ေဟး… ဘယ္လုိလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေပါင္းရမလဲ

ဒီ အသြားမ်ဳိးေတြ ေျပာေနတာ
မီးကို တုတ္နဲ႔သတ္လို႔ရသလား
မီးကိုမီးနဲ႔သတ္ရတယ္ ဆိုသလားလို႔။

စားေသာက္ဖြယ္ဆိုင္းဘုတ္ေလးတစ္ခု ေရးတာေတာင္ လက္က အမွတ္ေလးတစ္ခုေတာ့ တို႔ခ်င္ဆိတ္ခ်င္
ဘ၀ဟာ လံုေလာက္ပါၿပီ ဘ၀ဟာ
လံုေလာက္ပါၿပီ ေနခြင့္ရတာေလးကိုက
ရတာေလးကိုက ကိုက လိုအပ္တဲ့ ရလဒ္ကြက္ကေလးကိုက ကြက္လပ္ကေလးလို လံုေလာက္ပါၿပီ။

လူႀကီးမင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ ဒီဘ၀မေရာက္ခင္
ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡကေတာင္
လူႀကီးမင္းဆီ မေရာက္ေရာက္ေအာင္လာၿပီး
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာမလို႔ ဆိုလား။



ကိုယ့္လူကလည္း ေျပာလုိက္ေရာေပါ့
ဒီလမ္းဆံုးကအိမ္ဟာ ကိုယ့္အိမ္ပဲလို႔
ဒါေပမဲ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကူညီရမွာပဲမဟုတ္လား
ကိုယ့္လူလည္း လူသားပဲမဟုတ္လားဗ်ာ။

ဟာ…ဟိတ္ေကာင္ လူဆို ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလည္းကြာ
မင္းလူ႐ုပ္နဲ႔မတူေတာ့တာ သတိမ်ားထားမိေသးရဲ႕လား
ဒီဆံပင္အရွည္ႀကီးေတြ ျဖတ္ပစ္လိုက္စမ္း
ကိုယ့္ကို ဒီလို ႏြမ္းပါးေနခ်ိန္မွာ အထင္ေသးၾကတဲ့အထဲ
ၾကယ္သီးကို စံုေနေအာင္တပ္
မင္းဖိနပ္ကလည္း အေရွ႕ကတစ္ဖက္ အေနာက္ကတစ္ဖက္
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္လက ႐ူးမလိုေတာင္
ျဖစ္သြားေသးတယ္ဆို
ေဟ့ေကာင္ ေခြးတစ္ေကာင္ေတာင္ အမႈိက္ပံုမွာ ငါ့ေလာက္
ေလာက္ေလာက္ငငခံႏိုင္ရည္နဲ႔ ေစာင့္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး
အခုမင္းေပးမယ့္ ဆံပင္ညွပ္ခ ႏွစ္ရာဟာ
အမႈိက္ပံုနဲ႔ငါ တစ္မနက္ေလာက္ စိတ္ေကာက္လို႔ရတယ္။

ဟုတ္ကဲ့၊ သူလာပါလိမ့္မယ္
ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥကို သူတာ၀န္ယူ
ေျဖရွင္းေပးႏုိင္မယ္ေတာ့ မထင္လွဘူး
လူႀကီးမင္းလည္း သိပါတယ္
ဘ၀ သေဘာတူညီအခ်က္ အပုဒ္ခုနစ္မွာ
အတိအလင္းဆိုထားတာပဲ
ေဆးကို ေစ်းမစစ္ရဘူးဆိုတာ။

တစ္ဘ၀နဲ႔တစ္ဘ၀ ပံုမွန္ဆက္ဆံေရး
ထူေထာင္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ေနတာပါဗ်ာ
(ေခါင္းရမ္းရင္း) မျဖစ္ပါဘူး၊ ေဒါက္တာတို႔
အေနနဲ႔ေကာ စကားတန္းလန္းနဲ႔သူ႔လက္က နက္နက္သြင္း
ထားတာကို
မၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ သူ႔က်န္းမာေရးကို ေထာက္ခံလိုက္လို႔
သင့္ေတာ္ပါ့မလား

ရွင္ေနလို႔ ေျပာင္းျပန္လွန္ထားတာ
ဟုတ္လား… ဒါနဲ႔ ေနပါဦး
ခင္ဗ်ားကိုကၽြန္ေတာ္ မေမးျဖစ္ေသးဘူးေနာ္
ခင္ဗ်ားက ဘာေဒါက္တာလဲ
ဘာနဲ႔ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရတာလဲ ေမးမလို႔ပါ
ဖီလိုေဆာ္ဖီလား
ကိုယ့္လူကလည္း ေျပာေရာ့မယ္
ငါ့ကိုေနာက္ထပ္ ကားခႏွစ္ဆယ္တန္တစ္ရြက္ ထပ္ေပးကြာ။

◄ မိုးေ၀း ► ၂၀၀၅ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလထုတ္ မေဟသီမဂၢဇင္းမွ...။