ္းေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ တစ္ပုဒ္သာ ျဖစ္ေပမည္။ ဤသို႔ ဂႏၶ၀င္မဆန္ျခင္းအတြက္ သူက ေက်နပ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူမ၌ သူမဟုတ္ေသာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ သိခဲ့ရသည္။ ဤအတြက္ သူ ေၾကကြဲ၊ ေဒါသထြက္၊ လြမ္းဆြတ္ စသည့္ ခံစားရမေကာင္းလွေသာ စိတ္ခံစားမႈမ်ား တစ္သီႀကီး ခံစားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏ ခံစားခ်က္သည္ ေၾကကြဲျခင္းထက္ မပိုလြန္ခဲ့ပါ။ လြမ္းဆြတ္ျခင္းထက္ မပိုလြန္ ခဲ့ပါ။ လြမ္းဆြတ္ေၾကကြဲျခင္းဟူေသာ စကားလံုးတြင္ သူ၏ ခံစားခ်က္အားလံုး ျပည့္စံုခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထိုကာလမွ ျပန္လည္ တြက္စစ္ၾကည့္လွ်င္ အေတာ္အတန္ လွမ္းေနၿပီျဖစ္သည့္ အနာဂတ္ကာလတစ္ခုတြင္လည္း သူသည္ ထိုသုိ႔ ေၾကကြဲ လြမ္းဆြတ္ျခင္းကို ခံစားေနရဆဲျဖစ္ပါသည္။
သူသည္ သူမကို ခ်စ္သည္။ အဆိုပါ၀ါက်သည္ ၿပီးျပည့္စံုေသာ ၀ါက်တစ္ေၾကာင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ သူမကို ခ်စ္ခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ ခ်စ္ေနဆဲျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ ထာ၀ရခ်စ္ေနလိမ့္ဦးမည္ဟု Tense မ်ား ခြဲျခားေရးသားစရာ မလိုအပ္ေသာ သူ႔အတိုင္းတိုင္း ၿပီးျပည့္စံုေနသည့္ ၀ါက်တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။
သူ႔အတြက္ သူသည္ သူမကို ခ်စ္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သူမ သိရွိရန္ မလိုအပ္ပါ။ သူမကို ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္သည့္ အိမ္ေထာင္ေရးဟူသည့္ ေမွာင္မဲမဲအရာတစ္ခုထဲသို႔ တိုး၀င္ရန္ သူက ဆႏၵ မရွိပါ။ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိျခင္းဟူသည့္ အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္ပင္ တစ္သက္စာ တမ္းတေနရန္ လံုေလာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ သေဘာေပါက္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သူအလိုရွိသည့္အရာမွာ သူမ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ဤ၀ါက်သည္လည္း လိမ္ညာသူမ်ား၏ လက္သံုးစကားျဖစ္ခဲ့ရသျဖင့္ အင္အားေမွးမွိန္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူ၀မ္းနည္းစြာ နားလည္ေနခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူမကို သူက ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းရန္ သူ ပ်က္ကြက္ခဲ့ရသည္။ ဤသည္မွာပင္ သူ၏ နာက်ည္းခ်က္ စစ္စစ္ ျဖစ္ေပသည္။
သူက မေသခ်ာမေရရာသည့္ ျပန္လမ္းမဲ့ခရီးတစ္ခုကို စတင္ထြက္ခြာသြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူမကို ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ ေတြ႕ဆံုႏႈတ္ဆက္ခ်င္သည္။ ဤအလုပ္သည္ ကေလးဆန္သည္ဟု သူသိေသာ္လည္း “ေနာက္ဆံုး” ဟူသည့္ စကားလံုးက သူ႔ကို တပ္လွန္႔ေနေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ၏ အိမ္သို႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သူေရာက္ခဲ့ပါသည္။ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ တတိယႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ျဖစ္ပါသည္။ ပို၍ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ သူမရွိမေနခဲ့ေသာ သူမ၏အိမ္သို႔ တတိယႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ သူ ေရာက္ခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေနရာတြင္ သူမ ရွိမေနခဲ့ပါ။ သူ႔ကိုတပ္လွန္႔ေနေသာ “ေနာက္ဆံုး” ဆိုသည့္ စကားလံုးသည္ “မျဖစ္ႏိုင္ျခင္း” ဆိုသည့္ လြန္ဆန္ရန္ခက္ခဲသည့္ စကားလံုးေအာက္တြင္ ေ၀၀ါးသြားခဲ့ရေပ ေတာ့သည္။ ထိုညက သူသည္ အပိုအလိုမရွိ ၀မ္းနည္းေနခဲ့ပါသည္။
ဤသို႔ေသာ သူ၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို သူမေနျဖင့္ သိရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သိရွိခဲ့လွ်င္လည္း နားလည္ လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ နားလည္ခဲ့လွ်င္လည္း ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူမအေပၚထားရွိေသာ သူ၏ “ေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုမႈ” (ေမတၱာတရား) သည္ စိတ္ခံစားခ်က္တစ္ခုမွ “အေကာင္အထည္” အျဖစ္သို႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ပံုေျပာင္းလာႏိုင္ပါသည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူမကို ျပံဳးေပ်ာ္ေစႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူသည္ သူမဟုတ္ေတာ့သကဲ့သို႔ သူမသည္လည္း သူခ်စ္ခဲ့ေသာ သူမ ဟုတ္ေတာ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ဤသို႔ နားလည္ေနရမႈမ်ားအတြင္း သူ႔တြင္ အမ်ဳိးအမည္ေဖာ္ျပ၍မရေသာ ခံစားခ်က္တစ္မ်ဳိး ခံစားေနရသည္။ ဤအတြက္လည္း သူက ေက်နပ္ပါသည္။ အကယ္၍ သူ၏ ခံစားခ်က္ကို ဘာသာေဗဒအားျဖင့္ အမ်ဳိးအမည္ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ႏိုင္သည္ဆိုလွ်င္ လူအမ်ား၏ အလြဲသံုးစားျပဳလုပ္ျခင္း ခံရၿပီး မူရင္းခံစားခ်က္မွာ အေရာင္မွိန္သြားလိမ့္ဦးမည္ဟု သူက သိေန၍ ျဖစ္ပါသည္။
အကယ္၍... သူသည္ သူမႏွင့္ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ရွိခဲ့လွ်င္ ...
တစ္ခ်ိန္က သူမကို တစ္ခ်ိန္က သူက ခ်စ္ခဲ့သည့္ အခ်စ္သည္ ...
အခ်စ္စစ္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ...၊
သူမသည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္းကို ခံခဲ့ရဖူးေၾကာင္း ...၊
ထိုအခ်စ္သည္ အခ်စ္စစ္ျဖစ္သည့္အတြက္ ယေန႔တိုင္တည္တံ့ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း...၊
စသည့္..
အခ်ိန္တိုင္းတြင္ လူတကာအတြက္ ထူးမျခားနား ျဖစ္ေနခဲ့သည့္ စကားမ်ားကို ...
သူႏွင့္သူမက ရယ္ေမာေျပာဆိုၿပီး ၾကည္ႏူးမိၾကပါလိမ့္မည္...။
◄ ေတဇာ ► ေအာက္တိုဘာ (၁၇) ၂၀၀၉
it's your novel right? great.
ReplyDeleteplease keep going.
အဲ့လိုအခ်စ္မ်ိဳးကုိလူတိုင္းနားမလည္ဘူး... လူေတြကအပိုေတြၾကိဳက္ၾကတယ္
ReplyDeleteအဲလိုခ်စ္တာက ဘယ္ေတာ့မွအမုန္းမရွိတဲ့အခ်စ္ေလ....၅၂၈ ေရာေနတယ္
ဆိုပါေတာ့...ၾကိဳးစားအကို ေနာက္ထပ္ေကာင္းတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးေတြဖတ္ခ်င္
ေသးတယ္...
ျမတ္ေမဇင္( ေငြၾကယ္ေလး)
ခုမွပဲ အဆံုးထိ ဖတ္ရေတာ့တယ္။ အစက ဇာတ္လမ္းရွည္ေရးလိမ့္မယ္ ထင္ေနတာ။
ReplyDeleteအားေပးလ်က္
ႏွစ္သက္စြာဖတ္သြားပါတယ္...
ReplyDeletei just got the feeling the same way right now. Thank you for your post coz` it make me feel strong.
ReplyDelete